يك تحليلگر عربي با استناد به آمار و ارقام رسمي و شبه رسمي آمريكا از يك ميليون كشته و زخمي آمريكايي و تخريب ۶۰۰ هزار تجهيزات جنگي اين كشور در عراق و افغانستان پرده برداشت.

"عامر عبدالمنعم" سردبير پايگاه الكترونيكي "العرب نيوز" در مقاله‌اي در پايگاه خبري "مفكرة الاسلام" نوشت كه ارقام و مدارك در اختيار ما بيان مي‏كند كه جنگ در عراق و افغانستان بزرگترين قربانگاه براي تجهيزات و نظاميان ارتش آمريكا از پيدايش آمريكا تا حال حاضر بود. آمريكا بيش از ۶۰۰ هزار دستگاه تجهيزات از تانك، نفربر، رزم ناو، جيپ‏هاي نظامي  و بالگرد را از دست داد، و بيش از يك ميليون نظامي كشته، زخمي، معلول، و بيمار رواني برجا گذاشت.

وي كه پيش از اين نيز مقاله "۲۲ دليل براي فروپاشي قريب‌الوقوع آمريكا" را منتشر كرده بود، مي‌افزايد:" براي آگاهي از مقدار تخريب ارتش آمريكا در اين دو جنگ، بر حجم خسارت‏هاي وارده به تجهيزات و تشكيلات نظامي و تلفات انساني از قبيل مرگ و جراحت در حين جنگ و بعد از جنگ و كشته‏ها و زخمي‏هاي گروه‏هاي پيمانكاري غير نظامي متمركز مي‏شوم و به هزينه‏هاي اقتصادي جز در مواردي كه در مقاله قبلي به آن توجه نشده، اشاره‌اي نمي‌كنم.

اول: خسارت‏هاي وارده به تجهيزات و سامانه‌هاي نظامي

۱- تجهيزات نابود شده و خراب شده

دفتر بودجه كنگره آمريكا در پژوهشي كه سپتامبر ۲۰۰۷ انجام داده، برآورد كرده است كه تعداد تجهيزاتي كه ارتش آمريكا در اين دو جنگ از دست داده و بايد فورا جايگزين شوند حدود ۳۰۰ هزار دستگاه از تمام سيستم‌هاي ضروري است، مخصوصا بالگردها، تانك‏هاي مدل "آبرامز" و "برادلي"، رزم‏ناوها، جيب‏هاي مدل "همفي" و توپ‏ها."

اين پژوهش كه با عنوان «اصلاح، جايگزيني و بازسازي تجهيزات خراب و نابود شده در جنگ عراق و افغانستان» منتشر شده، مي‏گويد كه عمليات اصلاح و جايگزيني اين اسلحه‏ها وقت زيادي مي‏گيرد.

ژنرال "رابرت رادين" رئيس فرماندهي تجهيزات ارتش آمريكا و معاون ستاد عمليات لجستيك گفت كه تعداد تجهيزاتي (از قبيل نفربرهاي مدل "برادلي" و تانك‏هاي مدل آبرامز و قسمت‏هاي توپخانه و نفربرهاي چرخ‏دار) كه جنگ آن‏ها را خراب كرد و براي تعمير تحويل داده شده در سال ۲۰۰۵ به ۲۰ هزار دستگاه رسيد، اين‌ آمار در سال ۲۰۰۶ به ۳۳ هزار دستگاه و در سال ۲۰۰۷ به حدود ۴۷ هزار دستگاه رسيد.

بر اساس آمار و بررسي‌هاي دفتر بودجه كنگره در سال ۲۰۰۶، كاهش تجهيزات به خاطر تخريب به شكل زير بود:

۱۳ هزار دستگاه از خودروهاي پرشتاب و چند منظوره (جيب‏هاي همفي)
۳۲ هزار خودروي تاكتيكي متوسط
۷ هزار ۶۰۰ دستگاه خودروي تاكتيكي سنگين

- "پيتر شوميكر"، فرمانده ستاد ارتش آمريكا در سپتامبر ۲۰۰۶ در برابر كميته تخصصي كنگره گفت كه ۱۵۰۰ دستگاه از نفربرهاي مدل "همفي" و تانك‏هاي ام۲ و خودروهاي جنگي برادلي و امثال اين‏ها در مركز نگهداري «رودخانه سرخ ارتش» نياز به تعمير دارند، و ۵۰۰ تانك ام۱ در مركز انيستون در الاباما منتظر تعمير هستند. وي در ادامه گفت كه پنج مركز بزرگ حفاظت و نگهداري وابسته به ارتش به علت كاهش اعتبار به اندازه نصف ظرفيت خود كار نمي‏كنند.

- در پايان سال ۲۰۰۶ عمليات انتقال هزاران تانك و خودروي تخريب شده براي تعمير به انبار و كارگاه ارتش در آمريكا شروع شد. به طوري كه بر اساس گزارش "Fort Worth Star-Telegram" در انبار "رودخانه سرخ" در ايالت تگزاس ۶۲۰۰ نفربر همفي ، تانك، رزم‏ناو، كاميون و آمبولانس‏ها در انتظار تعمير هستند.

- گورستان ديگري براي تانك‏ها و خودروهاي جنگي در انبار ارتش در "انيستون" در ايالت "آلاباما" وجود دارد. "جوآن گوستاوسن" سخنگوي اين انبار گفت كه انبار در خلال سال مالي كه از اول اكتبر ۲۰۰۶ شروع شد، تصميم به تعمير ۱۸۸۵ دستگاه از تانك‏ها و نفربرهاي زرهي ديگر خواهد كرد. در ادامه گفت كه انبار دسال ۲۰۰۴، ۱۱۶۹ و در سال ۲۰۰۵، ۱۰۳۵ تانك و تجهيزات نظامي را تعمير كرده است.

- شرايط جوي عراق نيز با ارتش آمريكا وارد جنگ شد، تجهيزاتي كه در راه‏ها با بمب‌هاي دست‌ساز و در پايگاه‎‏هاي نظامي با موشك تخريب نشده بود، به علت طوفان‏‏هاي شن و گرد و خاك از بين رفتند. موتور هواپيماها و سيستم‏هاي الكترونيكي آن خراب شد و موتور تانك‏ها نيز در اين شرايط از بين مي رفت. تعمير تجهيزاتي كه شن‏ها و گرد و خاك در ميدان‏ها خراب كرده است، سخت است و نياز به كارگاه‌هايي پيشرفته‌تر در آمريكا دارد.

- ارتش آمريكا اعلام كرد كه همه تانك‏هاي آبراهامز و برادلي برگشتي از عراق به علت شن‏هايي كه موتورها و فيلترهاي آن را مسدود كرده براي تعمير به انبارها فرستاده شدند. تعمير هر دستگاه تانك آبراهامز و پاكسازي آن از شن ۸۰۰ هزار دلار و تعمير تانك‏هاي برادلي ۵۰۰ هزار دلار هزينه دارد.

۲. تاثير بمب‌هاي دست‌ساز

بمب‌هاي دست‌ساز، اين اختراع ساده و بسيار ناچيز نقش ويژه‏اي در زمين‌گير كردن ارتش آمريكا و تخريب تجهيزات و كشتن نظاميان آن داشت و ارتش متجاوز كه به جديدترين تكنولوژي مسلح بود سرگردان شد و نمي‏دانست در برابر اين سلاح ابتدايي چه كار كند. آنها براي اين كار بودجه‏‏هاي زيادي تخصيص دادند و برنامه‏ها ريختند، ولي همه به شكست منجر شد.

- در مقاله‏اي كه "سرويس تحقيقات كنگره" در ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۶ پيرامون بمب‌هاي دست‌ساز در عراق چاپ كرد، آمده است كه از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ براي تامين هزينه تلاش‏هاي مأيوسانه براي مقابله با پديده بمب‌هاي دست ساز ۶ ميليارد ۱۰۰ ميليون دلار هزينه شد، اين هزينه براي كميته‏هاي تخصصي در زمينه تحقيق پيرامون اين سلاح ابتدايي سرمايه شد، اما هنگامي كه اين كميته‌ها در مأموريت خود شكست خوردند، تصميم به تخصيص اين بودجه به راه‌هاي ايمن‌سازي تجهيزات در برابر اين بمب‌ها گرفته شد.

- با بالا رفتن روند انفجار تجهيزات در راه‏ها، صندوقي از ابتداي سال ۲۰۰۶ براي پرداخت به طرح‏هايي كه در مقابله با اين بمب‌ها كمك ‏كند، تاسيس شد. بودجه تخصيصي آن بر طبق سال به شكل زير است:

سال ۲۰۰۶ مبلغ ۳۳۰۰ ميليارد دلار.
سال ۲۰۰۷ مبلغ ۴۴۰۰ ميليارد دلار.
سال ۲۰۰۸ مبلغ ۴۳۰۰ ميليارد دلار.
سال ۲۰۰۹ مبلغ ۳۱۰۰ ميليارد دلار.
سال ۲۰۱۰ مبلغ ۱۸۰۰ ميليارد دلار.

در سال ۲۰۱۱ نيز با افزايش خسارت‏ها در افغانستان مبلغ ۳۳۰۰ ميليارد دلار به اين موضوع اختصاص يافت.

ولي در حال حاضر بمب‌هاي دست‌ساز تجهيزات آمريكا را در عراق درو كرده است، اين سلاح ابتدايي به دست مبارزان در افغانستان نيز رسيده است.

۳. حجم و هزينه تجهيزات نابود و خراب شده

وزارت دفاع آمريكا در سال ۲۰۰۶ گزارشي را تقديم كنگره كرد كه در آن آمده است:" ۲۰ درصد از اسلحه و تجهيزات ارتش در ابتداي جنگ به عراق فرستاده شده است. دفتر محاسبات كنگره برآورد كرده است كه ارزش تجهيزات موجود در عراق و افغانستان و منطقه خاورميانه ۳۰ ميليارد دلار است.

اين مقدار به دلايل نظامي تداوم مي‏يابد، چون بين تعداد نيروها و تجهيزات بايد توازني وجود داشته باشد و آنچه را كه خراب يا نابود شود براي بازسازي توانمندي‏هاي جنگي تعمير و يا جايگزين گردد. طبق گزارش وزارت دفاع تعداد تجهيزاتي كه به عراق فرستاده شده است، ۵۷۰ هزار دستگاه است كه شامل موارد زير است:

۱۵ الي ۲۰ درصد ناوگان بالگردي ارتش هميشه در عراق و افغانستان است. ۵۵۰ دستگاه تانك آبرامز در عراق ۹ درصد از كل انبار ارتش آمريكا را شامل مي‏شود. بيش از ۲۰ درصد از انبار خودروهاي جنگي (سترايكر) در اين كشور پخش شده است. ۵۷ هزار و ۴۰۰ كاميون از مجموع ۳۰۰ هزار يعني ۲۰ درصد از كاميون‏ها در جنگ عراق استفاده شده است. در ابتدا ۲۳ هزار و ۸۰۰ دستگاه خودروي همفي به عراق فرستاده شد. سپس تمام ناوگان ارتش آمريكا از اين خودروها به اين كشور فرستاده شد.

ارتش آمريكا از همان سال اول جنگ در عراق، يك سوم از تجهيزات خود را به علت خرابي و نقص ادوات همراه با عمليات جايگزيني نيروها و اعزام نيروهاي جديد با اسلحه‏هاي جديد به آمريكا بازگرداند و اين يعني اينكه بيشتر سلاح ارتش آمريكا به مناطق جنگي فرستاده شده‏اند تا طعم خرابي يا نقص را بچشند و ويران شده‏ها آنجا مي‏مانند و آن‏هايي كه نقص دارند براي تعمير به آمريكا برگشت داده مي‏شوند. قابل ذكر است كه عمليات تعويض و چرخش نيروها هر ۱۲ يا ۱۵ ماه انجام مي‌پذيرد.

به علت خسارت‏ در تجهيزات و گسترش دامنه مقاومت در دو كشور افغانستان و عراق بودجه نظامي آمريكا در دهه گذشته چند برابر شده است. در سال ۲۰۰۰ يعني قبل از شروع جنگ بودجه نظامي آمريكا از مجموع توليد داخلي ۹/۲ درصد بود كه اين درصد در سال ۲۰۰۹ تا ۵/۴ درصد بالا رفت، سپس در بودجه سال ۲۰۱۰ به ۷/۴ درصد رسيد و در سال ۲۰۱۱ همين درصد ثابت ماند.

"سرويس تحقيقات كنگره آمريكا" در پژوهشي كه در دوم سپتامبر ۲۰۱۰ از هزينه دو جنگ منتشر كرده است، نوشت كه كنگره از زمان حمله ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ تا ابتداي سال ۲۰۱۰ با تخصيص ۱ تريليون و ۲۹۱ مليارد دلار براي تامين بودجه اين دو جنگ موافقت كرده است كه ۸۰۲ مليارد دلار براي جنگ در عراق و ۴۵۵ مليارد و ۴۰۰ ميليون دلار براي جنگ در افغانستان و ۲۸ مليارد و ۶۰۰ ميليون دلار براي برقراري امنيت و ۸ ميليارد و ۶۰۰ ميليون دلار براي حفظ سلامت كهنه سربازان خود كه در جنگ آسيب ديده‏اند، اختصاص داده است.

بودجه نظامي و نتايج آن عامل اصلي در بحران اقتصادي است كه آمريكا را فرا گرفته است. "جوزف استيگ لتس" برنده جايزه نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۰ و "ليندا بالمز" استاد دانشگاه هاروارد مقاله‏اي در روز ۵ سپتامبر ۲۰۱۰ در روزنامه "واشنگتن پست" نوشتند و در آن گفتند كه برآوردهاي اوليه آمريكا از هزينه جنگ كه ۳ تريليون دلار بود از حقيقت به دور است و با موارد ديگري كه اضافه شده و از مردم پنهان ماند، از مرز ۶ تريليون دلار گذشته است.

با بررسي بودجه‏هاي سالانه آمريكا، از ارزش مالي كه براي تعويض و تجديد تجهيزاتي كه ارتش آمريكا در دو جنگ از دست داده مشخص مي‏شود كه:

در سال ۲۰۰۴ براي عمليات تعويض و تعمير تجهيزات ۷ ميليارد و ۲۰۰ ميليون دلار اختصاص يافته است. در سال ۲۰۰۵، اين آمار ۱۸ ميليارد دلار و در سال ۲۰۰۶، ۲۲ مليارد و ۹۰۰ ميليون دلار بوده است. در سال ۲۰۰۷، ۴۵ ميليارد ۴۰۰ ميليون دلار به اين موضوع اختصاص يافته و در سال ۲۰۰۸، ۶۱ ميليارد و ۵۰۰ ميليون دلار به تعويض تجهيزات تخريب شده تخصيص داده شده است، اين آمار در سال ۲۰۰۹، ۳۲ ميليارد دلار، در سال ۲۰۱۰، ۲۸ ميليارد دلار و در در سال ۲۰۱۱، ۲۱ ميليارد و ۴۰۰ ميليون دلار بوده است.

ملاحظه مي شود كه به سبب بالا رفتن مقاومت در عراق و تخريب تجهيزات نظامي افزايش چشمگيري در بودجه سال‏هاي ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ در اين زمينه صورت گرفته است.

- با جمع كردن اين مبالغ به اين نتيجه مي‏رسيم كه آمريكا در عمليات جايگزيني و تعمير تجهيزات مبلغ ۲۳۶ ميليارد و ۴۰۰ ميليون دلار هزينه كرده است. اگر هزينه ۲۰ درصد از تجهيزات ۳۰ ميليارد دلار باشد يعني اينكه ارتش آمريكا شش بار تجهيزات از دست داده خود را در افغانستان و عراق را تازه كرده است، يعني از ناوگان نظامي خود تقريبا ۱۲۰ درصد استفاده كرده است.

- علاوه بر آن بودجه اضافي كه وزارت دفاع براي انتقال تجهيزات خراب شده از جنگ به آمريكا درخواست كرد به مبلغ ۱۵۱ مليارد دلار رسيد.

- براي شفاف‌سازي بيشتر، در گزارش دفتر بودجه كنگره براي مقابله با نابودي و تخريب تجهيزات در طول سال‏هاي ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ تجهيزات زير خريداري شد:

۱۳۰۰ دستگاه زرهي از نوع "استرايكر" خريداري شد درحالي كه كل زره‏هايي كه آمريكا در اختيار دارد ۱۴۰۰ دستگاه است.
۲۷ هزار و ۳۰۰ دستگاه خودرو از نوع "همفي" و كل اين دستگاه‌ها آمريكا ۱۰۷۷۰۰ دستگاه است.
۲۱ هزار و ۳۰۰ خودروي تاكتيكي متوسط از مجموع ۲۵۵۰۰
۳ هزار و ۱۰۰ كاميون سنگين از مجموع ۱۴۴۰۰ كاميون آمريكا
۱۵۰۰ تريلر حمل تجهيزات از مجموع ۸ هزار و ۹۰۰

- ارتش آمريكا در سال ۲۰۰۹ اعلام كرد كه از كمبود ۱۰ هزار دستگاه از همه انواع تجهيزات رنج مي‏برد، اين درحالي است كه ۲۱ هزار دستگاه خريداري كرده و به منطقه جنگي فرستاده است.

- در فوريه ۲۰۰۶ ارتش آمريكا ۹ ميليارد دلار براي جايگزيني و تعمير تانك‏ها، بالگردها و نفربرهايي كه در جنگ نابود شده‏اند، درخواست كرد و فقط بعد از شش ماه، ژنرال "پيتر شوميكر" فرمانده ستاد نيروهاي آمريكا گفت كه ارتش نياز به ۱۷ ميليارد و ۱۰۰ ميليون دلار در بودجه سال ۲۰۰۷ براي تعويض تجهيزات تخريب شده دارد.

- رساترين تعبير درباره حجم خسارت‏هاي وارده به تجهيزات زماني است كه در ژوئيه ۲۰۰۶ نمايندگان حزب دموكرات نامه‏اي براي بوش ،رئيس‏جمهور سابق فرستادند و در آن نوشتند كه يك سوم ابزار جنگي به سبب نقص در تجهيزات آماده نبرد نيستند.

منبع: فارس