سكوت و خیانت كشورهاي اسلامي و عربي نه تنها سبب زياده خواهي هاي رژيم اشغالگر صهيونيستي گرديده بلكه امنيت منطقه اي را نيز به چالش كشيده است.

به گزارش حوزه بین الملل خبرگزاری تقریب، بيش از هفتاد سال است كه فلسطين، سرزمين وحي و زادگاه پيامبران الهي زير سم هيولاي دژخيم اسرائيل و حاميان غربي آن ضجه مي زند و هر صبح و شام  براي بازيافت صلاح الدين ايوبي ها، امام خميني ها و امثالهم شعار وامعتصماه سر مي دهد؛ بيش از نيم قرن است كه زنان فلسطيني در سوگ فرزندان جوان و طفل خويش چادر با آب ديده مي شويند و بيش از نيم قرن است كه سرزمين ميزبان معراج پيامبر(ص)  به جز خون و شهادت چيز ديگري نمي شناسد؛ اما در كشورهاي اسلامي و خاصتاً عربي نه تنها گوش شنوايي نيست تا به صداي مظلوميت ملت مظلوم فلسطين لبيك بگويد و با مشت آهنين برفرق اسرائيل غاصب بكوبد و يا دست كم صداي اعتراض خود را براي دفاع از مردم فلسطين بلند نمايد اما متاسفانه برعکس این حکام مزدور برای دوستی با اسرائیل صف کشیده اند و هر روز سفارت جدیدی اسرائیل در یکی ازکشورهای عربی بازگشایی می شود.

سكوت و خیانت كشورهاي اسلامي و عربي نه تنها سبب زياده خواهي هاي رژيم اشغالگر صهيونيستي گرديده بلكه امنيت منطقه اي را نيز به چالش كشيده است؛ در اين گير و دار مردي از تبار هابيل (خميني كبير) سال های درازی است که براي حمايت از ملت مظلوم فلسطين کمر همت  بسته و با گام متین و استوار به ميدان نبرد آمده و راه حمايت از فلسطين از دست رفته و اشغال شده را به مسلمانان جهان می آموزد. و با دم مسيحايي اش دست ياري بسوي فلسطيني ها را دراز نموده و به رژيم شرف باخته صهيونيزم و حاميانش فهماند اگر فلسطين و قدس بلعيده هم شود جز خارگلويي بيش براي آنها نخواهد بود... او براي جاودانگي پيامش، عزمش و همچنان مناعت، شوكت و عزت مسلمانان در وفاداري با ميزان حمايت از داعيه رهايي قدس شریف ، آدينه روز فرجامين ماه مبارك رمضان را در سال 1979 میلادی روز جهانی قدس می نامد...

و اما در افغانستان...

در راستاي حمايت از داعيه رهايي قدس شريف از چنگال اشغالگران صهيونيستي، اسناد و مدارك موجود نشان مي دهد كه بیش از 50 سال پيش مردم مسلمان افغانستان كمك ها و حمایت هاي سیاسی و مالي زیادی از ملت مسلمان فلسطین و ملت های عرب که علیه اسرائیل به پا خواسته بودند نموده و یا به فلسطين ارسال داشته اند.

 اما اين همسويي مردم مسلمان افغانستان با برادران فلسطيني شان بر اثر  تندبادهاي تهاجم و تجاوز شوروي وقت به حاشيه رفت و پس از ايجاد فضاي جديد سياسي در افغانستان، يكبار ديگر اين مسأله و در سال 1385 در صدر اولويت هاي كاري نهضت اسلامي افغانستان به رهبري مولوي محمدمختار مفلح قرار گرفت.

سال 1388 نهضت اسلامی افغانستان در حمایت از آزادی و حفظ هویت اسلامی بیت المقدس و حمایت از مبارزات بر حق و آزادیخواهانه مردم مسلمان فلسطین و لبیک به ندای الهی، انسانی و اسلامی حضرت امام خمینی (ره) در کنار دیگر برنامه های حمایت از روز جهانی قدس طرحی را روی دست گرفت تا نشان دهد که پیوند میان افغانستان و قدس پیوند ناگسستنی است به عبارتی طرحی را مورد بررسی قرار داد تا عملا حال و هوای قدس و فلسطین را در قلب شهر کابل بکشاند بدین منظور قرارشد ماکت قدس را در یکی از چهارراههای شهر کابل (چهارراههای سرای شمالی) نصب و چهارراهی مذکور را به نام قدس نامگذاری کند. همچنین چهارراهی دیگری در کابل (چهارراهی قلعه نجارا) را به نام فلسطین مسما نموده و پرچم و یادبود سنگی آن را برروی دیوار این چهارراه حک کند.

در ابتدا قرار شد نماد قدس و قبه الصخره را از فلز، چوب و پی وی سی تهیه نموده و سپس بعد از مدتی به صورت اساسی و مهندسی از مواد چون سیخ، آجر و سیمان و به صورت اساسی و دایمی درست شود.

هر بار این طرح به شهرداری کابل ارائه شد متاسفانه به جهت سرسپردگی و وابستگی اداره افغانستان به آمریکا به عنوان بزرگترین حامی اسرائیل و دشمن و قاتل مردم فلسطین طرح های مذکور رد شد. تلاش ها و پیگری های مسئولین نهضت اسلامی نه تنها به طور کامل رد شد که مسئولین این نهاد با اعمال چنین کارهای مورد تهدید قرار گرفت.

علیرغم این تهدیدات چهارراهی قلعه نجارا به نام چهارراهی قدس از سوی اعضای رهبری نهضت اسلامی افغانستان به سرپرستی مولوی عبدالجلال حنفی رسما نامگذاری شد و برای مدتی نماد قدس در آنجا نصب شد اما به دلیل مخالفت شهرداری با این کار، مامورین شهرداری شبانه این نماد از آن محل برداشتند.

اکنون که در میدان کمپنی شهر کابل نماد قدس ایجاد شده است کار بسیار نیکویی بوده و قابل قدر و ستایش است و ما در صدد تقویت و حمایت این روحیه و اندیشه هستیم اما این نهضت اسلامی افغانستان است که بانی و بنیانگذار چنین طرح های در افغانستان بیش از 15 سال قبل بوده است.

در ادامه طرح های که در آن زمان (سال های 1388 و 1387) تهیه شده بود با هم مرور می کنیم: