گروه مقاومت "تنا":: بدعهدی اخیر آمریکایی‌ها که منجر به خروج آنها از برجام شد با صحبت‌های پمپئو وزیر خارجه این کشور معنای دقیق‌تری به خود گرفت. آنها یکبار دیگر اعتراف کردند که اساساً با نظام اسلامی ایران خصومت دارند و هیچ توافق و تعهدی غیر از براندازی انقلاب ایران که منافع آنها را به شکلی روز افزون در منطقه محدود کرده، قبول نداشته و نخواهند داشت.
این رفتار که در طول چهل سال بعد از پیروزی انقلاب آغاز شده است، در دوره های مختلف ریاست جمهوری آمریکا کاملاً ثابت بوده و فقط وابسته به روی کار بودن دموکرات‌ها یا جمهوری خواهان به اشکالی مختلف اجرا می‌شده است.
بررسی سوابق آمریکایی‌ها همچنین نشان می‌دهد که خوی استکباری و دشمنی آنها فقط محدود به نظام اسلامی نبوده و سابقه‌ای به طول 80 سال دارد! مروری بر سوابق آمریکا در ضربه به ملت ایران از یکسو نشان می‌دهد که اساساً ادبیات توأم با دشمنی آنها موضوع و مسئله جدیدی نیست و از سوی دیگر اثبات حق جمهوری اسلامی ایران در مبارزه تمام قد با نظامی است که بهترین تعبیر در مورد آن همان شیطان بزرگ است.
تاریخ روابط سياسى ايران و امريكا رسما از سال 1262 شمسی  (1883م) آغاز شد و اولین سابقه دخالت آمریکایی‌ها در امور ایران را می‌توان از سال 1320 و اشغال ایران توسط متفقین در طول جنگ جهانی دوم دانست که در خلال آن آمریکا ورود جدی به مسایل داخلی ایران و مداخله در امور کشور را آغاز نمود. علت اصلی اهمیت ایران چه در دوران جنگ جهانی دوم و دوران پس از آن، برای آمریکا و دیگر قدرت‌های استعماری، مساله نفت و انرژی بود و نزدیک شدن به رژیم شاه و مداخله در امور داخلی ایران نیز بر اساس معادلات نفت صورت گرفت.
کودتای 28 مرداد 1332 علیه دولت دکتر محمد مصدق نیز از دیگر اقدامات ثبت شده در سابقه دخالت های آمریکا در ایران است. این کودتا با همکاری نزدیک میان سرویس‌های جاسوسی انگلستان و آمریکا به وقوع پیوست. خارج نمودن منابع نفت ایران از دستان قدرتهای استعماری همچون انگلستان علت اصلی این اقدام علیه دولت مصدق بود. این اتفاق که امروز به کودتای 28مرداد شهرت دارد، یکی از مهمترین دخالت‌های غیرقانونی آمریکا علیه سرنوشت ملت ایران محسوب می‌شود.
پس از سرنگونی دولت قانونی مصدق، آمریکا کمک‌های خود به منظور تحکیم پایه های قدرت شاه در ایران و همچنین بسط و توسعه نفوذ خود آغاز کرد که از جمله آنها می‌توان به ایجاد سازمان مخوف ساواک از طریق ارائه مشاوره به دستگاه های وقت امنیتی و اطلاعاتی کشور به منظور سرکوب مخالفین شاه در داخل و ارائه کمک‌های مالی به رژیم شاه اشاره کرد.
 12 روز پس از كودتاى 28 مرداد، شاه از امريكا درخواست وام كرد و امريكا نيز با پرداخت‏ يك وام 45 ميليون دلارى به ايران موافقت کرد. در سال 1330 كمك مالى آمريكا به ايران بالغ بر 3/1 ميليون دلار بود، اما اين رقم در سال پس از كودتا به 70 ميليون دلار يعنى 60 برابر رقم قبلى رسيد و سه سال بعد به 250 ميليون دلار افزايش يافت. هر چند که آمریکایی‌ها به طرق مختلف چندین برابر این ارقام را از منابع ایران سرقت می کردند و اساساً تسلط بر رژیم ایران و تصمیم‌گیری در منطقه برای آنها بیسیار بیشتر از این مبالغ ارزش داشت.
تحميل قانون كاپيتولاسيون يكى دیگر از اقدامات تحقيرآميز دولت ايالات متحده امريكا عليه ملت ايران بود. به موجب اين لايحه، كه «كاپيتولاسيون‏» نام داشت، دستگاه قضايى ايران حق نداشت هيچ‏يك از مستشاران، نظاميان، كارمندان و كاركنان امريكايى و نيز خانواده‏ها و وابستگانشان را (كه در زمان تصويب قانون بالغ بر چهل هزار نفر می‌‏شدند)، تحت پيگرد قانونى قرار دهد. این قانون تحمیلی ننگ‌آور همانقدر که مسئولیت آمریکایی‌ها را در بر داشت، نقش عوامل داخلی رژیم حاکم بر ایران را نیز با خود همراه دارد.
انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 را باید نقطه عطفی در مبارزات مردم ایران علیه نفوذ قدرتهای خارجی منجمله آمریکا دانست. با خارج شدن ایران از مدار کشورهای مورد حمایت و نفوذ غرب، آمریکا تلاش‌های خود برای مداخله در امور داخلی ایران و تضعیف نظام جمهوری اسلامی ایران در قالبهای گوناگون مداخله همچون ارتباط با عوامل وابسته به خود در داخل کشور و تلاش برای کودتا در کشور (کودتای نوژه) را دو چندان نمود. در واقع آمریکایی‌ها از صبح روز پیروزی انقلاب از هیچ تلاشی برای براندازی انقلاب ایران کوتاهی نکردند، ولو اینکه این تلاش‌ها به قیمت جان همه ملت ایران تمام شود! کودتای نوژه نمونه‌ای روشن است که در برنامه آن بمباران مناطقی از تهران را وجود داشته است.
با تصرف لانه جاسوسی آمریکا در تهران توسط دانشجویان پیرو خط امام در آبان ماه 58 برنامه ریزی برای انجام اقدامات نظامی علیه کشورمان و انقلاب نوپای اسلامی در دستور کار مقامات وقت امریکایی قرار گرفت که انجام عملیات نظامی در صحرای طبس توسط این کشور و تلاش برای خارج نمودن آمریکایی‌ها از ایران یکی از اقدامات اصلی و علنی این کشور بود که با شکستی مفتضحانه روبرو گردید.
كودتاى نوژه از جمله اقدامات براندازانه امريكا پس از شكست‏ حمله نظامى به طبس بود. طرح‏ ريزى كودتاى «نوژه‏» در هجدهم تيرماه 1359 بود كه قبل از هر اقدامى با شكست مواجه شد. دولت امريكا براى طرح‏ ريزى و اجراى اين كودتا، هزينه‏ هاى سنگينى در نظر گرفته بود. آمريكايى‏‌ها براى اجراى موفقيت‏‌آميز اين طرح، ده‏ها ميليون دلار و صدها ميليون تومان هزينه كردند. كارشناسان، اين كودتا را از لحاظ تجهيزات نظامى، كه قرار بود از داخل و خارج آن به كار گرفته شود، در تاريخ كودتاهاى جهان بى‏‌سابقه و كودتاى 28 مرداد 1332 را در مقايسه با آن يك بازى كودكانه مى‏‌دانند.
ادامه دارد...

*حسن حنیف