به گزارش خبرنگار حوزه استان های
خبرگزاری تقریب، مریم اکبری؛ فعال رسانه و فرهنگی در مقاله ای که در اختیار
خبرگزاری تقریب در کرمانشاه گذاشته، آورده است:
داستان از آنجا شروع شد که دولت‌های استعمارگر متحد به سرکردگی آمریکا، بعد از رهایی ملت ایران از چنگ استکبار و به پیوست آن، بیداری سایر ملل خاورمیانه، نقشه کوچک سازی کشورهای منطقه را در اتاق فکر خود مطرح کردند چون دیدند کشورهای بیدار، لقمه بزرگی هستند و برای راحت‌تر بلعیده شدنشان باید کوچک شوند.
محوریت نقشه‌های شومشان ایران بود که در منطقه، به عنوان پایگاه اصلی انتشار مکتب خمینی کبیر و تفکر ناب شیعی به سرتاسر گیتی، شناخته شده بود. با سرازیر کردن پول‌های کثیف و تسلیحات به افغانستان و آموزش عده‌ای، طالبان را علیه ناامن سازی مرز ایران، خلق کردند.
گام دوم، دو مرحله داشت؛ مرحله اول، نقشه تجزیه عراق و سوریه با ادغام مناطقی از غرب عراق با شرق سوریه و تشکیل یک دولت سنی مذهب بود و مرحله دوم تجزیه عراق به سه منطقه سنی، شیعه و کرد نشین بود.
در مرحله اول تجزیه عراق در سال ۲۰۰۶ میلادی، القاعده به کشتار شیعیان عراق پرداخت و نیروهای آمریکایی به این بهانه، به کشور عراق گسیل یافتند. در سراسر کشور عراق، جنگ‌های فرقه‌ای فوق وحشتناکی آغاز شد و کشتار نیروهای غاصب نیز علاوه علل شد تا سرانجام، قومیت‌های عراقی به پیشنهاد مرجعیت عالی شیعه آیت الله سیستانی ایران را به حکمیت خواستند که با محوریت سردار سلیمانی، آن غائله خوابید و آتش فتنه و شرارت‌های آمریکا در منطقه خاموش شد.
حاج قاسم ژنرالی بود که اعتماد تمام فرقه‌ها و مذاهب عراق شد و در واقع، نفوذ شخصیت وارسته و معنوی فوق العاده‌ای که داشت باعث ترس آمریکا و حامیانش شد.
مرحله بعدی تجزیه سوریه بود؛ در طی سال‌های ۲۰۱۱ _۲۰۱۳ میلادی، از سرتاسر دنیا، هزاران تروریست اجاره‌ای تحت عنوان گروه اسلامی، در مدت زمان کوتاهی به سوریه که جزیره ثبات و امنیت در منطقه بود، هجوم آوردند. جنایت‌های مخوف تکفیری‌ها در منطقه که از حامیان تروریسم تغذیه می‌شدند، در هیچ تاریخی تکرار نشده بود.
دولت‌های استکبار جهانی با کشورهای عربستان، امارات، ترکیه و قطر جهت نابودی دولت بشار اسد، هم عهد شدند و از اینکه هدف بعدی، تهران! است، خرسند بودند.
تکفیری‌ها تا پشت دروازه‌های دمشق، رسیدند و می‌رفت که دولت بشار اسد سقوط کند اما با ورود سپهبد سلیمانی به کارزار سوریه و با حمایت از فرماندهان ارتش سوریه و رهبرانش، استراتژی نبرد را در منطقه به نفع دولت بشار اسد تغییر داد.
متخاصمان غربی و همدستانش که در سوریه هم از یک ژنرالی ایرانی، رودست خوردند، برای بار دیگر، روی عراق متمرکز شدند و مرحله سوم تجزیه را در خاک عراق پیاده سازی کردند.
در اواخر سال ۲۰۱۳ میلادی، جریان‌های سیاسی علیه دولت وقت عراق، نوری مالکی به مخالفت برخاستند و با ایجاد و ساماندهی خیمه‌های اعتراضی در الانبار، رمادی، فلوجه از یک طرف؛ همچنین با حمایت‌های همه جانبه از گروه‌های داعش و القاعده و سایر تروریست‌ها از سویی دیگر؛ عراق را به جهنمی تبدیل کردند که هزاران نفر مردم بی‌گناه به فجیع‌ترین روش‌ها کشته شدند.
شهرهای الانبار، ابوغریب، صقلاویه، گرمه و موصل یکی پس از دیگری به دست داعش افتاد. تروریست‌ها از شمال و جنوب و غرب به بغداد یورش بردند. دولت نوری مالکی از تمام کشورها از جمله آمریکا، درخواست حمایت کرد اما هیچ کشوری حاضر به یاری دولت مالکی نشد.
به قول خیلی از مقامات و شخصیت‌های عراقی، از جمله محمد جاسم العسگری نماینده پارلمان عراق، به تکرار گفته‌اند: در آن روزهای سیاه بیم و ناامیدی که بغداد در حال سقوط بود اگر پل هوایی تهران_ بغداد و سلاح‌های ایران و نیروهای کمکی ایرانی نبود! سقوط بغداد حتمی بود.
در آن برزخ پر از وحشت و جنایت، سپهبد قاسم سلیمانی نیروهای منطقه را علیه تکفیری‌ها، بسیج و تسلیح کرد.
ایشان تنها کسی بود که هم نقشه‌های دشمن خونخوار را می‌دانست و هم روش‌های نظامی آنها را پیش بینی می‌کرد و هم حرکت‌های بعدی دشمنان را می‌خواند و می‌دانست آنها را چگونه خنثی کند. ژنرال سلیمانی تنها کسی بود که می‌دانست سقوط عراق، ابتدای دومینه سقوط‌های بعدی از جمله سوریه، ترکیه و ... خواهد بود.
فتنه بعدی دولت‌های متخاصم در عراق، تحریک مسعود بارزانی جهت جدایی کردستان از عراق بود. نیروهای پیشمرگه و پ.ک.ک با هدف استقلال کردستان واحد، اسلحه به دست گرفتند در آن روزهای پر از آشوب تجزیه طلبی، تنها سپهبد قاسم سلیمانی بود که با رایزنی، جهت آشتی دادن داخلی و جلوگیری از بحران‌های دیگر، بین کردستان و بغداد، بارها و بارها حامل پیام صلح در رفت و آمد بود تا توانست جلوی خونریزی بیشتر و بحران فاجعه بار منطقه‌ای دیگری را بگیرد. به گفته خیلی از شاهدان، آن روزها حاج قاسم نه خواب داشت نه خوراک!.
آمریکای متخاصم، از دور و نزدیک نظاره‌گر مدیریت هوشمندانه ژنرالی بود که یک تنه، نقشه‌های شوم آنها را خنثی می‌کرد و هزینه‌های گزاف ایجاد گروهک‌های القاعده و داعش را روی دست آمریکا گذاشت.
وحشت دول منطقه و آمریکا، از محبوبیت مردمی حاج قاسم در منطقه بود که دیگر به ملت ایران تعلق نداشت بلکه ژنرال محبوب فرا منطقه‌ای شده بود که خود را وقف نجات ملت‌ها می‌کرد. در واقع معنی نام حاج قاسم، در سراسر منطقه شده بود دنیایی از امید و پناه برای ملت‌های مظلوم!.
هرجا اختلافات داخلی عراق به طرز فجیعی بالا می‌گرفت، طوایف دست نیاز به سوی ایران خصوصا سردار سلیمانی دراز می‌کردند و می‌دانستند ناامید نمی‌شوند.
ترس آمریکا از وجود سردار، که منطقه را برایشان ناامن کرده بود، به حدی تشدید یافت که بی ملاحظه و محاسبه، این سفیر صلح و امید و پناه را در کشور ثالث، به همراه فرماندهان دیگر عراقی، در حالی که حامل پیام صلح به مقصد ریاض بودند به طرز فجیع و ناجوانمردانه‌ای در بامداد ۱۳ دیماه ماه ۱۳۹۸ ترور کردند. بعد از شهادت ایشان و تشییع میلیونی اجساد مطهرشان در کشورهای منطقه، تازه فهمیدند محاسباتشان غلط از آب درآمده است.
با انتشار بسیار گسترده تصاویر سردار و همرزمانش در فضاهای مجازی گوگل، یوتیوپ و ... لرزه بر تن جنایتکاران غربی افتاد . آنجا بود که دیدند شهید سلیمانی، بسیار ترسناک‌تر از سردار سلیمانی شده است.
۴ سال از عروج ملکوتی سردار عزیزمان گذشته است؛ با شهادت ایشان، نه تنها فراموش نشد بلکه در قلب ۸۰ میلیون ایرانی و قلب میلیون‌ها آزاده دیگر در دنیا، تکثیر شد!.
آنچه امروز طوفان الاقصی نام گرفته، بیداری ملل مظلوم منطقه است که خون پاکه شریف‌ترین سرداران شهید، باعث آگاهی و بصیرت آنها شده است و به حول و قوه الهی جریان تداوم دارد تا به زودی انتقام سختی از عاملان شهادت سردار عزیزمان گرفته شود. نصر من الله و فتح قریب.
انتهای پیام/
