در واقع می توان گفت مثلث پیشرو شامل علمای دینی (که مشروعیت نهضت ها و بسیج عمومی را ایجاد می کردند)، تجار و بازرگانان محلی (که لجستیک جنگی را فراهم می نمودند) و تفنگچیان بومی (که نبرد علیه اشغالگران را به اجرا در می آوردند) نیروی محرکه قیام جنوب در جنگ جهانی اول بود‌.