نخستوزیر رژیم صهیونیستی در حالی برای کودکان و نوجوانان ایرانی بهظاهر دلسوزی میکند که طی حدود 70 سال اخیر کودکان فلسطینی درد و رنج غیرقابل وصفی را زیر سلطه تلآویو تحمل کردهاند.
اشتراک گذاری :
خبرگزاری تقریب- «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر رژیم صهیونیستی بامداد امروز (دوشنبه) در شوی تبلیغاتی جدید و مضحک خواستار کمک جامعه جهانی به نوجوانان و مردم ایران شد!
وی با انتشار کلیپ ویدئویی جدید در صفحه شخصی توئیتر خود، روایتی بیمارگونه و در عین حال ملغمهای بیمعنی از مشکلاتی که یک کودک ایرانی روزانه با آن روبهرو است را ادعا میکند.
نتانیاهو در ادعاهای خندهدار خود، آب شرب تهران را گلآلود، آبوهوای آن را به قدری آلوده که باعث کشته شدن هزاران نفری در سال میشود، پارکهای آن را مملو از معتاد، فروشگاهها را در حال اعتصاب و در نهایت کل کشور ایران را در حال فروپاشی توصیف میکند!
نتانیاهو در حالی برای کودکان و نوجوانان ایرانی اشک تمساح میریزد که فعالان و سازمانهای حقوق بشر بینالمللی بارها تاکید کردهاند رژیم صهیونیستی از ابتدای تاسیس تا به امروز، تمام قوانین، قطعنامهها، کنوانسیونها و اصول ابتدایی حقوق کودکان و نوجوانان را نقض کرده است.
در تاریخ شوم ۷۰ ساله رژیم صهیونیستی و اشغال سرزمین فلسطین، کودکان مسلمان و عرب تحت سختترین شرایط معیشتی و محروم از حقوق ابتدایی شهروندی زندگی کردهاند. جدای از شرایط زندگی غیرقابل تحمل، برخورد خشن و غیرانسانی نظامیان صهیونیست با کودکان و افراد کم سنوسال فلسطینی و حتی کشتار بیرحمانه آنها، معضل دیگری است که باید با آن دستوپنجه نرم کنند.
با اینکه آمار دقیق و متقنی از تعداد کودکان و نوجوانان فلسطینی که به دست نظامیان اسرائیلی به شهادت رسیدهاند در دسترس نیست اما طبق برخی آمارهای رسمی منتشر شده از سوی سازمانهای حقوق بشری مستقر در فلسطین اشغالی از جمله «بتسیلم» و «دفاع از کودکان فلسطینی» از سال ۱۹۸۷ (آغاز انتفاضه اول) تا امروز (۳۰ جولای ۲۰۱۸) بیش از ۲۳۶۵ شخص ده تا هجده ساله جان خود را از دست دادهاند. طبق این گزارش طی ۱۸ سال قبل (۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸) نظامیان صهیونیست به طور متوسط هر سه روز، یک کودک فلسطینی را به شهادت رساندهاند.
آمار شهدای خردسال فلسطینی از 2000 تا 2018
اولین سابقه به شهادت رسیدن یک کودک فلسطینی توسط نظامیان صهیونیست به نوامبر سال ۱۹۵۰ برمیگردد. زمانی که سه کودک فلسطینی ۸، ۱۰ و ۱۲ ساله در «دیر ایوب» با شلیک مستقیم یک صهیونیست به شهادت رسیدند.
شاخه سوئدی سازمان «حفاظت از کودکان» در گزارشی اعلام کرد که طی دو سال نخستین انتفاضه اول، بین ۲۳۶۰۰ تا ۲۹۹۰۰ کودک و نوجوان فلسطینی به کمکهای درمانی و پزشکی نیاز داشتند که رژیم صهیونیستی از رسیدن این کمکها به آنها ممانعت کرد. این افراد که حدود یک سوم زیر ۱۰ سال سن داشتند، به دلیل عدم برخورداری از خدمات پزشکی، دچار معلولیتهایی نیز شدند.
بتسیلم نیز گزارش داده که از تلفات کودکان فلسطینی در جریان انتفاضه دوم، ۷۵.۵ درصد در نوار غزه و ۲۴.۵ درصد در کرانه باختری رخ داده است.
وخامت اوضاع کودکان و نوجوانان فلسطینی از زمانی آغاز شد که بعد از جنگ شش روزه (۱۹۶۷) ارتش رژیم صهیونیستی در بیانیهای، مفهوم «کودک» را منتفی دانسته و اعلام کرد اگر یک کودک ۱۰ ساله با شلیک مستقیم نظامیانش کشته شود، او «یک مرد جوان ۱۰ ساله» بوده که به «دلایل معتبر» از پای درآمده است.
دکتر «فیلیپ ویرمان» روانشناس هلندی و متخصص حقوق کودکان در یک گزارش تحقیقی توضیح میدهد که واکنش پلیس و ارتش رژیم صهیونیستی علیه عملیاتکنندگان فلسطینی بیش از حد خشن بوده و «عملا شانس اجرای دستورات برای حفاظت از کودکان را از بین برده است».
از زمان انتفاضه دوم، سازمانهای مختلف از جمله «یونیسف» و بتسیلم به طور رسمی از رژیم صهیونیستی خواستند که طبق «کنوانسیون ژنو» کودکان و نوجوانان را هدف خشونتهای خود قرار ندهد. اتحادیه اروپا نیز در همان ایام اعلام کرد که مذاکرات برای توافق تجاری اسرائیل-اروپا را به دلیل مسائل حقوق بشری مخصوصا نقض حقوق کودکان، تعلیق میکند.
در سال ۲۰۱۲ سازمان «شکستن سکوت» (Breaking the Silence) گزارشی را به قلم بیش از ۳۰ نظامی سابق ارتش رژیم صهیونیستی منتشر کرد که در آن اذعان شده است کودکان فلسطینی به صورت روزانه مورد ضرب و شتم، ارعاب، تحقیر و اهانت، آزار کلامی و جراحات فیزیکی توسط نظامیان صهیونیست قرار دارند.
«شکستن سکوت» یک سازمان غیردولتی در فلسطین اشغالی است که توسط نظامیان سابق رژیم صهیونیستی و با هدف افشای رفتار غیرانسانی ارتش اسرائیل علیه فلسطینیان مخصوصا کودکان تاسیس شده است.
در این گزارش اذعان شده است که از ۹ هزار فلسطینی که در سال ۲۰۱۳ بازداشت شدند، ۷۰۰ نفر از آنها کودک و نوجوان بودهاند.
بعد از انتشار اسنادی مبنی بر محاکمه نوجوان ۱۲ ساله فلسطینی در دادگاه نظامی بزرگسالان، رژیم صهیونیستی دادگاه نظامی مخصوص خردسالان تاسیس کرد (سپتامبر ۲۰۰۹). رژیم صهیونیستی تنها دولت (جعلی) در جهان است که چنین دادگاهی را فعال کرده است.
طبق دستور شماره ۱۶۵۱ ارتش رژیم صهیونیستی، در دادگاه نظامی خردسالان چنین مجازاتهایی اعمال میشود: حداکثر ۶ ماه زندان برای کودکان ۱۲ و ۱۳ ساله – ۱۲ ماه زندان برای نوجوانان ۱۴ و ۱۵ ساله – حداکثر ۱۰ سال زندان برای جوانان. این مجازاتها فارغ از جرم فلسطینیان اعمال میشود حتی اگر جرم آنها یک سنگپراکنی ساده به صهیونیستها یا اموال آنها باشد.
بتسیلم، سازمانی که توسط خود صهیونیستها در فلسطین اشغالی تاسیس شده، طی گزارشی میدانی که در نیمه ۲۰۱۱ منتشر کرد (دوره تحقیق از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ میلادی) گفت که اقدامات ارتش رژیم صهیونیستی نقض آشکار کنوانسیونهای حقوق کودکان و چهارمین کنوانسیون ژنو است.
سازمان «دفاع از کودکان فلسطینی» در آخرین گزارش خود اعلام کرد که از زمان انتفاضه دوم، نظامیان صهیونیست بیش از ۱۴ هزار کودک و نوجوان فلسطینی را بازداشت کردهاند که هماکنون نیز ۳۵۰ نفر از آنها در زندان هستند.
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل «یونیسف» طی گزارشی در مارس ۲۰۱۳ اعلام کرد که رژیم صهیونیستی بیش از ۷ هزار کودک فلسطینی را بازداشت و زندانی کرده است. در این گزارش تاکید شده است که خردسالان فلسطینی که توسط رژیم صهیونیستی بازداشت شدهاند، در زندانها مورد رفتارهای غیرانسانی «گسترده، سازمانیافته و رسمی» و نقض قوانین بینالمللی قرار میگیرند.
یونیسف تخمین زده است که ارتش و دستگاههای امنیتی رژیم صهیونیستی سالانه حدود ۷۰۰ فلسطینی ۱۲ تا ۱۷ ساله را در کرانه باختری بازداشت کردهاند. این بازداشتها عموما بدون اعلام قبلی و در جریان حملات شبانه انجام شده است. چشمان کودکان بازداشتی معمولا بسته شده، دستها و پاهای آنها به طرز دردناکی بند زده شده و با اهانتهای مختلف از خانههایشان بیرون کشیده میشوند.
طبق این گزارش، بعد از بازداشت نیز نظامیان صهیونیست با روشهای وحشیانه آنها را بازجویی و شکنجه میکنند تا به جرمی که انجام ندادهاند، اعتراف کنند. کودکان فلسطینی در زمان بازداشت اجازه ملاقات اعضای خانواده خود یا دسترسی به وکیل را ندارند. زمانی هم که برای محاکمه آنها را به دادگاههای نظامی میبرند، پابند به آنها زده میشود.
علاوه بر رفتار رذیلانه نظامیان و نیروهای امنیتی رژیم صهیونیستی با نوجوانان فلسطینی، شهرکنشینان صهیونیست نیز بلای دیگری هستند که زندگی را به مردم مظلوم فلسطین تلختر کردهاند.
طبق گزارشهای رسمی از زمان اشغال سرزمین و اراضی فلسطینیان، شهرکنشینان صهیونیست بارها و بارها به کودکان، نوجوانان و جوانان فلسطینی حملهور شده و آنها را مجروح کردهاند. شهرکنشینان صهیونیست حتی به باغها و مزارع فلسطینیان نیز رحم نکرده و با به آتشکشیدن آنها، به اموال فلسطینیان صدمه میزنند.
مقامات صهیونیست کشتار و مجروح کردن کودکان و نوجوانان فلسطینی را با ادبیاتی کاملا قرونِ وسطایی توجیه میکنند. آنها معتقدند اگر کودک فلسطینی به جای حضور در میدان و عرصه نبرد با اشغالگران، به مدرسه میرفت یا در خانه مشغول مطالعه بود، کشته نمیشد!
تمام این جنایتها و اعمال غیرانسانی علیه کودکان، نوجوانان و مردم فلسطین در حالی در سایه سکوت رسانههای غربی به وقوع میپیوندد، که واکنش آنها به عملیاتهای فلسطینیان به گونهای دیگر است. زمانی که یک صهیونیست کشته یا زخمی میشود، شبکههای تلویزیونی مختلف به سرعت خبری فوری از این حادثه به روی آنتن میبرند و صفحه تلویزیونها پر میشود از تصاویر وهمناک از این عملیات. اما زمانی که یک فلسطینی با قساوت تمام به شهادت میرسد، سکوتی کر کننده بر رسانههای غربی حاکم میشود.