به گزارش خبرنگار حوزه استان‌های خبرگزاری تقریب، حیدر غلامی؛ فعال رسانه‌ای در یادداشتی آورده است: بدیهی است كه رژیم صهیونیستی اشغالگر، متجاوز و قصابِ بی رحم ملت مظلوم فلسطین است. شكی نیست كه تولدش ظالمانه و غیر قانونی بوده و از آن زمان تاكنون تمام قوانین بین المللی و حقوق بشری درباره لزوم و ضرورت رعایت حقوق ملت فلسطین را زیر پا گذاشته است. 

شكی نیست كه تولدش ظالمانه و غیر قانونی بوده و از آن زمان تاكنون تمام قوانین بین المللی و حقوق بشری درباره لزوم و ضرورت رعایت حقوق ملت فلسطین را زیر پا گذاشته است.

در مدت این 75 سال علاوه بر اشغالگری، زندانی كردن و اخراج فلسطینی ها و كشتار روزانه ی آنها، مرتكب چندین كشتار و قتل عام دسته جمعی از جمله در دیریاسین، طنطوره، كفرقاسم، قانا، صبرا، شتیلا، غزه و... شده است.

تازه ترین جنایت و نسل كشی صهیونیست ها، آمریكا و حامیان غربی آن ها علیه ملت زندانی و دربندِ غزه است كه در برابر دیدگان جهانیان كودكان، زنان، افراد مسن و غیر نظامیان را با وحشیانه ترین روش ها قتل عام می كنند. تاسیسات آب و برق، منازل مسكونی، مدارس، مساجد، كلیساها، مراكز درمانی، بیمارستان ها، آمبولانس ها، امدادگران، خبرنگاران و... را مستقیم و بی رحمانه هدف قرار می دهند.

از ورود آب، غذا، سوخت، وسایل پزشكی و دارو و هرنوع كمك انسان دوستانه به غزه جلوگیری می كنند. رژیم صهیونیستی كارش به جایی رسیده كه با وقاحت تمام اقدام دبیركل سازمان ملل و دولت هایی را كه خواهان پایان نسل كشی فلسطینی ها هستند شرم آور خوانده و خواهان عذرخواهی و استعفای دبیر كل سازمان ملل شده است. بی تفاوتی یا احساس رضایت در برابر این حجم وسیع از نسل كشی و جنایات سبعانه ی صهیونیست ها و عدم حمایت حداقل قلبی و زبانی از ملت مظلوم فلسطین، فارغ از تبعات بسیار منفی آن، چیزی جز انحراف از فطرت سلیم انسانی و دور شدن از خصال والای اخلاقی نمی باشد.

در این باره تمثیل زیبای مولوی در (مثنویِ معنوی، دفتر چهارم، از بیت ۲۵۷ تا بیت ۲۹۳) گویای امكانِ انحراف فطرت سلیم و علتِ آن است. داستان چنین است كه روزی دبّاغی از بازار عطرفروشان می‌گذشت. هنگامی‌که بوی عطر به مشامش خورد، بر زمین افتاد و بیهوش شد. او نیمی از روز در میان بازار بیهوش بود و مردم دور او جمع شده و هركس هرچه می دانست و در توان داشت برای نجاتش انجام داد اما تاثیری نداشت؛ و او همچنان بیهوش در میان بازار افتاده‌ بود.

بالاخره آنها مجبور شدند خانواده دبّاغ را از ماجرا آگاه کنند. آن دبّاغ برادری دانا و زیرک داشت. او، در حالی‌که اندکی سرگینِ سگ در آستین خود گذاشته‌بود، با سرعت به بازار عطاران آمد. او مردم را از کنار برادرش دور کرد، تا کسی روشِ درمانش را نبیند، بعد، مانندِ کسی که می‌خواهد رازی را در گوش کسی زمزمه کند، سرش را کنار گوش او آورد و طوری که مردم نبینند آن سرگینِ سگ را جلو بینی‌اش گرفت. پس از مدتِ کوتاهی، مرد دباغ تکانی خورد و به هوش آمد. 

مولانا می گوید: از آنجا که مشامِ دلِ حق ستیزان با بویِ روحنواز، حقیقت اُنس ندارد؛ آن روایح دلنواز را برنتافته و از آن گریزان اند؛ و دل در گروِ افکار پست، مبتذل و دل آزاردارند. فطرت سلیم انسانی طالب خیر و نیكی و گریزان از ظلم و بدی است؛ اما اگر این فطرت با افكار و مطالب والا تقویت نشده و در معرض افكار و مسائل پست و مبتذل قرار داده شود، از حقیقت خود منحرف شده؛ و بوی دباغی و سرگین سگ را به بوی بازار عطاران و عطر ترجیح خواهد داد.

 انتهای پیام/