حضرت آیتالله خامنهای: «در وصیت امیرالمؤمنین (علیهالصّلاة و السّلام) به امام حسن مجتبی(علیهالسّلام) این معنا وارد شده است: «اعلم انّ الّذی بیده خزائن ملکوت الدّنیا والاخرة قد اذن لدعائک و تکفّل لاجابتک»؛ خدای متعال که همهی قدرت آسمان و زمین در قبضهی توانایی اوست، به تو اجازه داده که با او دعا کنی و حرف بزنی و از او بخواهی. ... این رابطهی درخواست کردن و گرفتن از خدا، مایهی تعالی روح انسان است و همان تقویت کنندهی روح عبودیت است.» ۱۳۸۵/۰۷/۲۱