اندیشمند اوگاندایی در گفت وگو با خبرگزاری تقریب مطرح کرد:
لزوم هوشیاری مسلمانان نسبت به نقشه های شوم دشمنان/ تفرقه میان گروه های مختلف اسلامی؛ خطر بزرگ برای جهان اسلام
اندیشمند اوگاندایی تاکید کرد:مسلمانان باید با هر عامل ضد وحدت و همبستگی اسلامی مقابله کنند. این یک وظیفه بزرگ برای همه به شمار می آید. هم اهل تشیع و هم اهل تسنن باید آن را قبول کند و هم شاخه های گوناگونی که در میان شیعیان و در میان سنی ها وجود دارد باید آن را بپذیرند.
اشتراک گذاری :
عبدالعزیز سنوا اندیشمند اوگاندایی در گفت و گو با تقریب با اشاره به اینکه به وجود آمدن اختلاف و تفرقه میان گروه های مختلف اسلامی یک خطر بزرگ برای جهان اسلام به شمار می آید، افزود: اگر دشمنان اسلام بتوانند آتش تفرقه و اختلافات گروهی و فرقه ای را در بخشی از مسلمانان بیفروزند، خاموش کردن آن در زمره سخت ترین کارها خواهد بود.
وی با بیان اینکه ضرورت دارد جلوی این آتش افروزی گرفته شود، ادامه داد: این کار از طریق ابتکار عمل و تلاش و اخلاص اندیشمندان، علما، دانشگاهیان، چهره های سیاسی و افرادی که دارای نفوذ و اثر گذاری هستند، ممکن می شود تا برای مردم توضیح دهنده نقش دشمنان و نگاه امیدوارانه دشمن به ایجاد تفرقه بین مردم، کشورهای مسلمان، جناح های اسلامی، گروههای سنی و شیعه و همچنین گرایش های مختلف در مذاهب مختلف اسلامی باشند.
او در ادامه افزود: مسلمانان باید با هر عامل ضد وحدت و همبستگی اسلامی مقابله کنند. این یک وظیفه بزرگ برای همه به شمار می آید. هم اهل تشیع و هم اهل تسنن باید آن را قبول کند و هم شاخه های گوناگونی که در میان شیعیان و در میان سنی ها وجود دارد باید آن را بپذیرند.
عبدالعزیز سنوا با تاکید بر اینکه بزرگان و رهبران دین اسلام باید مواظب مذاهب اختراعی و جعلی ضد وحدت شوند، افزود: این توجه باید متوجه نقشه های شومی باشد که از سوی دشمنان برای ایجاد شکاف در میان مسلمانان طراحی می شود. این در حالی است که بزرگ ترین ضعف دنیای اسلام، اختلافات درونی است و راهبردهای خروج از آن به اثبات رساندن اعتقادات خود و نه نفی مذهب دیگری، مقابله با ناامیدی در درون مردم و ایجاد خودباوری، داشتن رفتار برادرانه، اتحاد داخلی ملت های مسلمان، اقدام جمعی برای رسیدن به وحدت، اقدام عملی در ایجاد اتحاد، روشنگری در میان جوامع مسلمان و ایستادگی در برابر دشمن است.
او در نهایت تصریح کرد: از دیگر راهکارهای منتهی به وحدت را می توان تمرکز بر ایجاد گروه های تحقیقات و پژوهش های اسلامی و جلوگیری از نشر آثار تفرقه انگیز، ایجاد منشور وحدت و بازنگری بر روی این موضوع دانست.