تحرکات نظامی آمریکا در منطقه؛ چند منظوره، محدود، و در مجموع انفعالی است

بسمه تعالی

تحرکات نظامی آمریکا در منطقه؛ چند منظوره، محدود، و در مجموع انفعالی است

در دوهفته اخیر گزارش های متعددی از استقرار واحدهایی کوچک از ارتش آمریکا در سه کشور سوریه، عراق و یمن منتشر شده و مقامات و سخنگویان وزارت دفاع و وزارت امورخارجه آمریکا نیز در باره این تحرکات نظامی، سخن گفته وحتی از احتمال افزایش این نیروها خبرداده اند.

آنچه در ذیل آمده، حاصل گفتگوی خبرگزاری تقریب با جعفرقنادباشی کارشناس مسایل آفریقا وغرب آسیا، درباره این رویدادها و همچنین اهدافی است که مقامات واشنگتن در این تحرکات جدید نظامی دنبال می کنند.

****

خبرگزاری تقریب: کدام اهداف و یا کدام علل، آمریکا را واداشته تا در دوهفته اخیر، واحد های چندصد نفره از ارتش این کشور را به نقاطی در شمال شرق سوریه، مناطقی درجنوب یمن و همچنین برخی از نواحی شمال عراق اعزام کند؟

جعفر قنادباشی: درخصوص این نوع تحرکات محدود وهمزمان، گمانه زنی های متعددی صورت گرفته که در بین آن ها، می توان به چهار سناریو و یا چهار فرض اساسی اشاره کرد:

فرض اول آن که، با توجه به ضعف های نظامی وعملیاتی عربستان در یمن و همچنین ناکامی ها و شکست های پیاپیِ گروهک های تروریستی تکفیری در سوریه و عراق، مقامات آمریکا در صدد برآمده اند تا با اعزام نظامیان خود، به تقویت روحیه ارتش عربستان و گروهک های تروریستی بپردازند و از شکست جبهه ارتجاع در منطقه که به معنی پیروزی راهبردی و بسیار تأثیر گذار جبهه مقاومت اسلامی است(جبهه ای مرکب از ایران، حزب ا.. لبنان، سوریه وعراق است ) جلوگیری کنند.

فرض دوم آن که، این گونه اعزام نیرو، با توجه به نزدیک بودنِ زمان برگزاری انتخابات آمریکا (آبان ماه امسال) و با دوهدف مرتبط با آن، صورت گرفته است. زیرا که دمکرات های حاکم در آمریکا، در ابتدا خواهان آنند تا برای کسب آرای بیشتر، چهره قدرتمندی از موقعیت خارجی خود، به نمایش بگذارند و در وهله دوم، از وقوع رویدادهای احتمالی که ممکن است در چندماه باقی مانده تا برگزاری انتخابات آمریکا، به وجهه آن ها در نزد رأی دهندگان آمریکایی ضربه واردکند، جلوگیری کنند.

      بخصوص که شخص «هیلاری کلینتون» به عنوان شاخص ترین نامزد انتخاباتی دمکرات ها، در تبلیغات انتخاباتی جمهوریخواهان متهم است که، در زمان ریاستش بر دستگاه دیپلماسی آمریکا، در ماجرای حمله مسلحانه به سفارت این کشور در لیبی، سهل انگاری کرده و این اهمال ورزیِ وی باعث به قتل رسیدن سفیر آمریکا در لیبی شده است.

     از این دیدگاه، هدف آمریکا از اعزام واحدهایی از ارتش این کشوربه منطقه آنست که زمینه های تکرار حوادث سه سال پیش لیبی از میان ببرد؛ چنانکه برخی از تفنگداران اعزامی اخیر نیز، آشکارا ماموریت دارند تا از سفارتخانه آمریکا در عراق حفاظت کنند.

فرض سوم، اقدام اخیر واشنگتن در اعزام واحدهایی نظامی به کشورهای یمن، سوریه وعراق را به مرحله پس از «برجام» مرتبط می سازد؛ بدین صورت که، اعزام این نیروها را بخشی از راهبردی می داند که اجرای آن در فاصله گفتگوهای جمهوری اسلامی ایران و کشورهای 1+5 ، متوقف شده و اینک با توافق «برجام» و از میان رفتن حساسیت های مربوط به آن، از سر گرفته شده است.

   بر اساس این استدلال، حضور نظامی آمریکا در منطقه وافزایش نظامیان آمریکایی درکشورهایی که خطر تشکیل دولت های مستقل وقدرتمندی وجود دارد، از اصول راهبردی ونه تاکتیکی واشنگتن است

فرض چهارم هم از تجدیدنظراحتمالی در سیاست های نظامی آمریکا در منطقه، سخن می گوید و بر این امر تأکید دارد که، واشنگتن به این نتیجه رسیده است که سیاست های اعلامی قبلی اش مبنی بر خروج تدریجی از منطقه واستقرار و تمرکز نیروهایش در شرق آسیا، نادرست بوده و اینک عملاً به راهبردهای منطقه ای اش بازگشته است.

خبرگزاری تقریب: آیا می توان گفت آمریکا در برخورد با صف بندی ها و یارگیری های دوجبهه مقاومت اسلامی و جبهه ارتجاعِ وابسته، سیاست های سه دهه پیش خود موسوم به «مهار دوجانبه» را به اجرا در آورده است؟

جعفر قنادباشی: در این خصوص باید توجه داشته باشیم که تعداد بازیگران و همچنین معادلات سیاسی نظامی حاکم بر منطقه، با گذشته بسیار تفاوت دارد؛ ولیکن اهداف آمریکا به عنوان یک کشور افزون خواه و حامی رژیم صهیونیستی، تفاوت زیادی با گذشته نکرده است.

    ولذا اگر به جای عبارت «مهار دوجانبه»، عبارت «مهار چندجانبه» را بکار ببریم، شاید به واقعیت نزدیکتر باشد.آن هم با لحاظ کردن این موضوع که، آمریکا می کوشد تا در عرصه دولت سازی در منطقه، یعنی زمینه سازی برای روی کار آوردن دولت های دست نشانده جدید نیز ( با ساختارها و افرادی قابل کنترل)، گام هایی اساسی بردارد و از تنش آفرینی های گروهک های تکفیری برای تضعیف دولت ها و جریان های مخالف با این راهبرد، بهره برداری کند.