امام جماعت منطقه آروا اوگاندا در گفت و گو با تقریب مطرح کرد؛
اهمیت اتحاد اسلامی از دیدگاه سیاسی و اجتماعی
مراد از همگرایی، کنار گذاشتن مسائل اختلافی و اتکا بر محورهای مشترکات و پایه قرار دادن آنها در تعامل با یکدیگر و تحولات مربوط به جهان اسلام و مناسبات بین المللی است، به گونه ای که مسلمانان ورای اختلافات و با جلوگیری از تفرقه در مسائل جهان اسلام، هم سو و یکپارچه حرکت کنند.
اشتراک گذاری :
شیخ شعبان ابوجعفر امام جماعت منطقه آروا اوگاندا در گفتگو با تقریب با اشاره به اینکه منظور از اتحاد اسلامی، یکپارچگی مسلمانان و وحدت پیروان مذاهب گوناگون به رغم اختلافات مذهبی در برابر خصم دین اسلام و بیگانگان است، گفت: اتحاد به معنای یکی شدن پیروان مذاهب گوناگون نیست زیرا ایجاد چنین وحدتی نه امکان پذیر است و نه مورد نظر طرفداران وحدت اسلامی است.
وی با بیان اینکه اتحاد اسلامی حتی به معنای شیعه شدن سنی، یا سنی شدن شیعه نیست، افزود: مراد از همگرایی، کنار گذاشتن مسائل اختلافی و اتکا بر محورهای مشترک و پایه قرار دادن آنها در تعامل با یکدیگر و تحولات مربوط به جهان اسلام و مناسبات بین المللی است، به گونه ای که مسلمانان ورای اختلافات و با جلوگیری از تفرقه در مسائل جهان اسلام، هم سو و یکپارچه حرکت کنند. به معنایی دیگر اختلاف دیدگاهها نباید مانع از برادری اسلامی و اتحاد صفوف مسلمانان در برابر دشمنان شود. به همین دلیل است که از اتحاد شیعه و سنی، معنای دست برداشتن و کوتاه آمدن از اصول و اعتقادات خود به دست نمی آید.
او در ادامه اظهار داشت: همزیستی مسالمت آمیز این گونه است که با توجه به اینکه بین دو مذهب، اشتراکات بسیاری وجود دارد، پیروان هر دو گروه باید بر اساس این ارزشها به هم نزدیک شوند و برای حفظ و تعالی اسلام با یکدیگر همکاری و همیاری داشته باشند.
شیخ شعبان ابوجعفر افزود: این مساله زمانی حائز اهمیت می شود که بدانیم در دنیای اسلام دشمن واحدی وجود دارد؛ یعنی دشمنان اسلام، دشمن هر دو مذهب هستند. دین اسلام هم با درنظر گرفتن چنین خطری بر اصل وحدت و اتحاد از دیدگاه سیاسی و اجتماعی آن تاکید کرده است، لذا قرآن مؤمنان را برادران یکدیگر خوانده و فرموده است: (إِنَّمَا الْمؤْمِنُونَ إِخوَةٌ) که این پیوند اخوت و برادری در میان مسلمانان مدینه چنان مستحکم شد که تا مدتی پس از عقد اخوت، آنان از یکدیگر ارث می بردند تا اینکه با نزول آیۀ: (وَأُولُو الْأَرْحَامِ بعْضُهُمْ أَوْلَی ببَعْضٍ) این حکم نسخ شد.
بنابراین امروزه وحدت اسلامی بسیار ضروری تر از گذشته است و اختلافات نتیجه ای جز از بین رفتن سرمایه ها و سوء استفاده دشمن نخواهد داشت.