اگر مسلمانان وحدت عقیده داشته باشند، دلیلی وجود ندارد که در عمل و در حرکت های سیاسی و اجتماعی دچار تفرقه شوند و خلاف یکدیگر عمل کنند.
اشتراک گذاری :
عبدالعزیز سنوا اندیشمند اوگاندایی در گفتگو با تقریب به دیدگاه اسلام درباره وحدت اشاره می کند و می گوید: از منظر اسلام، عقیده و نگرش، راهگشا و روشن کننده عمل و حرکت است. عمل بدون عقیده معنایی ندارد. همه چیز در انسان از نیت و قصد او آغاز می شود و سپس در عمل معنا پیدا می کند. نیت و قصد نیز بر اساس جهان بینی و نوع نگرش انسان است. از این رو همه چیز در اسلام از جهان بینی آغاز می شود و به عمل واحد می رسد پس وحدت کلمه است که همگان را به وحدت عمل هدایت می کند.
وی در ادامه اظهار داشت: در این صورت اگر مسلمانان وحدت عقیده داشته باشند، دلیلی وجود ندارد که در عمل و در حرکت های سیاسی و اجتماعی دچار تفرقه شوند و خلاف یکدیگر عمل کنند. وقتی اقشار و گروههای مختلف انسانی با هم یکی شدند و برای تحقق هدفی هم صدا گردیدند، این سنت خداوند متعال است که آنها را در مسیر رسیدن به این هدف موفق خواهد کرد و به نتیجه مورد نظر خواهد رساند.
عبدالعزیز سنوا ادامه داد: اختلافات سست و بی پایه و سلیقه هایی که بنیان ها را درهم می ریزد، مورد انکار هر عقل سالمی است و از منکرات بزرگ زندگی اجتماعی و مدنی است و از عوامل شکست و انحطاط جامعه است. یعنی نه صلاح دین در آن است و نه صلاح و خیر آخرت. در حالی که وحدت و یکپارچگی به ویژه در مواقع بحرانی و حساس از الزامات و عوامل پیش برنده ای است که هم صلاح دنیا را تامین می کند و هم ثواب اخروی دارد. با درنظر گرفتن چنین امری می توان گفت که تلاش برای رسیدن به وحدت امری شرعی و الهی است و همه مسلمانان مکلف برای رسیدن به آن هستند. به ویژه آنکه این تکلیف زمانی که مصلحت امت اسلامی در خطر باشد، دوچندان می شود.