سیاستمدار سابق سوئدی عنوان کرد که به دلیل «اقدام تبعیض‌آمیز و نژادپرستانه» سوزاندن قرآن، سوئد و دانمارک در خطر از دست دادن روابط دیپلماتیک با کشورهای مسلمان هستند.

به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، سوئد در هفته‌های اخیر شاهد اعتراضات گسترده علیه اقدام شنیع قرآن‌سوزی بوده که در همین راستا سازمان همکاری اسلامی (OIC) هفته گذشته از همه کشورهای عضو خواست تا اقدامات مناسب سیاسی و اقتصادی را علیه کشورهایی که کتاب مقدس مسلمانان در آنها هتک حرمت می‌شود، اتخاذ کنند.

با این وجود، «اولف کریسترسون»، نخست وزیر سوئد، گفت که این کشور هیچ برنامه‌ای برای ایجاد تغییر در قوانین آزادی بیان خود ندارد.

وی همچنین اعتراف کرد که «وضعیت خطرناک است و ما نیازمند اقداماتی در راستای انعطاف پذیری هستیم».

نخست وزیر سوئد در یک کنفرانس خبری گفت: «هر چیزی که قانونی است، لزوما مناسب نیست، اما همچنان قانونی است. ما سعی می‌کنیم لحن محترمانه بین کشورها و مردم را ترویج کنیم.»

سازمان همکاری اسلامی نیز اعلام کرد که کوتاهی مقامات سوئد و دانمارک در اتخاذ تدابیر مناسب، مغایر با قطعنامه 2686 شورای امنیت سازمان ملل است که به مدارا، صلح و امنیت بین‌المللی اشاره دارد.

«مسعود کمالی»، سیاستمدار سابق سوئدی که توسط دولت به عنوان بازپرس ویژه در مورد یکپارچگی، تبعیض ساختاری و قدرت در سوئد منصوب شده بود، گفت که دولت سوئد اکثریت پارلمان را در اختیار دارد و «اگر بخواهد، به راحتی می‌تواند قرآن سوزی را ممنوع کنند».

کمالی با بیان اینکه قرآن‌سوزی در سوئد به بهانه آزادی بیان همچنان ادامه دارد، افزود: «این تنها بهانه‌ای است که دولت از آن استفاده می‌کند تا «اقدامی در این زمینه انجام ندهد».

وی استدلال کرد که دلیل واقعی تصمیم دولت برای متوقف نکردن چنین اقداماتی، این است که دولت فعلی به حمایت دموکرات‌های سوئدی ضد مسلمان پوپولیست متکی است و بدون حمایت آنها، دولت شکست خواهد خورد.

کمالی افزود: «امروز حکومتی داریم که نژادپرست است و سران کشور با اظهارات دروغین قرآن‌سوزی را محکوم می‌کنند. آنها آشکارا دروغ می‌گویند.»

وی تاکید کرد که دولت صرفا «با سیاست و برنامه‌های دموکرات‌های سوئد اداره می‌شود».

به خطر افتادن روابط دیپلماتیک
به گفته کمالی، تنها زبانی که سوئد یا حتی سایر کشورهای غربی می‌فهمند، زبان اقتصادی است. به همین دلیل، کشورهای مسلمان باید روابط اقتصادی خود را با این کشورها متوقف کنند، زیرا تنها در این صورت است که سوزاندن قرآن ممنوع خواهد شد.

وی افزود: به دلیل این «اقدام تبعیض‌آمیز و نژادپرستانه»، سوئد و دانمارک در خطر از دست دادن روابط دیپلماتیک با کشورهای مسلمان هستند.

وی همچنین تاکید کرد که روابط دیپلماتیک مشکل اصلی دو کشور شمال اروپا نیست و لایحه فعلی می‌تواند منجر به درگیری خطرناک بین مسلمانان و برخی گروه‌های نژادپرست در این کشورها، به ویژه بین کسانی که قرآن را آتش می‌زنند و پلیسی که از آنها حمایت می‌کند، شود.



کتاب سوزی نازی‌ها
سوزاندن علنی کتاب‌ها به دلایل ایدئولوژیک در طول تاریخ در اروپا اتفاق افتاده است، از جمله زمانی که در دهه 1930 سوزاندن کتاب به عنوان نمادی قدرتمند از عدم تحمل و سانسور نازی‌ها بود.

«متیو برایزا»، دیپلمات سابق آمریکایی گفت، وقتی هر کتابی سوزانده می‌شود، این تصاویر وحشتناک قرن بیستم را به یاد می‌آورد: «صادقانه بگویم، کتاب‌سوزی نازی‌ها».

بریزا سوزاندن قرآن و هتک حرمت این کتب مقدس را محکوم کرد.



کمالی ادامه داد که اجازه سوزاندن قرآن اقدامی نیست که تحت آزادی بیان قرار گیرد، بلکه این «عملی بسیار خطرناک» است که می‌تواند به «عواقب مخرب» در آینده منجر شود.

نفاق آشکار
«یاسر اللواتی»، تحلیلگر سیاسی فرانسوی و مدافع حقوق بشر که در حال حاضر رئیس کمیته عدالت و آزادی‌ها (CJL) است، گفت که ما شاهد یک «نفاق آشکار» در شیوه‌های برخورد کشورهای غربی با قرآن سوزی هستیم. 

در سال 2010 در یک مسابقه عکاسی، عکسی منتشر شده بود که مردی پشت خود را با پرچم فرانسه پاک می‌کرد.

اللواتی گفت که این امر چنان التهابی در سطح ملی ایجاد کرد که وزیر دولت وقت لایحه‌ای تصویب کرد که «این گونه بی‌احترامی به پرچم فرانسه» را ممنوع می‌کرد.

بر اساس قانون فعلی، افرادی که این کار را انجام می‌دهند، می‌توانند به دلیل تمسخر مقامات دولتی جریمه یا حتی تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.

نمونه دیگری از «نفاق» غربی زمانی آشکار شد که «کالین کپرنیک»، بازیکن فوتبال آمریکایی و فعال اجتماعی ایالات متحده، به بی‌عدالتی و وحشیگری پلیس علیه آمریکایی‌های آفریقایی تبار اعتراض کرد.

اللواتی گفت: «ما دیدیم که او به دلیل امتناع از ایستادن در برابر سرود ملی حرفه خود را از دست داد.»

وی افزود که یک خواننده مشهور ایرلندی پس از پاره کردن تصویر پاپ ژان پل دوم در یک برنامه تلویزیونی در سال 1992، حرفه خود را از دست داد.

او گفت که اگر کشورهای غربی می‌خواهند ادعای «این آزادی‌ها» را داشته باشند، باید هنگام وضع قوانین نیز احساس مسئولیت کنند و افزود که طبق قوانین فعلی شما حق دارید کتاب مقدس مسلمانان را بسوزانید، اما در عین حال، «عواقب آن چه خواهد بود؟»

وی تاکید کرد که «هیچ اتفاق خوبی نمی‌افتد» و اگر این روند ادامه پیدا کند، روابط این کشورها با کشورهای مسلمان به خطر می‌افتد.

اللواتی درباره سیاستمدارانی که قرآن‌سوزی را به گردن پلیس یا دستگاه قضایی می‌اندازند، گفت که این فقط بر «نفاق» می‌افزاید.

وی گفت: «ما می‌بینیم که کشورهای غربی گروه‌های طرفدار فلسطین را سانسور می‌کنند، می‌بینیم که این کشورهای غربی هنرمندانی را که علیه دولت صحبت می‌کنند، سانسور می‌کنند، می‌بینیم که این کشورها به روشنفکرانی که منتقد اقتصاد هستند، تریبون نمی‌دهند.»

به نظر اللواتی، این سیاستمداران «نباید جدی گرفته شوند» و آنها در مورد حمایت از آزادی بیان «به هیچ وجه شخصیتی اخلاقی ندارند».

در پی اهانت مکرر به قرآن کریم، سازمان همکاری اسلامی اعلام کرد که لازم است از سوزاندن قرآن جلوگیری شود و این اقدام به عنوان «عملی تجاوزکارانه که نفرت و تحقیر ادیان را گسترش می‌دهد و صلح، امنیت و هماهنگی جهانی را تهدید می‌کند»، توصیف شد.