استادیار دانشگاه مذاهب اسلامی با اشاره به دو گروه از زنان تاثیرگذار در نهضت عاشورا، به نقش هر یک در مانایی این حادثه اشاره و تاکید کرد گروهی که با کاروانحسینی همراه نبودند نیز نقشی بیبدیل در ماندگاری عاشورا داشتند.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه سایر رسانه ها خبرگزاری تقریب، دکتر مرضیه محمدزاده، استادیار دانشگاه مذاهب اسلامی ، در مصاحبه با رادیو گفتوگو، با بیان اینکه نهضت عاشورا توأمان از دو جنس مذکر و مونث است و مرد و زن هر دو در این نهضت نقش آفرینی کردند، افزود: هر یک از مردان و زنان در واقعه عاشورا به زیبایی نقش آفرینی کردند.
وی گفت: در نهضت اباعبدالله(ع) با دو گروه از زنان مواجه هستیم که گروهی زنانی اند که با کاروان همراه بوده و از شهر مدینه تا مکه طی مسیر کردند و برخی دیگر از زنان به این گروه پیوستند و دوران اسارت را نیز طی کردند.
محمدزاده اضافه کرد: گروه دیگر شامل زنانی هستند که در نهضت امام حسین(ع) نقش آفرینی کردند و با کاروان همراهی نداشتند و حضرت از آنان خواسته بودند در مدینه یا جایی دیگر بمانند. در اینجا می توان به امسلمه –همسر رسول الله (ص)- اشاره کرد که وصایای امامت را بدست امام حسین(ع) سپرد و نیز حضرت امالبنین(س) که عمری از ایشان گذشته بود و لذا در مدینه ماند.
این استادیار دانشگاه مذاهب اسلامی اضافه کرد: در نهضت امام حسین(ع) حتی زنانی را نمی بینیم که سنگ و تیری پرتاب یا دشنامی داده باشند و این مسئله ای بسیار مهم است.
در ادامه، دکتر انسیه خزعلی، استاد تمام دانشگاه الزهرا(س) با اشاره به اینکه نقش زنان جدا از نقش مردان در قیام سیدالشهدا(ع) نیست، تصریح کرد: در پشتیبانی، همراهی و حمایت و نیز پیام رسانی در واقعه عاشورا، نقش پر رنگی از سوی زنان شاهد هستیم و نمی توان این بانوان را کمتر از مردان محاسبه کرد.
وی افزود: حماسه ای که در روز عاشورا اتفاق افتاد، نقش مردان را پر رنگ تر نشان داده است و این نقش از حرکت از مدینه نمود دارد.
خزعلی یادآوری کرد: وقتی ولید به منزل خود رفت، همسرش احوال رخدادها را جویا شد و وقتی متوجه شد که او با امام حسین(ع) درگیری لفظی پیدا کرده است ، می پرسد آیا تو به حسین(ع) دشنام دادی که ولید می گوید ابتدا او شروع کرد و همسر مجدد می گوید بر فرض که او شروع کننده باشد؛ اگر او به پدر تو بدگویی کند، آیا رواست تو نیز نسبت به پدر و جد او بدگویی کنی؟
وی با بیان این مطلب، به غیرت زن فرماندار مدینه اشاره کرد و افزود: این غیرت زنانه را بعدها در کاخ یزید نیز شاهد بودیم و حتی انکار و بازخواست طرفدارانِ یزید و معاویه و نیز فرمانداران وقت، از سوی زنان وجود داشت؛ چه رسد به زنان اهل بیت(ع) و صحابه و همین همراهی زیباترین حرکتی است که شاید در کمتر رخداد جنگی دیده شده باشد.
خزعلی ادامه داد: برخی زنان از جمله ماریه بنت سعد در بصره، منزل خود را به پایگاه مبارزین تبدیل می کند و جلسات برای همراهی امام حسین(ع) در منزل او تشکیل می گردد.
این استاد دانشگاه افزود: بعد از حرکت ماریه، عده ای از صحابه امام حسین(ع) به سمت کربلا حرکت کردند و نیز زمانی که مسلم بی پناه شد، یک زن به او پناه داد و به پشتیبانی اش برخاست؛ در حالیکه همه مردان پشت مسلم را خالی کرده بود.
خزعلی با بیان اینکه زنان در واقعه عاشورا خود را به صورت مستقل نمایان ساختند، گفت: امام حسین(ع) در مسیر افرادی که زمینه خلوص داشتند را می یافتند و با خود همراه ساختند که در اینجا می توان به تاکیدات همسر زهیر برای همراهی همسرش با امام(ع) اشاره کرد.