«سیاست» زمینه را برای جدایی شیعه و سنی فراهم کرد

سالم بوشا، روحانی مسلمان و امام مسجد شهر کامپالا در کشور اوگاندا در گفتگو با تقریب به وجود اختلافات دامنه دار میان شیعه و سنی اشاره کرد و بیان داشت: شیعه و سنی هر دو پیرو دین اسلام هستند و در زمینه اعتقادات، فقه و احکام، اخلاق و بسیاری اصول دارای اشتراکات زیادی هستند. این در حالی است که هر دو طرف در برخی موارد فرعی اختلافهایی هم دارند که غیر قابل انکار نیست اما این اختلافها به انداره ای نیست که زمینه را برای بروز اختلافاتی تبدیل کند که گاه به نزاع های خونین می رسد.

سالم بوشا با بیان اینکه این اختلافات به پایه و اساس وحدت و برادری دینی ضربه وارد می کند، افزود: بی تردید طراحی و دسیسه دشمنان و نا آگاهی برخی از مسلمانان باعث می شود زمینه برای تعمیق این اختلافات فراهم شود. بروز ایده وحدت اسلامی، پیش از ورود اندیشه های تفرقه افکنانه در جهان اسلام وجود داشته است؛ اما بعد از کلید خوردن تلاش دشمنان و سیاستهای استعماری مسلمین، بیش از گذشته مورد توجه متفکران و اندیشمندان مسلمان قرار گرفته است.

او در ادامه افزود: آنچه پایه گذار اختلاف و نزاع در میان مسلمانان شد اهداف سیاسی بازیگرانی بود که می خواستند منافع خاص خود را تامین کنند. بنابراین می توان گفت سیاست باعث جدایی شیعه و سنی شد از این رو از طریق راهکارهای سیاسی نیز می توان میان این دو جریان وحدت ایجاد کرد. برای این مهم، کشورهای اسلامی باید سیاستی را طراحی و اجرا کنند که با هدف مشترک مقابله با دسیسه چینی دشمنان، همه ملت های مسلمان را به یکدیگر پیوند دهد. زیرا اختلاف و تفرقه به تدریج باعث نزول جایگاه و فرسوده شدن توان مادی و معنوی مسلمانان می شود و با از میان رفتن قدرت و اقتدار آنان، دشمنان به تدریج بر آنان برتری خواهند شد.

سالم بوشا تصریح کرد: برای ایجاد این پیوند همه نخبگان و اندیشمندان مسلمان باید اختلافات فقهی و علمی را میان خود حل و صل نمایند و اجازه ندهند این اختلاف دیدگاه به سطح عوام و مردم عادی برسد. زیرا در آن صورت، دشمنان می توانند با سواستفاده از عدم تسلط عوام به مبانی مباحث مورد اختلاف، آنها را دچار هیجان و تعصب های افراطی کرده و رو در روی یکدیگر قرار دهد. بنابراین بسیاری با درگیر شدن به احساسات زودگذر و کج فهمی وارد ورطه نزاع بی پایانی شده اند که در مسیر خواسته دشمنان بوده است. از این رو اندیشمندان باید هوشیار بوده و با تبادل نظر در همرده های خود، سطحی از آگاهی را ایجاد کرده و به بقیه تسری دهند و در نهایت مانع از افتادن مردم به دام اختلافات شوند.