مبنای سازمان دفاعی کشور امنیت جمعی است/جمهوری اسلامی ایران مدلی از امنیت متقابل منطقه ای را عرضه کرده است
کارشناس مسائل خاورمیانه در ابتدای نشست مجازی خبرگزاری تقریب دلایل مخالفت رهبر معظم انقلاب با مذاکره دوجانبه با آمریکا را بررسی کرد و اشاره داشت که هدف آمریکا از مذاکره قطع شریان های ارتباطی ایران در منطقه و کاهش توان دفاعی آن است.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بین الملل خبرگزاری تقریب، در ادامه سلسله نشست های تحلیلی- تخصصی خبرگزاری تقریب چهاردهمین نشست به دلیل شیوع ویروس کرونا، به صورت مجازی و آنلاین پیرامون بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی در مورد اقتدار منطقه‌ای جمهوی اسلامی ایران با حضور «جعفر قناد باشی» «کارشناس مسائل خاورمیانه» برگزار شد.
گفتنی است؛ مقام معظم رهبری در سخنرانی اخیرشان در روز عید قربان هدف آمریکا از مذاکره با ایران را تبلیغات و وادار کردن آن به پذیرش اراده این کشور دانستند و تاکید کردند که جمهوری اسلامی در چنین شرایطی مذاکره نمی کند.
مشروح این گفتگوی مجازی به شرح زیر است:
درخواست متوالی آمریکا از جمهوری اسلامی ایران برای مذاکره دوجانبه در شرایطی مطرح می شود که مقام های این کشور خواهان انجام مذاکراتی متوازن که دو طرف از آن سود ببرند، نیست؛ چنانکه مقام معظم رهبری در سخنان اخیرشان بر این موضوع اشاره داشتند و تاکید کردند که هدف آمریکا از مذاکره با جمهوری اسلامی انجام گفت وگو و حل و فصل اختلافات نیست بلکه دولتمردان آمریکایی خواهان قراردادن جمهوری اسلامی ایران در جایگاه یک بدهکار هستند تا از اقتدار و بهره برداری از توان منطقه ای اش صرف نظر کند.
رهبرمعظم انقلاب اسلامی این اقتدار را به موقعیت کنونی رابطه ایران با سازمان ها و جبهه های مقاومت در منطقه تفسیر کردند و این مسئله را مورد توجه قرار دادند که آمریکا می کوشد این رابطه را قطع کند.
تلاش هدفمند آمریکا برای کاهش توان و مناسبات منطقه ای جمهوری اسلامی ایران در حالی است که مبنای سازمان دفاعی کشور ما بر امنیت دسته جمعی استوار بوده و جدیدترین تعاریف متداول از اصول دفاعی کشورها را مدنظر دارد.
امروز با در نظر داشتن رویکرد کشورها در تولید، خرید و فروش تسلیحات نظامی پیشرفته، امنیت سرزمینی و دفاع از کشور صرفا به مرزهای سرزمینی محصور نمی شود و اغلب کشورها از جمله با نفوذترین و بزرگ ترین بازیگران بین الملل می کوشند نیروهای فرامنطقه ای را در سازمان دفاعی خود احصا کنند و با مجموعه این عوامل در مقابل تهدیدات خارجی ایستادگی کرده و به این ترتیب به یک بازدارندگی موثر دست یابند.
چنانچه تجربه تاریخی نشان داده است جمهوری اسلامی ایران از جمله کشورهایی است که در منطقه پرآشوب خاورمیانه، کمترین میزان تسلیحات را خریداری کرده است؛ این در حالی است که سیاست دفاعی و بازدارندگی کشورما در مقایسه با سایر کشورهای خاورمیانه در موقعیت بسیار بالاتری قرار دارد و خود را از هر پشتیبان خارجی بی نیاز می بیند.
باید گفت این مهم تحت تاثیر چند عامل به وقوع پیوسته است؛ یک آن که جمهوری اسلامی با اتکا به دانش بومی خود موفق به تولید موشک هایی شده است که توانسته ضریب نفوذ و اقتدار آن را در سطح منطقه افزایش دهد و بازدارندگی قابل ملاحظه ای در مواجهه با تهدیدات خارجی ایجاد کند.
از سوی دیگر جمهوری اسلامی به واسطه همین افزایش اعتبار و توان دفاعی، امنیت متقابلی را ایجاد کرده و باعث شده آن دسته از کشورهایی که در محور مقاومت قرار دارند، در شعاع نفوذ جمهوری اسلامی ایران قرار گیرند و به این ترتیب با قرار گرفتن در این محور به تامین امنیت متقابل یکدیگر مبادرت ورزند.
در حقیقت جمهوری اسلامی ایران مدلی از امنیت متقابل منطقه ای را عرضه کرده و تلاش می کند با دعوت از همه کشورهای این حوزه، سود حاصل از این رویکرد را متوجه همه کشورهای منطقه کند.
اگرچه ایران بر خلاف رژیم صهیونیستی تسلیحات هسته ای ندارد اما توانسته به لطف توان موشکی خود که با هدف بازدارندگی افزایش پیدا کرده هم جایگاه خود را در منطقه تقویت کند و هم پیشنهاد دهنده و پایه گذار الگوی تامین امنیت دسته جمعی در خاورمیانه باشد.
این امر زیر سایه استقلال سیاسی و نظامی کشورمان حاصل شده است که دستاوردی حیاتی و کم نظیر به شمار می آید بنابراین ذیل همین دستاورد است که جمهوری اسلامی ایران می تواند در مقابل درخواست از بالا به پایین آمریکا برای مذاکره ایستادگی کند و به جای آن به افزایش توان دفاعی و عمق نفوذ استراتژیک خود در منطقه دست یابد.
