تعداد زیاد فقرا در جهان و گسترش گرسنگی در بسیاری از کشور های در حال توسعه بویژه در افریقا نشان دهند شکست سیاست های اقتصادی سرمایه داری است.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب(تنا)، آمار های سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد "فائو" نشان می دهد که حدود یک میلیارد نفر در جهان از گرسنگی رنج می برند که اکثر این افراد در کشور های در حال توسعه زندگی می کنند. ارائه این امار باعث شد تا نمایندگان کشور های مختلف در این سازمان خواستار کاهش میزان فقر در جهان تا سال ۲۰۱۵ شوند.
پیرامون این موضوع خبرگزاری تقریب(تنا) با "عبدالحلیم فضل الله" کارشناس اقتصادی لبنان گفتگوی کوتاهی انجام داده که در زیر می آید:
آیا به نظر شما اقتصاد اسلامی می تواند جایگزین مناسبی برای حل مشکلات اقتصادی و مالی کشور های فقیر باشد؟
شکی نیست، که نظام اقتصاد اسلامی، نظامی است که می تواند بسیاری از مشکلات و بحران های مربوط به مسئله فقر و گرسنگی را حل کند و این توانایی را دارد که در تحقق عدالت و برابری و توزیع ثروت در بین افراد کمک بسیار زیادی بکند و طبیعتا اقتصاد اسلامی بسیاری از مشکلات اقتصادی و مالی را بر طرف خواهد کرد.
گزارش جدید نشان از افزایش میانگین فقر در جهان دارد آیا این گزارش ها رابطه بین مشکلات اقتصادی و سازمان های اقتصادی موجود را آشکار نمی کند؟
شکی نیست، افزایش تعداد فقرا در جهان و گسترش گرسنگی در بسیاری از کشور های در حال توسعه بویژه در افریقا نشان دهنده شکست سیاست های اقتصادی سرمایه داری در این کشور ها برای مبارزه با فقر و سوءتغذیه است و فجایع انسانی و مشکلات مالی نظیر گرسنگی، سوءتغذیه و فقر که برخی کشور های در حال توسعه با آن مواجه اند ناشی از ناتوانی برخی از کشور ها در اتخاذ تصمیمات مناسب برای کاهش این فجایع انسانی است.
کنفرانس ها و اجلاس هایی که غالبا در کشور های ثروتمند برگزار می شود تا چه اندازه به از بین بردن این واقعیت تلخ در کشورهای در حال توسعه کمک می کند؟
کنفرانس ها و نشست هایی که در کشور های ثروتمند برگزار می شود نمی تواند موجب احیای اقتصادی در کشور های در حال توسعه که با فقر و گرسنگی مواجه اند گردد زیرا برگزاری این کنفراس ها فقط به اعطای کمک های مالی جزئی منتهی می شود و کشور های ثروتمند برای حل این مشکلات نباید فقط به کمک های مالی اندک بسنده کنند بلکه باید سیاست های مالی و اقتصادی خود را تغییر دهند. ایالات متحده آمریکا هنوز هم بر سیاست های اقتصادی خود با هدف کنترل اقتصاد جهان تکیه می کند و تلاش می کند تا مشکلات ناشی از مازاد یا کسری بودجه خود را بر کشور های در حال توسعه تحمیل کند. در این شرایط نباید انتظار داشت که وضعیت گرسنگی و فقر کشور های در حال توسعه بهبود یابد.
تا زمانیکه که کشور های ثروتمند به این سیاست های خود ادامه می دهند چگونه کشورهای در حال توسعه می توانند مشکلات خود را حل کنند؟
کشور های در حال توسعه ایی که میانگین فقر در آنها بالاست باید سیاست های مالی و اقتصادی خود را تغییر دهند و چشم انداز استراتژیک توسعه خود را با توجه به ظرفیت ها و توانایی های موجود تعیین کنند و از کشور های هم سطح خود که در این زمینه موفق بوده اند کمک بگیرند و از تجارب آنها استفاده کنند. بنابراین ما باید در ابتدا سیاست های نظام اقتصادی از جمله سیاست های اصلاحات مالی و پولی را که منجر به مشکلاتی نظیر فقر و گرسنگی شده تغییر دهیم.
