به گزارش خبرنگار حوزه استان های خبرگزاری تقریب، حدود یکسال است که همزمان با اغتشاشات مربوط به فوت مهسا امینی، برخی از تندروها و فرصت طلبان تشنه ی قدرت و شهرت در استان سیستان و بلوچستان که از آل سعود و فرقه وهابیت خط مشی و بودجه های دلاری دریافت می کنند، برای آنکه از غافله باطل جا نمانند، در تریبون هایی که به واسطه همین نظام دریافت کرده اند، سخنان تفرقه آمیز سر می دهند تا با موج سواری بر فضای رسانه ای حاکم در کشور، علاوه بر کسب محبوبیت و جلب توجه ها به سمت خود، بتوانند مردم را تحریک و به خیابان ها بکشانند.

این افراد برای آنکه به صدای تفرقه آمیز خود ضریب دهند و بتوانند در سراسر استان مردم را تحریک کنند، علما و فعالین اهل سنتی را که زیر بار تفرقه نمی روند، تهدید کرده و به آنها فشار می آورند، طوری که آنها نتوانند از خانه های خود خارج شده و در محافل وحدت آفرین شرکت کنند، اما غافل از آنکه علما و مردم شریف شیعه و سنی این استان، در طول تاریخ بارها و بارها تبعات تفرقه و ثمرات وحدت را با جان و دل خود چشیده اند و در این خصوص تجربه و آگاهی لازم دارند؛به طوری که برای وحدت و ایجاد امنیت این خاک، افرادی از شیعه و اهل سنت، جان های خود را فدا و خون های خود را تقدیم کرده اند.

از شهید سبیل اخلاقی کوچکترین شهید اهل سنت دفاع مقدس گرفته تا افرادی چون مولوی جنگی زهی و مولوی عبدالواحد ریگی که کمتر از یکسال قبل به شهادت رسید؛ عده ی زیادی هم برای نجات جان خود و خانواده‌شان، مجبور به سکوت، خانه نشینی یا تقیه هستند.

عدم استقبال از سخنان تفرقه آمیز این افراد نشان می دهد که مردم استان سیستان و بلوچستان، چه شیعه و چه سنی، سرزمین، خاک، نظام، دین، وحدت، آرامش و امنیت خود را دوست دارند و مخالف این گونه فعالیت ها، تضعیف نظام و ریخته شدن خون افراد بیگناه هستند.

از طرفی؛
با اشاره به دیدار مردم استان در تاریخ 20 شهریور 1402 با مقام معظم رهبری، ایشان در بیان شناسنامه استان بر دو نکته تاکید کردند: ابتدا سابقه انقلابی و اینکه مردم و علمای شیعه و سنی استان از سال ۱۳۴۲ همراه انقلاب بودند.

نکته دیگری که رهبری به عنوان شناسنامه استان بیان کردند: شهادت و شهید دادن مردم سیستان و بلوچستان بود، و اینکه مردم پای انقلاب و دلداده امامین انقلاب بوده‌ و همواره هستند و با تقدیم جان خود این را به اثبات رسانده‌اند.