لائوس کشوری در جنوب شرق آسیاست که اسلام از طریق تاجران مسلمان از شبه قاره هند به ویژه تامیل‌ها در جنوب و پاتان‌ها در شمال پاکستان به آن منتقل شد.

به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، لائوس با حدود هفت میلیون نفر جمعیت، کوچکترین کشور در میان کشورهای آ.سه.آن به شمار می‌رود که با توجه به منابع گسترده آبی به ویژه "رود مکونگ" بیشتر مردم این کشور در زمینه کشاورزی به ویژه برنجکاری فعالیت می‌کند.

حدود ۶۶ درصد از مردم لائوس به بودایی و ۳۰ درصد به آنچه که "تای فولک" نامیده می‌شود، اعتقاد دارند. ۱/۵ درصد مسیحی و ۱/۸ درصد پیرو ادیان دیگر هستند.

مسجد جامع الازهر در وینتیان پایتخت لائوس، یکی از سه مسجد و قدیمی‌ترین آنها در همه این کشور به شمار می‌رود که امامت آن را یک جوان تایلندی برعهده دارد و تلاش می‌کند که حداقل‌های دین را به نمازگزارانی که شمار آنها به چند ده نفر می‌رسد و از مناطق مختلف پایتخت به این مسجد می‌آیند، بیاموزد.

این مسجد حکایت و تاریخچه مسلمانان در این کشور واقع در جنوب شرقی آسیا را روایت می‌کند که در خشکی محصور گشته و چشم اندازی به دریا ندارد و همین مسئله جغرافیایی یکی از دلایل عزلت آن است. گزارش‌ها حاکی از آن است که شمار مسلمانان بیش از 100 نفر نیست که اکثر آنها تازه به اسلام گرویده‌اند و در مجموع با احتساب مسلمانان مهاجر و شاغل در این کشور، جمعیت آنها از هزار نفر تجاوز نمی‌کند.

یحیی اسحاق، پیرمند هفتاد ساله‌ای است که در هنگام نماز در مسجد الازهر بر روی صندلی می‌نشیند و علی‌رغم دوری منزلش نماز در این مسجد را از دست نمی‌دهد. او خود را فرزند یکی از موسسان مسجد معرفی می‌کند و می‌گوید که ساخت این مسجد نزدیک به 10 سال (از سال 1976 تا 1986) طول کشید. پدر او یک قصاب بوده که گوشت و مرغ حلال به مسلمانان لائوس می‌فروخته است. 

خانواده یحیی زمانی که خمرهای سرخ در دهه هفتاد قرن گذشته بر کامبوج تسلط یافته و کشتار و نسل‌کشی به‌ویژه در میان مسلمانان به راه انداختند از آنجا فرار کردند. بسیاری از مسلمانان کامبوج که به نژاد چام تعلق داشتند،به کشورهای مجاور از جمله لائوس پناه بردند.

مسجد جامعه در سال 1968 توسط تجار هندی و پاکستانی در یک منطقه تجاری بنا شد. بنیانگذاران این دو مسجد از مهاجرت دسته جمعی مسلمانان پس از حوادث عظیمی که در دهه شصت و هفتاد قرن گذشته در منطقه رخ داد، صحبت می‌کنند. زمانی که مسلمانان بخشی از مردم منطقه بودند. قبل از شکل‌گیری نقشه سیاسی جدید، مسلمانان از نوعی استقلال تحت حکومت سلسله چم برخوردار بودند که بخش‌هایی از ویتنام، تایلند، لائوس، کامبوج، چین و برمه (میانمار) را شامل می‌شد. کشورهایی که مکونگ یکی از بزرگترین رودهای جهان از آنها می‌گذرد. 

لائوس نیز مانند دیگر همسایگان خود در ویتنام، تایلند و کامبوج از آثار جنگ‌ها بی‌نصیب نبوده است. ازتعقیب انقلابیون ویتنامی توسط نظامیان آمریکایی در روستاهای لائوس 
گرفته تا پیامدهای جنگ در کامبوج و جنگ داخلی میان سلطنت و سوسیالیست‌ها که همه این وقایع منجر به ناپدید شدن اقلیت مسلمان شد.

اسلام از طریق تاجران مسلمان از شبه قاره هند به ویژه تامیل‌ها در جنوب و پاتان‌ها در شمال پاکستان به لائوس منتقل شد. جوانی به نام داوود در دهه دوم قرن 21 به دلیل تعامل با مسلمانان، اسلام را وارد این کشور کرد تا نخستین هسته خانواده مسلمان لائوسی در عصر جدید تشکیل شود. سپس ده‌ها نفر از وی تبعیت کردند و برخی از آنها هم اکنون در جنوب تایلند و کشورهای مسلمان تحصیل می‌کنند.

سازمان اسلامی لائوس
سازمان اسلامی لائوس که مسجد "جامعه" را مقر خود قرار داده، مرکزی است که به رسمیت شناخته شده و از سال 2018 موسسات متعدد اسلامی را تحت پوشش خود قرار داده است. 

سمبون خان، رئیس سازمان اسلامی لائوس در گفت‌وگو با الجزیره اظهار داشت: فرصت امیدوارکننده‌ای برای مسلمانان لائوس وجود دارد تا پس از دهه‌ها نظام تک حزبی از پیله‌ای که در آن قرار داشتند، بیرون بیایند.

وی اظهار داشت: مقامات دولتی به اهمیت تعامل با جهان اسلام پی‌برده‌اند و آ س آن را دروازه ورود خود می‌دانند و  مشتاق هستند تا  همه امکانات را برای ایجاد پل‌ها ایجاد کنند؛ به ویژه این که لائوس عضو آس آن (اتحادیه جنوب شرق آسیا) است که کشورهای اسلامی مانند اندونزی، مالزی و برونئی بخش اصلی آن را تشکیل داده و بیشتر ملت‌های آن مسلمان هستند.

انتهای پیام/