"عمر سلیمان" معاون جدید رییس جمهوری مصر اخیرا تاکید کرد که مبارک نسبت به عدم تعقیب تظاهرکنندگان، تشکیل کمیته تعدیل قانون اساسی و کمیته حقیقت یاب درباره نقض حقوق تظاهرکنندگان توسط نیروهای امنیتی تعهد داده است اما تظاهرکنندگان تاکید کردند که به سلیمان اعتماد نداشته و وعده های رژیم مبارک یک سراب است.

خبرگزاری تقریب (تنا) – 
به گزارش خبرنگار خبرگزاری تقریب در سوریه، روزنامه "الوطن" چاپ سوریه نوشت: بر خلاف تبلیغات رژیم مبارک و هم پیمانش آمریکا درباره پیشرفت گفت وگوی رژیم با تظاهرکنندگان، انقلاب مردم مصر که خواستار رفتن این رژیم و مخالفت با گفت و گو است، در شهرهای مختلف رو به گسترش می باشد.
میدان آزادی قاهره بیش از هر زمان دیگر مملو از جمعیتی است که سرنگونی مبارک را خواستارند و روز گذشته را روز عشق به مصر نام نهادند.
تظاهرکنندگان با محاصره مقر دولت مانع از ورود "احمد شفیق" نخست وزیر جدید به محل کارش شدند. هزاران نفر دیگر نیز در برابر مجلس خلق، مجلس شورا و وزارت کشور نزدیک میدان تحریر جمع شده و برخی استادان دانشگاهی و هنرمندان در تظاهرات شرکت کرده اند. آنان یادآور شدند که در پاسخ به تلاش مقامهای مصر به منظور محاصره میدان تحریر به عنوان سمبل انقلاب، در چند میدان تجمع و تاکید می کنند که نه فقط این میدان بلکه همه مصر خاستگاه انقلاب است.
همچنین تظاهرکنندگان مانع از آن شدند که ارتش بتواند ادارات دولتی را باز کند تا بتوانند به تحصن در اطراف آن ادامه دهند لذا از میدان خارج شده و در دو جاده منتهی به پشت مجتمعهای دولتی مانع ایجاد کردند.
در همین حال، سیطره مبارک بر رسانه های دولتی که شریان حیاتی وی در ۳۰ سال گذشته بود، تضعیف شده و روزنامه "الاهرام" به عنوان دولتی ترین روزنامه مصر حمایت خود را از انتفاضه ضد مبارک اعلام کرد.
"اسامه سرایا" سردبیر روزنامه ، انقلاب را ستود و از دولت مصر آغاز تغییر قانون اساسی را خواستار شد.
این شکاف با تجمع اعتراض آمیز صدها روزنامه نگار و خبرنگار به منظور اعلام حمایت از انقلاب بیشتر شد که به اخراج رییس انجمن روزنامه نگاران انجامید.
وی کوشید به تظاهرکنندگان در مقابل مقر این انجمن بپیوندد. این در حالی است که صدها نفر از دست اندرکاران امور رسانه ای در سوریه علیه پوشش بد تلویزیونی تظاهرات توسط رسانه های مصری تظاهرات کردند.
در روزهای اخیر نوارهای ویدیویی از نقض حقوق بشر توسط نیروهای امنیتی مصر، عبور خودروهای امنیتی از روی  تظاهرکنندگان، تیراندازی آنان به سوی مردم، فساد و همچنین افشای ثروت سران حزب حاکم و ارکان رژیم منتشر شد.
به عنوان مثال ثروت "احمد عز" دبیر سابق حزب ملی، "احمد المغربی" وزیر مسکن سابق، "زهیر جرانه" وزیر گردشگری سابق، "رشید محمد رشید" وزیر بازرگانی سابق و "حبیب العادلی"وزیر کشور یابق مجموعا بیش از ۱۰ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار براورد شده است.
از سوی دیگر، مشروعیت رژیم "حسنی مبارک" رییس جمهوری مصر از بین رفته و فاصله میان سخنان این رژیم و خواسته های انقلابی مردم روشن است، امری که باعث ایجاد شکاف میان دو طرف شده است.
رژیم مصر کوشید با اقدامهایی مانند تشکیل کمیته تعدیل قانون اساسی، کمیته حقیقت یاب، افزایش ۱۵ درصدی دیرهنگام دستمزدها، گفت وگو و نقشه راه به خواسته های انقلاب مردم در زمینه سرنگونی رژیم، رفتن مبارک، انحلال مجلس، لغو قانون فوق العاده، لغو قانون اساسی کنونی و مبارزه با فساد پاسخ دهد.
فاصله میان اصطلاحات مورد استفاده رژیم مصر با خواسته های انقلابی بسیار زیاد بوده و به حد قطع روابط رسیده است.
خواست مردم سرنگونی رژیم است که اصلاح جایی در ساختار اخلاقی و فکری این رژیم ندارد.
زبان مورد استفاده مبارک و معاونش عمر سلیمان از زمان آغاز انقلاب تاکنون زبان برتری جویانه و سلطه طلبانه بوده که از دوران "انور سادات" آغاز شد و هدف از آن تثبیت جایگاه نظام است با این عنوان که رژیم از اعتراض مردمی بالاتر است اما به خواسته های مردم گوش می دهد.
این زبان و تاکتیکها ممکن بود ۲۰ سال قبل در مقابل مردم مصر موفق بود چون مردم به وعده پیروزی و صلح امیدوار بودند اما امروز تبلیغات رژیم مصر به منظور اثبات مشروعیتش شکست خورده و تلاشش برای بهبود وجهه سیاسی نشان می دهد قدرت سیاسی خود برای همسویی با افکار عمومی داخلی را از دست داده است.
صرف نظر از اینکه رژیم مبارک تا چه زمان می تواند با کمک اسراییل، آمریکا و برخی کشورهای عربی سرپا بماند و بتواند عمر سلیمان را به عنوان میراث خوار سالهای آینده منصوب کند ، انقلاب مردم مصر شکل گرفته است.
بدون شک برخورد با ملتهای عربی بر اساس شیوه های سیاسی آزمایش شده دارای خطرهای زیادی است زیرا معتقدات و ابزارهای مردم تغییر کرده و معتقدات و ابزارهای رژیم های حاکم و احزاب سیاسی سنتی را پشت سر گذاشته است.