كتاب"خوراكهای حلال و حرام" تالیف "مژگان پورقاسم میانجی" از سوی شركت چاپ و نشر بین‌الملل منتشر و روانه بازار نشر شد.

به گزارش خبرگزاری تقریب(تنا)،هدف این اثر، شناسایی خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها از منظر قرآن و روایات است و این كه استفاده از آنها چه پیامدهایی در پی خواهد داشت. برای یافتن این موضوعات، از آیات پرنور قرآن كریم، روایات گرانقدر ائمه معصومین(ع) و سپس كتبی مانند كتاب‌های فقهی، پزشكی، اخلاقی كه بزرگان در این زمینه به رشته تحریر درآورده‌اند استفاده شده است.

موضوع حلال و حرام، در بین ملت‌های مختلف از قدیم‌الایام وجود داشته است، هرچند آنها در نوع، میزان و علت محرمات با هم اختلاف نظر داشته‌اند و اكثر موارد حرام را به معتقدات، افسانه‌ها و خرافات انسان‌های ابتدایی ارتباط می‌دادند. ادیان بزرگ آسمانی دستورات و نصایح ارزنده‌ای درباره حلال و حرام با خود به ارمغان آوردند و انسان را از مرحله پست خرافات و افسانه‌پرستی به مرتبه والای انسان دانا و شرافتمند ارتقا دادند. ادیان آسمانی با توجه به اوضاع و احوال و پیشرفت جامعه انسانی و بر اساس سیر تكاملی جامعه‌ها، بعضی از حلال و حرام‌ها را تغییر داد.

در فرهنگ‌های واژگانی، معانی و تعابیر گوناگونی برای واژه حلال استفاده شده است. راغب اصفهانی چنین می‌نویسد: اصل آن از حلّ به معنای بازكردن و گشودن گره است و جوهری هم دراین نظر موافق با راغب است.

قرشی در «قاموس قرآن» چنین آورده است: «حلّ به كسره حاء، به معنی حلال، استعاره از بازكردن و گشایش چیزی است. حلال آن چیزی است كه از ممنوعیت باز شده است».

حلال بنا به فرموده نبی اكرم(ص) آن چیز است كه خداوند در قرآن حلال كرده است (الحلال ما احل‌الله فی كتابه) و چیزی كه ممنوعیتی در آن نبوده و مانع انحطاط و خرابی‌ها باشد و بالاخره این كه حلال مخالف حرام است.

حلال را از این جهت حلال گفته‌اند كه كلمه (حل) در اصل به معنای بازكردن گره است، هم‌چنان كه در مقابل آن كلمه (عقد) به معنای گره زدن است و گره بازكردن نوعی آزادی است و حلال بودن چیزی برای انسان نیز نوعی آزادی است. حلال آن است كه محظوریتی در آن نیست و انجام دادنش با اجازه خداست.

در آیات كریمه قرآن، ۴۸ بار مشتقات مختلفی از واژه «حل» آمده است.
نویسندگان كتاب‌های وجوه و نظائر، هفت وجه برای حلال ذكر كرده‌اند كه عبارت است از: وجوب، گشایش، فرود آمدن(نزول كردن)، خروج، اجازه داشتن، آزاد كردن و مال حلال.


فیروزآبادی در كتاب «القاموس‌المحیط» می‌نویسد: «ح‌ر‌م به كسره (الحرم) به معنی حرام است و جمع آن حرم می‌باشد حرم علیه: آنچه كه حلال نیست». و قد حرم علیه الشیء: در لغت به معنی حرام است.

ابن‌فارس می‌نویسد: «حرم ریشه واحدی دارد و آن منع تشدید است. پس حرام ضد حلال است». همچنین در اقرب الموارد آمده است: «اصل تحریم منع است و تحریم ضد تحلیل است».
و راغب نیز در كتاب با ارزش «مفردات» گفته است: «حرام به معنی ممنوع و ضد حلال است و چیزی كه از آن منع شده باشد و ممنوع بودن از چیزی یا: الف: به تكلیف و قدرت الهی است؛ ب: برای منع قهری و جبری كه از نتیچه چیزی حاصل می‌شود؛ ج: یا از جهت منع عقلی یا شرعی است؛ د: یا از ناحیه كسی است كه فرمانش پذیرفته می‌شود.

بر طبق گفتار ارزشمند حضرت محمد(ص) حرام آن چیزی است كه خداوند حرام كرده است (والحرام ما حرم‌الله فی كتابه) و حرام را غیر لذیذ می‌دانند، زیرا شرع از آن نهی می‌كند.

حرام به معنای ممنوع است، وقتی می‌گویند فلان كار حرام است، معنایش این است كه ارتكاب آن ممنوع است. و مالی كه از طریق نامشروع به دست آید حرام، و استفاده كردن از آن موجب عذاب در روز قیامت است.

حرام، امری است كه خداوند به طور حتم از آن نهی كرده باشد، به نحوی كه اگر كسی خلاف آن عمل كند در قیامت مورد خشم و عقاب او قرار می‌گیرد و گاهی در دنیا نیز به مجازات شرعی دچار می‌شود. از این‌رو می‌توان گفت حرام، چیزی كه ممنوعیتی در آن وجود داشته و مخالف با امر حلال باشد.
حرم در آیات مبارك قرآن، ۸۳ بار با صور گوناگون و اشاره به موضوعات و حوادث مختلفی به كار رفته است كه دراینجا به سه وجه آن اشاره می‌شود: منع كردن، حرام كردن، مكان و محل تحریم.

پژوهش حاضر به شیوه روش تحقیق كتابخانه‌ای، تهیه و تدوین شده است، به این معنی كه با مطالعه كتاب‌های مختلف تفسیری، حدیثی، پزشكی، فقهی و اخلاقی و دیگر منابع موجود درباره موضوعات مرتبط با این پژوهش به جمع‌آوری مطالب و فیش‌برداری و سپس دسته‌بندی و تنظیم آنها اقدام شده است و حتی‌الامكان سعی شده تا از منابع دست اول و كهن استفاده شود.

این تحقیق شامل سه فصل و سیزده بخش است. در فصل اول به بررسی معنای لغوی و اصطلاحی و كاربرد حلال و حرام، طیبات و خبائث پرداخته شده است و سپس ملاك‌های حلیت و حرمت بیان می‌شود. فصل دوم به خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های حلال و حرام می‌پردازد و در فصل سوم به بررسی عوامل و پیامدهای این خوراك‌ها پرداخته شده است.

با بررسی مطالب این اثر، به این مهم دست می‌یابیم كه انسان باید در غذایی كه استفاده می‌كند، دقت لازم را داشته باشد و اگر خداوند چیزی را حرام كرده، حتما مصلحتی در كار بوده است و اگر از جانب خود آن را حلال بدانیم و استفاده كنیم، این امر موجب پیامدهایی در دنیا و آخرت برای ما خواهد شد.

چاپ نخست كتاب « خوراكهای حلال و حرام» در شمارگان ۳۰۰۰ نسخه، ۲۷۸ صفحه و بهای ۳۸۰۰۰ ریال راهی بازار نشر شد.
منبع:ایبنا