عمر المالکی در شماره 142 از مجله الحجاز در مقاله ای، به علت غفلت جهان عرب و تکفیری های مسلح از قضیه فلسطین پرداخته است.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرنگار حوزه استان های خبرگزاری تقریب، المالکی می نویسد: از زمانی که عبدالله عزام فلسطینی تفنگش را به سمت افغانستان به بهانه جنگ با نظام سوسیالیستی نشانه رفت قطب نمای نسلهای مختلف جنگجویان جهادی به سمت هر جایی جز فلسطین تغییر جهت داده است.
زمانی که انقلاب ایران با بستن سفارت اسرائیل و باز کردن سفارت فلسطین و برگزاری روز قدس جان دوباره ای به مسئله اصلی مسلمانان بخشید و پایه های مقاومت مسلحانه را محکم کرد، آمریکا و همپیمانان عربش تلاش کردند جایگزینی برای مسئله فلسطین ایجاد کنند.
جنگ با نظام سوسیالیست در افغانستان که پیش از این هیچ جایگاهی در ادبیات مسلمین نداشت این جایگزین را ایجاد کرد.
بسیاری پذیرفتند که افغانستان آوردگاه سرنوشت ساز جهان اسلام است و فلسطین از خاطره ها محو شد تا جایی که برخی از فلسطینی ها هم برای جنگ، وارد افغانستان شدند.
آیا تصادفی است که عبدالله عزام رهبر جهاد در افغانستان و نظریه پردازان القاعده چون مقدسی و ابوقتاده از فلسطین بودند؛ در عین حال برای جهاد در فلسطین هیچ اهمیتی قائل نشدند؟
زمانی که جهاد در افغانستان به اهداف آمریکایی خود رسید مجاهدان عرب باز هم برای جهاد به فلسطین نرفتند بلکه در کشورهای مختلف منتشر و یا به چچن و قرقیزستان رفتند.
پس از اینکه بن لادن برای اولین بار از فلسطین سخن گفت، القاعده در عمل هیچ قدمی برای فلسطین بر نداشت و دوسال بعد با سقوط صدام حسین فلسطین کاملا فراموش شد و سخن درباره جنگ طائفی و کشتن شهروندان بی گناه جای آن را گرفت.
همانطور که افغانستان سالها جولانگاه جنگجویان جهادی و محل توجه ایشان بود و مفتیان وهابی به جهاد در آنجا تشویق می کردند اکنون عراق این جایگاه را به خود اختصاص داده بود.
در تهاجم 33 روزه اسرائیل به لبنان در 2006 اولین نتیجه انحراف از قضیه فلسطین خود را نشان داد. فرقه گرایی باعث شد که فتاوای وهابیت دعا برای مقاومت لبنانی را حرام بدانند چرا که در تهاجم اسرائیل به غزه در 2008و 2009 نیز مفتی عام سعودی و شیخ صالح اللحیدان تظاهرات در حمایت از غزه را کار غلط و فساد در زمین دانستند.
شرم آورتر اینکه نویسندگان عرب نیز مقاومت را محکوم و از اشغالگران حمایت می کردند تا جایی که وزارت خارجه اسرائیل مقالاتشان را در سایت خود منتشر می کرد. در تهاجم 2014 اسرائیل به غزه کار به جایی رسید که از اسرائیل به وضوح خواسته می شد که مقاومت را سرکوب کند.
در تمامی گروههای جهادی که در افغانستان و عراق و سوریه فعال بوده اند، سکوت درباره قضیه فلسطین مشترک است. کسانی که از هیچ جنایتی در میان مسلمانان دریغ نمی کنند در زمان حمله اسرائیل به لبنان و غزه از صحنه غایب بودند. حتی زمانی که در سوریه به مرز اسرائیل رسیدند نیز جنگ با شیعیان و حکام مسلمان را مقدم بر جنگ با یهود دانستند.
چرا که ابوبکر قبل از فتح فلسطین ابتدا با اهل رده جنگید. در این صورت چرا زمان جنگ با شوروی در افغانستان چنین پاسخی برای نپرداختن به مسئله فلسطین نداشتند؟
سکوت رسانه های عربی در تجاوز اخیر اسرائیل به غزه را به خاطر داریم. در آن زمان رئیس رژیم صهیونیستی در کنفرانس خبری در 31تموز به همراهی جهان عرب با اسرائیل در این جنگ تصریح کرد.
انحراف از قضیه فلسطین به یکباره و به سبب برتری نظامی اسرائیل رخ نداده است. بلکه برخی از اعراب رسما می خواهند که مسئله فلسطین برای همیشه فراموش شود.
