انتقاد نخبگان دانشگاهی از حذف نام عربستان از فهرست سیاه سازمان ملل
ده‌‍‌ها نفر از اساتید دانشگاه‌های مطرح جهان، با انتشار نامه‌ای خطاب به دبیرکل سازمان ملل، از اقدام اخیر وی مبنی بر حذف نام عربستان سعودی از فهرست سیاه ناقضان حقوق کودکان انتقاد کردند.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب(تنا)، 73 نفر از اساتید برجسته در این نامه، با اشاره به جنایتهای عربستان در یمن از "بان کی‌مون" پرسیده‌اند که اگر سازمان ملل وظیفه رسیدگی به چنین جنایاتی را ندارد، کدام نهاد بین‌المللی، عربستان و هم‌پیمانانش را مجبور به پاسخگویی در قبال این اقدامات خواهد کرد؟
ماه گذشته، دبیر کل سازمان ملل اعلام کرد که ائتلاف متجاوز سعودی به یمن را در یک فهرست سیاه سالانه حاوی اسامی کشورها و گروههایی قرار داده است که به طور آشکار حقوق کودکان را نقض کرده‌اند.
بان کی مون در گزارشی که روز پنج شنبه (13 خرداد) منتشر شد، ائتلاف متجاوز سعودی را در 60 درصد از تلفات کودکان یمن در سال گذشته، مسئول دانست و افزود: در حملات ائتلاف سعودی به یمن در سال گذشته میلادی 510 کودک کشته و 667 کودک زخمی شده اند؛ اما با لابی گری قوی سعودی‌ها، بان کی‌مون تصمیم گرفت نام این ائتلاف را از فهرست سیاه ناقضان حقوق کودکان حذف کند.
وی چند روز بعد در واکنش به انتقاداتی که به این اقدام او مطرح می‌شد، گفت: پس از تهدید عربستان سعودی و برخی کشورهای عربی مبنی بر قطع کمک‌های خود برای برنامه‌های بشردوستانه سازمان ملل این تصمیم را گرفته است.
اساتید دانشگاه در این نامه با اشاره به گزارش‌های سازمان عفو بین الملل از حملات مکرر عربستان به مدارس و استفاده از بمب‌های خوشه‌ای علیه کودکان یمنی، به دبیرکل سازمان ملل یادآوری کرده‌اند که این اقدامات طبق قوانین بین‌المللی جنایت جنگی به حساب می‌آیند.
در این نامه همچنین با اشاره به تهدیدات عربستان در صورت خارج نشدن نام این کشور از فهرست سیاه ناقضان حقوق کودکان آمده است: حاکمیت عربستان سعودی می‌داند چگونه از ثروت خود برای تأثیرگذاری بر سازمان‌های بین‌المللی ناکارآمد همچون سازمان ملل استفاده کنند.
در ادامۀ این نامه آمده است: نقض فاحش حقوق بشر در کشوری که تحت محاصرۀ عربستان سعودی و هم‌پیمانان آن قرار دارد، با کمک و حمایت آمریکا و انگلیس، به سخره گرفتن حاکمیت کشورها، معاهدات بین المللی بشردوستانه، حاکمیت قانون و مهم‌تر از همه منطق و سلامت عقل است.
اساتید امضاکننده این نامه از دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی مختلف از سراسر جهان، از جمله هاروارد، کلمبیا، جورج تاون و پرینستون آمریکا، آکسفورد و کمبریج بریتانیا و انستیتوی مطالعات علوم سیاسی و مرکز ملی پژوهش های علمی فرانسه، هستند.
