روزنامه "وال استریت ژورنال" اخبراً مقاله‌ای به قلم «میل مارک گرخت»، کارمند سابق سازمان «سیا» و کارشناس ارشد فعلی بنیاد «دفاع از دمکراسی» و «مارک دوبوویتس»، مدیر اجرایی این بنیاد منتشر کرده است. دراین مقاله چنین آمده است:

" تحریم های یک جانبه سال ۱۹۹۶ آمریکا بر ضد ایران نقش بر آب شده است، چون نه کلینتون و نه بوش؛ هیچ یک حاضر نشدند متحدان اروپایی واشنگتن را مجازات کنند."

نویسندگان این مقاله می نویسند:" اکنون کشورهای اروپایی و حتی ژاپن روابط اقتصادی خود با ایران را قطع کرده‌اند. این در حالی است که چین و روسیه خلاء بوجود آمده را پر کرده اند. دولت آمریکا باید یکی از این دو گزینه را انتخاب کند: حفظ ائتلاف هر چه گسترده تر در سطح دیپلماتیک یا وارد کردن فشار بر مسکو و پکن."

در سال ۲۰۰۹ بجای شرکت فرانسوی "توتال" که تحت فشار پاریس و واشنگتن پایش را از قرارداد‌های نفنی با ایران پس کشید، شرکت چینی CNPC اجرای قرارداد بهره برداری از معدن گاز "پارس جنوبی" در ایران را بر عهده گرفت. شرکت «چاینا اویل» در سال ۲۰۱۰ صادرات محصولات نفتی به ایران را آغاز کرد. شرکت های چینی «یونی پک» و «ژوهایی ژن رونگ» نیز همین کار را می‌کنند. بر اساس گزارش خبرگزاری "رویترز"، «ژوهایی ژن رونگ» در برخی مواقع با همکاری شرکت روسی «لیتاسکو» به صادرات محصولات نفتی به ایران اقدام می نماید.

نویسندگان مقاله فوق اینچنین بر شکست تحریم‌های امریکا و هم پیمانانش مهر تایید می‌زنند:" پس از تصویب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد و قانون مشابه با آن در آمریکا، مقامات رسمی روسیه و چین بار‌ها با ایرانیان ملاقات کرده و آشکارا پروژه های مشترک در زمینه انرژی را با آنها مورد مذاکره قرار داده اند. مثلاً شرکت «گاز پروم» در حال مطالعه طرحی برای احداث خط لوله های تازه در ایران است." دو نویسنده مقاله خاطرنشان می سازند که در حال حاضر و با توجه به این‌که اتحادیه اروپا واگذاری فناوری های مایع سازی گاز به ایران را تحریم کرده، این پروژه، پروژه بسیار مهمی برای ایران خواهد بود.

نویسندگان مقاله معتقدند دولت آمریکا قادر است فشار شدیدی را بر چین و روسیه وارد کند. به گفته آنان، مثلاً شرکت CNPC دارای شعبه‌ای در آمریکا است که « پترو چاینا» نامیده می‌شود. نگارندگان مدعی‌اند، می توان دارایی این شرکت در آمریکا از جمله سهامداری و تاسیس شعبه را برای CNPC ممنوع کرد. به گفته آنان، " پترو چاینا چندین معدن نفتی در کانادا را به ارزش ۹/۱ میلیارد دلار خریداری کرده است. دولت اوباما می‌تواند "اتاوا" را وادار کند که شرکت های چینی را در مقابل یک انتخاب قرار داده و به آنها بگوید از میان معادن پر سود نفت و گاز کانادا یا ایران یکی را انتخاب کنند."

نویسندگان مقاله چنین یادآور می شوند که " شرکت روسی «لوک اویل» در ۱۳ ایالت آمریکا محصولات نفتی خود را به فروش می‌رسند. نیز «گازپروم» در آمریکا شعبه‌ای با نام «شرکت بازاریابی و بازرگانی گازپروم» است." این دو چنین ادامه می‌دهند:" می توان بستن قراردادها با دولت آمریکا را برای تمام شرکت های روسی و چینی متخلف ممنوع اعلام کرده و همچنین آنها را اجباراً از صندوق های بازنشستگی دولتی خارج کرد."

در نهایت، نگارندگان مقاله در جمع بندی خود  چنین نتیجه می‌گیرند که " هر چند روسیه و چین می توانند مقالبه به مثل کرده و به منافع استراتژیک آمریکا و اروپا لطمه شدیدی وارد سازند، اما اگر دولت اوباما دست روی دست گذاشته و کاری صورت ندهد، گسترش روابط روسیه و چین با ایران به احتمال زیاد، باعث تضعیف قاطعیت اتحادیه اروپا در رابطه با ایران شده و سیاست آمریکا در رابطه با ایران را نقش بر آب خواهد کرد."