طغیان آزادی‌خواهی دانشگاه‌های آمریکا علیه رژیم صهیونیستی
تظاهرات حامیان فلسطین، دانشگاه‌های آمریکا را دربر گرفته است، دانشگاه کلمبیا که مرکز "جنبش همبستگی با غزه" است در روزهای اخیر شاهد بازداشت تعداد زیادی از دانشجویان خود توسط پلیس بوده است.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرنگار حوزه سیاست خبرگزاری تقریب، از شروع جنگ غزه تا کنون واکنش رهبران کشورهای غربی با توجه به تمرکز رسانه ای وسیع در جنگ غزه، به چیزی بیش از اظهار تعجب، فراتر نرفته است. نه عملی برای توقف جنگ و نه تلاش برای الزام اسرائیل به رعایت قوانین بین المللی از سوی شورای امنیت و سازمان های بین المللی و رهبران غرب، صورت نگرفته است. در این بین اسرائیل با استفاده از بی توجهی مسئولین اروپائی و آمریکا در حال شخم زدن غزه است.
در چنین شرایطی عدالت خواهی و ظلم ستیزی، وجدان های بیدار را به تشکیل کارزارهای اعتراضی در فضای مجازی و تحصن های دانشجویان دانشگاه‌ها سوق داده است.
وجدان های بیدار دانشجویی دانشگاه کلمبیا در آمریکا که سابقه ظلم ستیزی و حرکت های اعتراضی موثر نیز دارد، پیشقراول اعتراضات و جنبش دانشجوئی آمریکا شد و اکنون حدود ۶۰ دانشگاه در آمریکا و اروپا و بویژه فرانسه، بدان پیوسته اند. البته ارتباطات مشکوک مالی بین دانشگاه کلمبیا و اسرائیل، در خیزش جنبش دانشجوئی اخیر آمریکا، بی تأثیر نیست و دانشجویان ضمن درخواست برای پایان دادن به این ارتباطات، به انتقاد از سیاست‌های دولت بایدن در تجهیز اسرائیل که به نسل کشی در غزه انجامیده است، معترضند.
همان گونه که جنبش های دانشجوئی دهه ۷۰ به برچیده شدن نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی و به پایان دادن به جنایات آمریکا در ویتنام، انجامید؛ این جنبش نیز درصدد برای پایان دادن به جنگ غزه و نسل کشی اسرائیل با آرمان تشکیل دولت مستقل فلسطینی است.
جنبش های دانشجوئی عربی در دهه ۸۰ به شکل گیری سازمان‌های مسلح همانند "حرکت جهاد اسلامی" انجامید. به نظر می رسد اگر سازمان‌های بین المللی و سردمداران اروپایی، همچنان به تعلل و بی عملی در قبال جنایات اسرائیل ادامه دهند، جنبش دانشجویی آمریکا در چهارچوب دانشگاه ها نماند و به فراتر از آن حرکت کند.
دانشجویان دانشگاه های آمریکایی، وجدان های بیداری هستند که در شرایط انحطاط اخلاقی و ورشکستگی ایدئولوژیک غرب، صدای اعتراض آنان، شاید بتواند خواب رهبران و سیاستمداران را در همه عالم، در هم شکند.
تعداد زیادی از دانشگاه‌های آمریکا از جمله ییل، نیویورک، واشنگتن، بوستون، تگزاس، مینه سوتا، ویتمن و اموری شاهد اعتراضات دانشجویی هستند. در واکنش به گسترش اعتراضات، پلیس نیز به دانشگاه ها وارد شد و دانشجویان را دستگیر کرده است.
به گزارش "بی بی سی"، صدها نفر از دانشجویان معترض به جنگ غزه بازداشت شدند و اعتراض دانشجویان به یک "جنبش سراسری" تبدیل شده است.
"شبکه خبری المیادین" با پوشش اخبار اعتراضات دانشجویی در آمریکا از مشاهدات خود گفته است: یکی از اقدامات پلیس آمریکا که واکنش های متعددی را در سطح جهانی به خود جلب کرد، دستگیری رئیس دپارتمان فلسفه دانشگاه اموری بود. پلیس آمریکا یکی دیگر از اساتید دانشگاه را در حالی که می گفت "من یک پروفسور هستم" به زمین کوبید.
با وجود آنکه اعتراض دانشجویان مسالمت آمیزبوده و طبق قانون اساسی آمریکا، دولت از آزادی بیان و تجمعات حمایت می کند، پلیس آمریکا به راحتی وارد دانشگاه شده و دانشجویان معترض را دستگیر می‌کند.
سیاستمداران همچنان طرفدار صهیونیست‌ها
رئیس‌جمهور آمریکا به‌دلیل انجام ندادن هیچ اقدامی برای توقف جنگ وحشیانه صهیونیست‌ها علیه فلسطینی‌ها با انتقادهای شدید روبه رو شده است که در بیانیه ی خود درباره "جهش یهودستیزی" اعلام خطر کرده است.
"اریک آدامز"، شهردار نیویورک از سرکوب دانشجویان انتقاد کرد و خواستار صلح و پاسخگویی مسئولان در مورد اقدامات صهیونیست‌ها شد و در این بین اقدامات ررژیم اسرائیل را "شرارت" و "منزجرکننده" توصیف کرد.
"شفیق"، رئیس دانشگاه کلمبیا علی‌رغم سرکوب دانشجویان معترض، با انتقاد شدید از همه طرف مواجه است. چند تن از نمایندگان دموکرات در مجلس نمایندگان، از جمله "رشیده طلیب" از میشیگان و "ایلهان عمر" از مینه‌سوتا، از مجازات‌هایی که برای دانشجویان معترض اعمال می‌شود، انتقاد کردند.
همزمان با ادامه اعتراضات دانشجویی در آمریکا برای حمایت از مردم غزه، "کریس کار"، دادستان کل جورجیا در حساب کاربری خود در شبکه ایکس (توئیتر سابق) از سرکوب دانشجویان معترض توسط نیروهای پلیس حمایت کرده است.
دادستان کل جورجیا در بیانیه خود در مورد اعتراضات گفته است: "ما با افتخار در کنار هر دانشگاهی که برای محافظت از سلامت و ایمنی دانشجویان جورجیا اقدامات لازم را انجام دهد، خواهیم ایستاد".
اعتراضات کم‌سابقه دانشگاه‌های آمریکا در حمایت از مردم فلسطین شاید تاثیری بر سیاست ایالات متحده نداشته باشد، اما جامعه آمریکا را فعالانه در پی ایجاد تغییر در روندهای تصمیم‌گیری و اجرا نشان می‌دهد. در این بین باید توجه داشت که بی‌تفاوتی دولت به سرکوب‌ها منجر به اعتراض پایدارتر و مشارکت گسترده‌تر خواهد شد.
