وحدت، بازگشت به قرآن کریم است/علت تفرقه، دخیل کردن سلیقه ها و برداشت ها در فهم آیات است
عضو مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ، بیان کرد: وحدت به معنای کنار هم قرار گرفتن و آغاز تقویت ، همراه هم شدن و تفرقه را کنار گذاشتن است، زیرا که منشأ بسیاری از آثار و برکات است.
اشتراک گذاری :
آیت الله علی رحمانی فرد سبزواری عضو مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، در ارتباط با لزوم توجه به دستاوردهای کنفرانس ها و همایشهای هم افزایی و وحدت، اظهار داشت: بایستی بین وحدت و اتحاد فرق گذاشت؛ آنکه از جانب امام امت هفته ای با نام وحدت بنیان نهاده شد و نه هفته اتحاد نکته دارد، زیرا اتحاد بین دو اعتقادی که در مقابل هم هستند محال است، ولی وحدت و تقریب شدنی است.
آیت الله رحمانی فرد افزود: وحدت به معنای کنار هم قرار گرفتن و آغاز تقویت، همراه هم شدن و تفرقه را کنار گذاشتن است، زیرا که منشأ بسیاری از آثار و برکات است.
وی ادامه داد: اسباب با هم شدن و همراهی یکدیگر و معیارها چیست؟، عده زیادی از دانشمندان شیعه و اهل تسنن معتقد بر این هستند که وحدت، بازگشت به قرآن کریم است؛ در واقع همگان براین باورند که علت تفرقه، دخیل کردن سلیقه ها و برداشت ها در فهم آیات است.
وی عنوان کرد: اگر قرآن که بر عرف و جوامع بشری نازل شده است، عرضه کنیم و هر چه فهمیدند بدان عمل کنند، وحدت بوجود خواهد آمد و تفرقه و دوری از بین خواهد رفت؛ در هر صورت تفرقه از دخیل نمودن برداشت های شخصی و به کار بردن سلایق در فهم آیات و تاویل است، جهان اسلام باید قرآن محور شود، این مطلب به این معنا ناست که سنت کنار گذاشته شود، خیر، زیرا سنت مبین قرآن کریم است.
وی اضافه کرد: هر روایت، حدیث و خبری که در تبیین عرفی آیات باشد سنت است؛ خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: " بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ ۗ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ"، ما هر رسولی را با معجزات و کتب و آیات وحی فرستادیم و بر تو این ذکر یعنی قرآن را نازل کردیم تا برای مردم آنچه را که به آنان فرستاده شده بیان کنی و برای آنکه عقل و فکرت کار بندند.
وی در پایان تأکید کرد: محوریت ولایت امیرالمومنین(ع) می تواند نقش مهمی در عزت تامین مصالح مسلمین و عزت مندی و شکوه جوامع اسلامی تأثیر گذار باشد و نادیده گرفتن آن چیره شدن حکام کافر بر کشورها است.
