نقش عمده گردشگری مذهبی در زندگی اجتماعی کشورهای اسلامی
با توسعه دینداری بین پیروان ادیان مختلف در گذر زمان و توسعه اماکن مقدس مذهبی در سراسر جهان، زیارت این اماکن هر ساله در بین پیروان ادیان مختلف توسعه پیدا کرده و آن‌قدر به میزان زائران اضافه شده که بازار این سفرها به یک صنعت با میلیاردها دلار درآمد مبدل شده است.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب، محمدمهدی مومنی ها دبیرکل بنیاد تکریم ادیان و مذاهب در یادداشتی پیرامون گردشگری مذهبی نوشت:
سفر و گردش موضوع مهمی در زندگی بشر از آغاز آفرینش بوده است و در طول تاریخ، حرکت انسانها در زمین و هجرت آنان از سرزمینی به سرزمین دیگر همواره نقشی اساسی در ایجاد و گسترش تمدنها داشته و نخستین تمدن‌های بزرگ در بین‌النهرین از مهاجرت آرامیها به این سرزمین سرچشمه گرفتریه است. این سفرها افراد را با فرهنگ‌ها و مذاهب مختلف آشنا کرده و آنها را علی‌رغم وجود تفاوت‌ها و اختلاف‌ها، به یکدیگر پیوند می‌دهد. گردشگری مذهبی از قرن‌ها پیش در سراسر دنیا وجود داشته و قدمت آن به قدمت فرهنگ دینی تمامی ادیان است. در کل گردشگری مذهبی به سفرهایی اطلاق می‌شود که اصلی‌ترین هدف آنها تجربه‌ی مذهبی باشد. ممکن است گردشگران مذهبی بارها به مکانی مذهبی بروند و یک بار رفتن به آن مکان، آنها را از سفرهای مکرر باز نمی‌دارد.
آنچه امروز از آن به‌عنوان گردشگری از نوع مذهبی آن یاد می‌گردد ، سابقه‌ای به وسعت تاریخ ادیان الهی دارد؛ از دینداران مسیحی و یهودی گرفته که برای زیارت اماکن مذهبی‌شان مسافت‌های زیادی را سفر می‌کردند، تا مسلمان صدر اسلام که هر ساله برای زیارت خانه خدا، سواره و پیاده، راهی مکه مکرمه می‌شدند، همگی بدون اینکه متوجه باشند جزو اولین گردشگران مذهبی دنیا بوده‌اند.
این در حالی است که با توسعه دینداری بین پیروان ادیان مختلف در گذر زمان و توسعه اماکن مقدس مذهبی در سراسر جهان، زیارت این اماکن هر ساله در بین پیروان ادیان مختلف توسعه پیدا نموده و آن‌قدر به میزان زائران اضافه شده که بازار این سفرها به یک صنعت با میلیاردها دلار درآمد مبدل گردیده است.
مذاهب گوناگون و بسیاری در جهان وجود دارد ولی بر اساس تعداد جمعیت پیروان آنها، می‌توان گفت ۵ مذهب اصلی در جهان وجود دارد: مسیحیت، اسلام، آیین بودا، آیین هندو، یهودیت و زرتشت. در حال حاضر ۵۵ کشور جهان را کشورهای اسلامی تشکیل می‌دهند که بیشتر آنها در خاورمیانه و قاره آفریقا واقع می باشند.
این درحالی است که عمده کشورهای اسلامی نظیر مصر، ایران، لبنان، مالزی، تونس، اندونزی و مراکش در ردیف سرزمین‌های پرجاذبه هستند و جاذبه‌های مورد توجه گردشگران، برای گردشگری مذهبی را دارا می باشند.
سازمان جهانی گردشگری در گزارش سالانه خود، کشورهای عربستان، مصر و مراکش را در رتبه‌های نخست در جذب گردشگر خارجی در میان کشورهای عربی منطقه معرفی نمود.
این نوع از گردشگری شکلی از گردشگری می باشد که بر موانع آب و هوایی غلبه می کند و با تغییرات فصلی و تحولات آب و هوایی تعداد گردشگران و بازدید از شهرها و اماکن مذهبی دچار تغییر و تحول نمی گردد . برای این نوع گردشگری ، تنها مقصد حائز اهمیت نیست؛بلکه برای گردشگر تمام مسیر و وقایعی که در طول مسیر با آن مواجه می گردد مهم می باشد.
گردشگری مذهبی نقش عمده ای در زندگی اجتماعی کشورهای اسلامی ایفا می کند و علاوه بر جنبه های اقتصادی و مالی، باعث ارتباط بیشتر با سایر جوامع اسلامی گردیده و تعامل بین الملل و فرهنگ هایی را که نقاط مشترکی دارند، سبب می شود.با چترآتا همراه باشید تا در مورد این نوع از گردشگری بیشتر بدانید.
در اول باید به این نکته اشاره کرد که «گردشگری مذهبی» را نمی‌توان با کلمه‌ی «زیارت» جایگزین کرد. در زیارت شما به قصد زیارت به مکان مقدس مذهبی دین خود می‌روید. برای مثال شیعیان به قصد زیارت و انجام اعمال مذهبی به حرم امام رضا (ع) در مشهد می‌روند. اما در گردشگری مذهبی ممکن است یک مسلمان برای بازدید از کلیسای تاریخی به شهر دیگری سفر کند. در گردشگری مذهبی هدف از سفر صرفا زیارت و انجام اعمال مذهبی نیست و طیف گسترده‌تری از سفرهای مذهبی را شامل می‌شود. برای مثال حضور در کنفرانس مذهبی، رویدادهای فرهنگی ـ مذهبی و اجرای کنسرت موسیقی مذهبی جز گردشگری مذهبی محسوب می‌شوند.
براساس اسناد معتبر تاریخی، حدود ۳۳ مقبره پیامبران در ایران وجود دارد. ایران در طول تاریخ به دلیل داشتن اقتدار منطقه‌ای و نیز اعتقادات دینی همواره پذیرای ادیان و پیامبران الهی بوده است. از آرامگاه پیامبران در ایران می‌توان به : آرامگاه دانیال نبی، حیقوق نبی، قیدار نبی، اشموییل، حضرت یوشع، حضرت خالد بن سنان عبسی، شعیای نبی، حضرت حجی، حضرت مردخای، حضرت قادر، حضرت روبیل، حضرات سلام، سلوم، سهولى، القیا اشاره نمود.
علاوه بر مقبره انبیاء الهی، بارگاه امام هشتم (ع) (که دارای ارزش جهانی و از نظر گردشگری مذهبی دارای اهمیت فراوان است و سالانه میلیون‌ها مسلمان از کشورهای مختلف دنیا به خاطر زیارت اش به سوی ایران روانه می‌گردند ) و بارگاه امامزادگان بسیاری در سرتاسر ایران قرار دارد. مجموع امامزاده‌های موجود در ایران ۱۰ هزار و ۶۱۵ باب می باشد.
با توجه به این که در تمامی استان‌ها امامزاده وجود دارد، ولی استان فارس با داشتن ۱۴۵۶ امامزاده رتبه اول را به خود اختصاص داده و استان مازندران با تعداد ۱۱۷۸ باب در جایگاه دوم و استان گیلان با ۸۹۹ امامزاده در رتبه سوم قرار گرفته‌اند. کمترین امامزاده هم مربوط به استان سیستان و بلوچستان می باشد.
همچنین ایران، با تاریخ چند هزارساله اش همواره خاستگاه بزرگان علم و هنر بوده و در دامن خود اندیشمندان و نامدارانی پرورش داده که نه تنها از مفاخر و مشاهیر ایرانی به شمار می‌آیند، بلکه شهرت جهانی داشته‌اند و جهان را تحت تاثیر علوم و توانایی‌های خود قرار داده‌اند. این نامداران و بزرگان هرچند اینک در میان ما نیستند ولی همچنان خدمات ارزشمند و تاثیر کلامشان محسوس است مانند حافظ و سعدی.
همچنین مساجد و آئین‌های مذهبی تاریخی و سنتی بسیاری ( برای نمونه مراسم قالی شویی در مشهد اردهال) در سراسر این سرزمین وجود دارد که هر کدام خود به تنهایی جاذبه‌ی قوی جهت جلب گردشگر از سراسر ایران و جهان می باشند. یکی دیگر از فرصت‌های مغتنم در عرصه گردشگری مذهبی به ایران ماه مبارک رمضان است.
یکی از آداب و رسوم مرتبط با این ماه، نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم است که همزمان با این ماه پر فیض برگزار می گردد.نمایشگاهی که می‌تواند هزاران مسلمان را از سراسر دنیا به ایران جذب نماید.
لذا به لحاظ موقعیت فرهنگی-مذهبی خاص ایران در میان کشورهای دیگر، گردشگری مذهبی جای رشد و توسعه بسیاری در کشور ما دارد؛ با این وجود این نوع گردشگری در ایران با وجود ۸۹۱۹ مکان مذهبی مقدس، هنوز فاقد ساماندهی تخصصی و متمرکز بوده و این وضعیت نابسامان حتی در شهرهای مهمی چون مشهد و قم نیز دیده می شود.
این در حالی است که از این تعداد دست کم ۴۳۱۹ اثر در زمره آثار ثبت شده در فهرست میراث ملی نیز قرار دارند و علاوه بر داشتن جاذبه زیارتی ، دارای جاذبه‌های فرهنگی-تاریخی هم می باشند . با این وجود تعداد گردشگران ورودی به ایران بنا به دلایلی و عدم برنامه‌ریزی‌های صحیح بسیار کم بوده و تا رسیدن به ۱۰ کشور اول در زمینه گردشگری مذهبی راه زیادی باقی می باشد .
در گردشگری مذهبی ۲ نوع گردشگر وجود دارد:
• یکی زائران یا کسانی که هدفشان از سفر فقط انجام امور مذهبی است و زمان دقیق و مدت اقامت آنها در مقصد، به اوقات فراغتشان بستگی ندارد؛
• و دیگری گردشگر مذهبی است که صرفا به‌خاطر زیارت سفر نمی‌کند و ممکن است در این سفر علاوه بر انجام امور مذهبی و زیارت، از مکان‌های غیر زیارتی و تفریحی نیز بازدید کند اما اولویت اول سفر آنها زیارت است.
دسته‌بندی دیگری نیز وجود دارد: دسته‌ای که از اماکن مذهبی دین خود بازدید می‌کنند و دسته‌ی دوم کسانی هستند که از اماکن مذهبی ادیان دیگر دیدن می‌کنند.
مکان‌های مذهبی، شامل زیارتگاه‌ها و اماکن مقدس از جاذبه‌های گردشگری هر کشوری هستند. گردشگری مذهبی تنها سفری است که موانع آب و هوایی تاثیری بر آن ندارد. در دیگر اشکال گردشگری شرایط جوی تاثیر بسزایی در انتخاب مقصد سفر دارند، تغییرات آب و هوایی تعداد گردشگران و بازدید شهرهای گردشگری را کم و زیاد می‌کند اما گردشگری مذهبی بر این تغییرات غلبه می‌کند. مردم به‌خاطر اعتقادات خود در هر شرایط سختی هم که باشد، دوست دارند سفر کنند.
از دیگر نکاتی که گردشگری مذهبی را از دیگر سفرها متمایز می‌کند، نوع خدماتی است که به مسافران ارئه می‌شود. بسته به بافت اجتماعی، فرهنگی و عقیدتی گردشگران و شهر میزبان، تاسیسات اقامتی و پذیرایی از گردشگران ویژگی‌های خاص خود را دارد.
ویژگی‌های گردشگری مذهبی
گردشگری مذهبی ویژگی‌های خاص خود را دارد:
۱. مکان‌های مذهبی و زیارتی جایی برای دیدار و ارتباط مردم با فرهنگ‌ها و مذاهب است.
۲. سفرهای مذهبی اثرات منفی زیست محیطی و فرهنگی ـ اجتماعی کمتری نسبت به سایر سفرها دارند که شاید این امر به‌دلیل آموزه‌های دینی و مکاتب مذهبی گردشگران باشد. اغلب گردشگران مذهبی افرادی آرام، صلح‌طلب و مطیع قانون هستند.
۳. تمامی افراد جامعه از هر قشر اجتماعی، چه فقیر و چه غنی می‌توانند به چنین سفرهایی بروند. پس گردشگری مذهبی مختص طبقه‌ی خاصی از جامعه نیست، تا جایی که در برخی از کشورهای در حال توسعه سفرهای مذهبی تنها فرصت سفر برای برخی طبقات اجتماعی است.
۴. افرادی که بیشتر تمایل دارند به سفرهای مذهبی بروند، اغلب در جستجوی معنویات بوده و زیاد تنوع‌طلب نیستند و سادگی را ترجیح می‌دهند.
۵. اغلب سفرهای مذهبی مانند سفر حج یا زیارت عتبات عالیات، به‌صورت دسته‌جمعی و گروهی است و کاملا سازمان یافته است.
۶. اغلب در اماکن مذهبی و مقدس بازارچه‌هایی وجود دارد که در آنها صنایع دستی قدیمی، طرح‌ها و تولیدات باستانی آن منطقه تهیه و عرضه می‌شود.
۷. سفرهای مذهبی اغلب فصلی هستند و در ایام خاصی از سال انجام می‌گیرد مانند سفر حج تمتع.
۸. گردشگری مذهبی جنبه‌ی سیاسی نیز دارد و به همین دلیل است که اماکن مذهبی و مقدس جز اماکن ملی کشورها قرار دارد و برای برپایی مراسم‌ها و جشن‌های ملی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۹. برخی از سفرهای مذهبی حالت اجبار یا تاکید دارند چون گردشگران در این سفر باید به اجرای فرامین مربوط به دین و آیین خود بپردازند. این امر سبب می‌شود پیروان آن دین، حتی برای یک بار به این سفر بروند. مثال بارز چنین سفرهایی، سفر حج تمتع مسلمانان است که بر مسلمانی که استطاعت مالی دارند این سفر بر او واجب می‌شود.
تقسیم بندی انواع گردشگری مذهبی
گردشگری مذهبی را می‌توان از جنبه‌های مختلف بررسی و تقسیم بندی کرد:
۱. طول مدت اقامت
گردشگری مذهبی از نظر طول مدت اقامت، خود به ۲ دسته‌ی کلی تقسیم می‌شود:
• گردشگری مذهبی کوتاه مدت: سفرهای مذهبی کوتاه مدت از نظر مکانی محدود هستند و در فواصل کوتاهی اتفاق می‌افتند. در این سفر فرد به مکانی مذهبی با حوزه‌ی نفوذ محلی، منطقه‌ای یا فرا منطقه‌ای می‌رود یا در جشن، کنفرانس یا جلسه‌ای مذهبی شرکت می‌کند. چنین سفرهایی کوتاه مدت بوده و مقصد نزدیک است و شامل اقامت شبانه نمی‌شود.
• گردشگری مذهبی بلند مدت: سفرهای مذهبی بلند مدت به آن دسته از مسافرت‌هایی اطلاق می‌شود که فرد از اماکن مذهبی و مقدس با حوزه‌ی نفوذی محلی، منطقه‌ای، فرا منطقه‌ای، ملی یا بین المللی بازدید می‌کند یا در جشن‌ها، کنفرانس‌ها یا جلسات مذهبی شرکت می‌کند که این سفر چند روز یا چند هفته به طول می‌انجامد.
۲. انگیزه‌ها و اهداف سفر
• سفرهای عبادی و زیارتی: در چنین سفرهایی فرد به حرم‌ها، مساجد، کلیساها، معابد، صومعه‌ها، آرامگاه‌ها، امام‌زاده‌ها و … می‌رود. اگر بخواهیم از نگاه دینی به این مساله دقیق‌تر نگاه کنیم، چنین سفرهایی خود به دو نوع تقسیم می‌شوند: سفرهای عبادی و زیارتی که فرد برای زیارت و انجام فرایض دینی می‌پردازد که شامل سفر حج، زیارت اماکن و بقاع متبرکه، زیارت آرامگاه‌ها و قبور بزرگان دین، صله‌ی رحم، عیادت بیمار، انجام کارهای خیر، کمک به مستمندان و ایتام نیازمند و … می‌شود؛ و سفرهای تبلیغی که در این آن فرد به تبلیغ دین، ارشاد و هدایت مردم می‌پردازد.
• شرکت در کنفرانس‌ها و جشن‌های مذهبی: در این مسافرت‌ها فرد صرفا برای شرکت در چنین مراسم‌هایی به سفر می‌رود.
• بازدید از آثار تاریخی و معماری اماکن مذهبی: برخی‌ها به‌منظور بازدید از آثار تاریخی مذهبی به سفر می‌روند. برای مثال کلیسای تاریخی سنت استپانوس در شهر جلفا قرار دارد و مردم، چه مسلمان و چه پیرو سایر ادیان برای بازدید از آن به این شهر سفر می‌کنند.
۳. میزان سازمان یافته بودن سفر
در بخش ویژگی‌های گردشگری مذهبی به این نکته اشاره کردیم که این سفرها اغلب سازمان یافته هستند. این ویژگی به دو دسته تقسیم می‌شود:
• اشکال سازمان نیافته‌ی گردشگری مذهبی: چنین سفرهایی به آن دسته از مسافرت‌ها اطلاق می‌شود که شخص به‌تنهایی به سفر می‌رود. با توجه به آموزه‌های ادیان مختلف، در گردشگری مذهبی کمتر شاهد چنین سفرهایی هستیم.
• اشکال سازمان یافته‌ی گردشگری مذهبی: سفرهای سازمان یافته با توجه به چندین ویژگی سازمان‌دهی می‌شوند: مورد اول تعداد شرکت کنندگان است. همان طور که گفتیم اغلب سفرهای مذهبی به‌صورت گروهی انجام می‌گیرد، پس برای گردشگران هم‌عقیده بودن همسفران و بودن در کنار همسالان خود از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. باز هم مثال بارز آن سفر حج است که افراد در غالب کاروان و به‌صورت گروهی اعزام می‌شوند. مساله‌ی مهم بعدی در سازمان‌دهی این سفرها شیوه و وسیله‌ی حمل و نقل است. تا اواسط قرن ۱۹ میلادی، زائران در سراسر جهان هم سواره و هم پیاده به سفر می‌رفتند.
آنها اغلب از حیوانات برای جا به‌جایی استفاده می‌کردند. البته امروزه نیز مردم با پای پیاده به زیارت می‌روند. اما بعدها وسایل حمل و نقل دیگری مانند اتوبوس، قطار و هواپیما نیز اضافه شد و امروزه گردشگران مذهبی از آنها استفاده می‌کنند. الگوهای فصلی، دیگر عامل موثر در سازمان‌دهی سفرها است. برخی سفرهای مذهبی باید در موقع خاصی از سال انجام گیرد. ویژگی آخر سازمان‌دهی سفرهای مذهبی، ساختار اجتماعی است. مسئولان امر باید هنگام سازمان‌دهی به ساختارهای اجتماعی از جمله سن، جنس، موقعیت اجتماعی و … توجه کافی را داشته باشند.
آثار و فواید گردشگری مذهبی
همان طور که گفته شد صنعت گردشگری به‌سرعت رو به رشد است و به صنعتی پرسود تبدیل شده است. گردشگری مذهبی نیز سهم بسزایی در این پیشرفت‌ها دارد. اما نمی‌توان گفت که تمامی آثار و نتایجی که از گردشگری مذهبی به جا می‌ماند، همگی مثبت هستند. طبیعی است که ورود خیل عظیمی از گردشگران هم آثار مثبت و هم آثار منفی به‌همراه داشته باشد که به بررسی چند مورد از آنها می‌پردازیم:
آثار اقتصادی
آثار مثبت:
• افزایش درآمد مردم محلی و ورود ارز به کشور (هم ریالی هم ارزی)
• ایجاد فرصت‌های شغلی مخصوصا برای افراد بومی
• رونق گرفتن صنایع دستی
• جذب سرمایه‌‌‌گذاران داخلی و خارجی
• تحرک سرمایه مالی
• بهسازی و توسعه تاسیسات زیربنایی
• توسعه صادرات غیر نفتی
• توسعه‌ی منطقه‌ای و توسعه‌ی فعالیت‌هایی مرتبط با گردشگری
آثار منفی:
• تورم و افزایش قیمت‌ها
• شغل‌های فصلی و بیکاری در دیگر ایام سال
• افزایش قیمت زمین و تغییر کاربری آن
• رونق و توسعه‌ی بخش خدمات و تحلیل تولید کالا
• توسعه‌ی نامتعادل منطقه
آثار فرهنگی، اجتماعی و محیطی
آثار مثبت:
• گسترش تبادلات و تعاملات فرهنگی (که باعث کاهش تنش‌های سیاسی و اجتماعی می‌شود)
• افزایش امکانات تفریحی
• بهبود کیفیت خدمات اجتماعی
• کمک به حفاظت بهتر از میراث فرهنگی
• احساس مباهات و افتخار مردم محلی به داشته‌های فرهنگی
• افزایش حس احترام به گردشگران و زائران
آثار منفی:
• افزایش آلودگی آب و هوا، آلودگی صوتی و …
• تخریب بناهای تاریخی
• تخریب پوشش گیاهی و ایستگاه‌های حیات وحش
• ساخت‌وساز اماکن با مصالح و معماری که با بافت سنتی منطقه ناسازگار است
• از بین رفتن آسایش مردم محلی به‌علت افزایش بیش از حد جمعیت گردشگران
به‌ویژه در ایام خاص
سفر و گردشگری از نگاه قرآن کریم
در بسیاری از آیه‌های قرآن کریم بر سفر تاکید شده است و از انسانها می‌خواهد به مسافرت بپردازند. در قرآن آیاتی وجود دارد که به‌طور مسقیم مردم را به سفر کردن دعوت می‌کند مانند آیه ۲۰ سوره‌ی عنکبوت، آیه‌ی ۴۲ سوره‌ی روم، آیه‌ی ۳۶ سوره‌ی نحل، آیه‌ی ۶۹ سوره‌ی نمل، آیه‌ی ۱۱ سوره‌ی انعام و آیه‌ی ۱۳۷سوره‌ی آل عمران و در برخی موارد به‌شکل غیر مستقیم این امر را بیان می‌کند مانند آیه‌س ۱۰۹ سوره‌ی یوسف، آیه‌ی ۹ سوره‌ی روم، آیه‌ی ۴۴ سوره‌ی فاطر، آیه‌ی ۲۱ سوره‌ی غافر و آیه‌ی ۱۰ سوره‌ی محمد. قرآن بشر را به سفر کردن ترغیب می‌کند تا آثار گذشتگان را ببیند و عبرت گیرد، شکرگزار نعمت‌های خدا باشد، از مخلوقات و نعمات خدا به خداشناسی برسد، از رمز و راز آفرینش آگاه شود، در مورد مسائل مختلف و وضعیت گذشتگان تفکر کند، از سنت‌های گذشتگان آگاه شود، در سفر به تجارت و بازرگانی بپردازد و سرمایه و اقتصاد را به گردش درآورد و فرهنگ و علم و تمدن را به مردمان دیگر سرزمین‌ها انتقال دهد. با این اوصاف گردشگری در دین اسلام از اهمیت زیادی برخوردار است و بیشتر از سایر ادیان به آن تاکید شده است. به همین دلیل به بررسی گردشگری مذهبی در میان ملت‌های مسلمان می‌پردازیم:
گردشگری مذهبی در کشورهای اسلامی
در سراسر جهان اماکن مقدس و مذهبی زیادی وجود دارد که متعلق به دین‌ها و مذاهب گوناگون است. اما با توجه به آموزه‌های دین اسلام، گردشگری مذهبی در میان مسلمانان پررنگ‌تر است. مسلمانان سراسر جهان در ماه ذی الحجه برای برگزاری فریضه‌ی حج تمتع، از صدر اسلام تاکنون هر ساله به مکه‌ی مکرمه می روند یا شیعیان و محبان اهل بیت، برای زیارت خاندان پیامبر (ص) عازم ایران، عراق و سوریه می‌شوند، یا در کشورهای اسلامی دیگر مانند مصر و یمن مساجدی وجود دارد که قدمت آنها به صدر اسلام می‌رسد و گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند. در حال حاضر ۵۵ کشور جهان جز کشورهای اسلامی هستند که اغلب آنها در خاورمیانه و قاره‌ی آفریقا واقع شده است.در سال ۲۰۱۳ سازمان جهانی گردشگری کشورهای عربستان، مصر و مراکش را در رتبه‌ی نخست جذب گردشگر خارجی در میان کشورهای عربی منطقه اعلام کرد. اماکن و آثار تاریخی مقدس و مذهبی مسلمانان حرف اول را در گردشگری مذهبی در جهان می‌زنند.
گردشگری مذهبی در ایران
کشورمان ایران با قدمت چندین هزار ساله‌ی خود، آثار تاریخی و مذهبی بسیاری را در خود جای داده و پیامبران و بزرگان دینی بسیاری در این کشور زندگی کرده‌اند که امروزه نیز مقبره‌های آنها مقصد زیارتی و مذهبی مردمانی از ایران و دیگر کشورهای جهان است. مذهب نقش بسیار مهمی در شکل‌گیری و توسعه‌ی برخی شهرهای ایران مانند مشهد، قم، شیراز، قزوین، شوش، اردبیل، گنبد کاووس و … داشته است. حدود ۳۳ پیامبر در ایران دفن شده‌اند که می‌توان به دانیال نبی، حیقوق نبی، قیدار نبی، اشموییل، حضرت یوشع، حضرت خالد بن سنان عبسی، شعیای نبی، حضرت حجی، حضرت مردخای، حضرت قادر، حضرت روبیل، حضرات سلام، سلوم، سهلی و القیا اشاره کرد. علاوه بر این مقبره‌ها، مقبره‌ی امام هشتم شیعیان، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در مشهد قرار دارد و این شهر را به پایتخت مذهبی ایرانیان تبدیل کرده است. حرم این امام رئوف ارزش جهانی دارد و هر ساله میلیون‌ها نفر از مسلمانان از کشورهای مختلف دنیا برای عرض ادب و زیارت عازم مشهد الرضا می‌شوند.
حضرت فاطمه معصومه(س)، خواهر گرانقدر امام رضا (ع) نیز در قم میزبان دوستداران اهل بیت است و مرکز دانشگاه‌های مذهبی و الهیات ایران محسوب می‌شود.
همانطور که ذکر شد، در سراسر ایران حدود ۱۰ هزار و ۶۱۵ مقبره‌ی امامزاده وجود دارد که استان فارس با داشتن هزار و ۴۵۶ امامزاده در رتبه‌ی اول قرار دارد. حرم حضرت شاه چراغ در شیراز، نگین درخشان آنها است. استان‌های مازندران و گیلان به‌ترتیب در رتبه‌های دوم و سوم قرار دارند. علاوه بر اماکن مقدس و آثار تاریخی مذهبی، در ایران آیین‌ها و مراسمات مذهبی بسیار زیادی وجود دارد که هرکدام از آنها می‌تواند خیل عظیمی از گردشگران مذهبی را به ایران بکشاند. برای مثال مراسم‌های عزادارای امام حسین (ع) در ایام ماه محرم و صفر مانند زنجیر زنی، سینه زنی، شبیه خوانی یا مراسم قالی شویی مشهد اردهال می‌توانند در برنامه‌های سفر گردشگران مذهبی قرار گیرند.
ظرفیت گردشگری مذهبی ایران برای مسلمانان بسیار غنی است اما زیارتگاه‌های غیر اسلامی معروفی نیز در ایران قرار دارد که پیروان سایر ادیان نیز می‌توانند برای سفر مذهبی روی آنها حساب کنند؛ از مکان‌های مذهبی غیر اسلامی می‌توان به زیارتگاه چک چک در یزد، کلیسای وانک در اصفهان، «قره کلیسا» در آذربایجان غربی و «شموییل نبی» در ساوه اشاره کرد. یهودیان و پیروان آیین زرتشت نیز می‌توانند به اماکن مقدس موجود در ایران مانند «استرومردخای» در همدان، «آرامگاه کوروش» در پاسارگاد و معابد و آتشکده‌های زرتشتیان در یزد سفر کنند.
در ایران عواملی وجود دارد که بر گسترش گردشگری مذهبی تاثیر زیادی دارند. این تاثیرات هم مثبت هستند و هم منفی که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
عوامل مثبت:
۱. وجود آیین‌ها و مراسم‌های سنتی و مذهبی زیاد و جذاب: کشور ما با با قدمتی چند هزار ساله و اعتقادات عمیق مذهبی مردمانش مراسم‌های مذهبی و سنتی بسیاری دارد که می‌تواند برای هر گردشگری جذاب باشد، مراسم‌هایی مانند اعیاد، جشن‌های میلاد امامان معصوم و مهم‌تر از همه مراسم‌های عزاداری برای امام حسین (ع) در ماه‌های محرم و صفر.
۲. مکان‌های مقدس اسلامی: چنین مکان‌هایی آیینه‌ی فرهنگ، هنر و تمدن مردم ایران زمین است، مانند هنرهای به‌کار رفته در ساخت حرم امامان معصوم.
۳. سرو غذاهای حلال: یکی از مهم‌ترین نکات برای گردشگران خارجی و مسلمان سرو غذاهای حلال در سراسر ایران اسلامی است. به‌علاوه جای‌جای ایران با وجود مساجدی متبرک شده است که اوقات شرعی را یاد‌آور می‌شود و در اتاق‌ها می‌توان قرآن یافت و به راحتی به انجام واجبات دین پرداخت.
عوامل منفی:
۱. عدم تبلیغات و اطلاع‌رسانی به‌موقع: ایران ما از لحاظ دارا بودن اماکن گردشگری و مذهبی بسیار غنی است اما به‌علت عدم وجود تبلیغات کافی بسیاری از مردم جهان از وجود چنین گنجینه‌هایی مطلع نیستند.
۲. عدم وجود امکانات رفاهی مناسب: حتی اگر اطلاع‌رسانی کافی وجود داشته باشد و آمار ورود گردشگر به کشور افزایش یابد، ما امکانات رفاهی مناسب و کافی از جمله هتل‌هایی با استاندارد‌های جهانی نداریم که از آنها پذیرایی کنیم. چنین مشکلاتی خود خلا بزرگی در جذب گردشگر هستند.
۳. توسعه‌ی زیرساخت‌های حمل و نقل: حمل و نقل ایمن، راحت و سریع، وجود آزادراه‌ها و بزرگراه‌های امن خود می‌تواند به یکی از عوامل جذب گردشگر به کشور تبدیل شود.
۴. کمبود راهنمایان تور برای راهنمایی گردشگران مذهبی: متاسفانه در زمینه‌ی گردشگری مذهبی در ایران تعداد اهنمایان تور اندک است و با وجود بهبود آن در سال‌های اخیر، هنوز هم جای کار دارد.
آنچه بیش از هر چیز، ضرورت توجه به مقوله گردشگری مذهبی را حائز اهمیت می‌سازد فرصت‌های مادی، معنوی و فرهنگی است که توسعه گردشگری دینی و جذب گردشگران مذهبی را برای هر کشوری به ارمغان می‌آورد و به همین علت، لزوم سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی صحیح در این حوزه بسیار اهمیت دارد.
رونق جهانگردی مذهبی میان کشورها و جوامع اسلامی و گشت و گذار مسلمانان جهانگرد در سایر کشورهای اسلامی موجب نزدیکی و آشنایی ملل مسلمان با یکدیگر شده و شناخت مشکلات و ویژگی‌های فرهنگی جوامع مسلمان و یافتن نقاط اشتراک و اختلاف میان فرهنگ‌ها را در پی خواهد داشت که این امر کمک شایانی در جهت رسیدن به فرهنگ مشترک اسلامی، برقراری پیوند و اتحاد میان مسلمانان و احیای دوباره مفهوم امت واحد اسلام خواهد کرد. حضور گردشگران درکشورهای اسلامی بسیاری از تبلیغات سوئی که علیه جهان اسلام می‌شود را خنثی خواهد کرد و این دستاورد بسیار مهمی برای مسلمانان جهان محسوب می‌شود و نشان می‌دهد که بسیاری از کشورهای اسلامی دارای ساختاری امن بوده و به لحاظ سیاسی می‌تواند چهره کشورهای اسلامی را در جهان ترمیم کند. بنابراین از منظر فرهنگ تمدنی و سیاسی نیز بحث صنعت توریسم به شناساندن فرهنگ و تمدن اسلامی به دیگر کشورها کمک قابل توجه می‌کند.
موضوع حائز اهمیت در حیطه گردشگری مذهبی آن است که این نوع از گردشگری تنها مختص اماکن زیارتی و جاذبه‌های مرده نیست بلکه در جریان حیات طبیعی نیز جاذبه‌های فراوانی دارد که مورد توجه، بازدید و مشارکت گردشگران قرار می‌گیرد از این رو دارای اهمیت ویژه‌ای است. به عنوان مثال، مساجد مسلمانان گاه می‌توانند به عنوان یک موزه محل تجمع هنرها و صنایع مسلمانان در دوران تمدن اسلامی باشند و گاه می‌توانند به عنوان مکانی جهت اقامه نمازهای پرشکوه جماعت جهانگردان را به طور ویژه به خود جلب کند و با توجه به فروکش کردن بیماری کرونا می توان با یک برنامه ریزی دقیق و منسجم در حوزه گردشگری مذهبی گام های بزرگی برداشت و خود را به جایگاه واقعی مان در حوزه گردشگری نزدیک نماییم.
