امام خمینی(ره) نقطه ضعف کشورهای اسلامی را پراکندگی و اختلاف آنان می دانستند

حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمد مهدی کریمی نیا پژوهشگر حوزه و استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن در گفتگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب با اشاره به آنکه امام خمینی(ره) چه راهکاری را برای تأمین وحدت اسلامی پیش گرفتند، اظهار داشت: معمولاً نهضت های آزادی بخش و انقلاب ها از طریق تفرقه و اختلاف، بیشترین آسیب را دیدند؛ بویژه اگر رهبران این انقلاب ها، از اهمیّت این امر مهم، غفلت داشته باشند، امام خمینی(ره) به عنوان یک مُصلح و انقلابی آگاه، چند رویکرد را در پیش گرفتند که عبارت است از: آگاهی دادن به ملّت بزرگ ایران در اهمیّت وحدت ملّی میان تمام اقوام ایرانی، از فارس، ترک، عرب، بلوچ و تُرکمن وغیره.

وی افزود: در طول تاریخ امّت اسلامی، همواره شخصیّت های برجسته در پی «وحدت امّت اسلامی» و «تقریب مذاهب اسلامی» بوده اند؛ مانند: شیخ شلتوت، سیّدجمال الدین اسدآبادی، اقبال لاهوری و آیت الله بروجردی؛ ولی هیچ گاه اهمیّت آن به مانند آغاز بیداری اسلامی و ظهور انقلاب اسلامی نبوده است.

وی ادامه داد: پیروزی انقلاب اسلامی ایران در پرتو وحدت ملّیِ میان تمام اقوام ایرانی و وحدت اسلامی شکل گرفت؛ این انقلاب، نقشی حیاتی در بیداری امّت اسلامی داشته و اثرهای شگفت آوری را در احیای جهان اسلام و علایق و عواطف آزادی و استقلال به جا گذاشته است.

وی عنوان کرد: بنابراین، به طور طبیعی دشمنانِ این نهضت بزرگ، در پی ایجاد خدشه در این رمز بزرگ برآمدند تا به انقلاب و نهضت اسلامی آسیب برسانند.

وی تصریح کرد: مطرح کردن «وحدت حوزه و دانشگاه» در بحث فرهنگی، دانشگاهی و حوزوی ، مطرح شدن «وحدت شیعه و اهل سنّت» از طرف امام خمینی ، در ابعاد وسیع تر، وحدت امّت اسلامی و کشورهای مسلمان از سوی امام خمینی مطرح گردید.

وی در پایان تاکید کرد: ایشان بزرگ ترین نقطه ضعف کشورهای اسلامی را پراکندگی و اختلاف آنان می دانستند و یکی از نکات اصلی از بین رفتن تمدّن امّت اسلامی را نیز در همین نکته جستجو می کردند؛ از این رو، اندیشه های وحدت گرای امام خمینی(ره) را می توان با عنوان «همگرایی جهان اسلام» و «وحدت امّت اسلامی» تبیین نمود.

انتهای پیام/