به گزارش
خبرگزاری تقریب، وقتی صحبت از خبرنگار و خبرنگاری به عنوان یک حرفه می شود، نخستین تصویری که در ذهن نقش می بندد افراد میکروفن به دستی اند که سوالاتی مربوط به مسائل روزمره و مبتلابه جامعه را می پرسند و گزارش های سیاسی اجتماعی را روی آنتن می برند و شاید کمترین کسی به این فکر کند که خبرنگار می تواند فراتر از امروز و حال، بین مخاطب خود با آینده پل بزند، آینده ای که جز خدا کسی از آن مطلع نیست اما امید به رسیدن آن، پیروان همه ادیان و مکاتب را از ناامیدی ها و ظلمات روزمرگی ها عبور می دهد.
مهدویت و دولت کریمه حضرت حجت(عج) همان آینده ای است که خبرنگار با زبان و قلم اش می تواند مخاطب را به آن متصل کند به شرط آنکه مختصات و الزامات این پل زدن را بداند.
از این رو، به مناسبت فرا رسیدن 17 مرداد ماه، روز خبرنگار با جمعی از خبرنگاران درباره این الزامات و چگونگی خدمت قلم ها و بیان های خبری به این ساحت مقدس گفت وگو داشته ایم که از نظرتان می گذرد:
خبر آمد خبری در راه است
محمد حسنلو، خبرنگار حوزه بین الملل: نمی دانم به عنوان یک خبرنگار درباره موضوع مهدویت چه باید نوشت و چه خبری باید کار کرد که از آمدن خبرش، خبر بدهد. شاید هم بهترین خبر، خبر آمدنش باشد. شغل خبرنگاری و در اصل خود خبرنگاری و خبرنویسی متاسفانه در روزگار آهن و دود کم و بیش به سمت بازی‌های سیاسی سوق پیدا کرده است. این روزها هر خبرنگاری را که نگاه می‌کنی انگار تریبون اشخاص سیاسی شده‌‌اند و خودشان ادعا می‌کنند که خوب است و ما هم قبول می‌کنیم، خوب است. ولی خوب‌تر این که خیلی از آدم‌‌های مهم تر اطرافمان هستند که خبرنگار باید تریبون آنها باشد تا پیام مهم انسانیت به گوش دیگران هم برسد. کاش می‌‌توانستیم خبرنگار مهدویت باشیم تا تریبون خود حضرت غایب(عج) باشیم و اگر بیاید خبرش را اول از همه مخابره کنیم...
مهدوی نویسی؛ رسالت خبرنگار شیعی برای زنده نگاه داشتن روح امید
علی هادیلو، خبرنگار: مهدویت صرف نظر از روایت تاریخی و مذهبی آن، یک مبحث روانشناسی و اجتماعی است. خبرنگار مهدویت باید از روایت خام تاریخی و مذهبی بر اساس منابع و روایات عبور کند. نه ادبیات مهدویت، ادبیاتی جدید متناسب با جهان امروز است و نه فهم و نظریه پردازی در این حوزه مطابق با روش شناسی عصر ارتباطات و جهان سیم کشی شده جادویی و نامرئی. در قرن شروع سفر فضایی انسان و سکونت فرا زمینی و همچنین شیوع سلاح های مرگبار، این روایت که امام غایب با همان شکل و شمایل عصر شروع غیبت ظهور می کند، بیانگر عجز ما شیعیان در باز تعریف مهدویت و نظریه پردازی مداوم با ادبیات جدید است. این روایت مندرس و سترون نه تنها نمی تواند از جغرافیای شیعه بیرون برود بلکه قادر نیست، حتی نگاه نگران و مضطرب انسان ایرانی را متوجه خود کند چه برسد به جهانی که درگیر اختلافات تب آلود نژادی، قومی و مذهبی است. مهدویت گمشده عصر امروز است، اما کدام مهدویت؟ جای خالی مهدویت شیک پوش و امیدبخش در تنظیم زندگی فردی و اجتماعی ما غایب است، در جهان مدرنیته که بر ستون های فربه فردگرایی و مادی گرایی استوار است، مهدویت خونی تازه در رگ های شهری است که کوچه و پس کوچه نازک، نحیف و داغ شهر گاه به بن بست فساد، تجاوز، قتل، طلاق و ... تبدیل می شود. مهدویت صرفا یک غایت و فرجام رویایی برای بشر خسته از بی عدالتی و رنج در جهان سرشار از خشونت نیست، بلکه نهایت امید است، وظیفه خبرنگار ایرانی زنده نگه داشتن امید به خوب زیستن و نیک رفتاری در جهانی است که حوادث و پیش آمدهایش، فرصت طلبانه به غارت امید انسان اخلاق گرا و فرسودن این روحیه در صراط مستقیم زندگی دل بسته است.
خبرنگار مهدوی خود باید منتظر باشد
فاطمه اقبالی، خبرنگار حوزه مسجد: خبرنگاری که می خواهد پیام انتظار و مهدویت را به دیگران منتقل کند باید مفاهیم انتظار با روح و جانش آمیخته باشد تا بتواند آن را به دیگران منتقل کند، چرا که انتظار یک حالت درونی و احساسی نیست بلکه به فرموده بزرگان دین عملی است که باید در راس تمام اعمال قرار گیرد تا تمام زوایای این عمل برای همه مردم آشکار کنند.
خبرنگاری که رسالت اش فعالیت در حوزه مهدویت است باید بدون کم و کاست هر آن چیزی را که اولیای الهی و مراجع و بزرگان دین توقع دارند، به جامعه منتقل کند تا بتواند پیام رسان واقعی مهدویت به جامعه منتظر باشد. علاوه بر آن لازم است آسیب های این حوزه با بیان راهکارهای آن مورد توجه یک خبرنگار مهدوی قرار گیرد و خبرنگار این حوزه الزاماتی را که باید، با دقت مورد رصد و بررسی قرار دهد.
خبرنگاران می توانند مردم را با مهدویت آشتی دهند
پریسا رهنما، خبرنگار سیاسی: با توجه به اینکه در شرایط اقتصادی دچار بحران هستیم و در 40 سال گذشته مردم با تکیه بر اعتقادات مذهبی توانسته اند از بحران های اینچنینی عبور کنند، این بار هم با تکیه بر اعتقادات مذهبی و امیدی که مهدویت به جامعه تزریق می کند، می توانند از سختی شرایط بحرانی بکاهند و به آینده ای با افق روشن و نتیجه ای که در آموزه های مکتبی، وعده داده شده چشم داشته باشند.
از این رو، پرداخت رسانه ای به مهدویت ضرورت دارد اما باید عام تر و ملموس تر بیان شود و از حالت صرف تئوری فاصله بگیرد تا بتواند مهدویت را با زندگی روزمره مردم پیوند دهد و قطعا خبرنگاران می توانند در این باره ایفاگر نقشی مثبت باشند.
مهدویت؛ بهترین عرصه برای نقش آفرینی های خبری
مرتضی خواجوندسریوی، خبرنگار حوزه مسجد: خبرنگاران یکی از بازیگران اصلی جریان سازی در حوزه های سیاست، فرهنگ، اقتصاد و اجتماع هستند؛ واقعیتی که در برخی از برترین آثار سینمایی جهان مانند «آقای اسمیت به واشنگتن می رود: Mr. Smith Goes to Washington» به کارگردانی فرانک کاپرا و «پست: The Post» ساخته استیون اسپیلبرگ به خوبی به نمایش در آمده است.
این واقعیت مسلم، در ایران، اما رنگ و بوی دیگری به خود گرفته و بیشتر شاهد تولید خبر و نه جریان سازی خبری از سوی خبرنگاران هستیم، با این وجود این افراد می توانند در حوزه های دینی از جمله در تبیین شایسته و درست مفاهیم متعالی مانند مهدویت و انتظار، نقش آفرین باشند.
این نقش آفرینی زمانی جامه عمل بر تن خواهد کرد که اولا خبرنگاران به توانمندی خود در حوزه جریان سازی رسانه ای ایمان یابند، و ثانیا این گروه با مطالعه دقیق و واکاوی بنیادین مفاهیم مهدویت و انتظار، تبیینی متناسب با آموزه های قرآن و عترت(ع) از این مفاهیم به دست دهند.
خبرنگار متعهد؛ سد نفوذ مدعیان دروغین مهدویت
فاطمه دوستدار، خبرنگار بین الملل: شاید بتوان گفت که یکی از وظایف مهم برای خبرنگاران انتقال فرهنگ مهدویت و آموزه های انتظار به نسل های کنونی و آینده است. خبرنگاران می توانند با قلم ظریف و نگاه بینای خود فرهنگ مهدویت و انتظار به گونه ای درست و ژرف از اذهان حک کنند، چرا که مسئله مهدویت و شناخت آن مهمترین مسئله در عصر کنونی است و در این میان افرادی وجود دارند که طرح مسایل مختلف و یا ارایه مطالب دروغین درباره مسئله آخر الزمان و حتی شبه افکنی نسبت به مسئله مهدویت به ایجاد انحراف در افکار عمومی می پردازند و در چنین موقعیتی خبرنگاران متعهد و مخلص می توانند فضای مسموم را تلطیف کنند و به ترویج مبانی و اصول واقعی انتظار و مهدویت بپردازند تا به دیگرانی که مدعی حامی امام منتظرند، اجازه جولاندهی و انحراف افکار را ندهند، چرا که سوء استفاده گران برای پیشبرد اهدافشان همیشه درپی موقعیتند.
شیوه مهدی یاوری از طریق خبرنگاری
فاطمه فرامرزی، خبرنگار دین و اندیشه: موضوع مهدویت و آخرالزمان از جمله مباحثی است تحت عناوین مختلفی در فرهنگ و ادیان آمده است و این مساله برای تمامی انسان های دین دار دغدغه ای جدی به شمار می آید، حتی می توان گفت آن عده که برایشان دین و مسلک هیچ جایگاهی ندارد نیز به نوعی درگیر این ماجرا هستند و برایشان مسایلی که نسبت به آخرالزمان و منجی مطرح می شود، جذاب است. همین باعث شده بسیاری از فیلم ها با مفاهیم آخرالزمانی ساخته شده و با درآمیختن راست و دروغ و پررنگ کردن جنبه های تخیلی توانسته اند، رکورد گیشه ها را بزنند.
در چنین کارزار رسانه ای فرهنگی اگر خبرنگاران جامعه اسلامی ما بتوانند با تکیه بر آموزه های دینی و پژوهش های تحقیق مساله مهدویت را به شکل مستمری مطرح کنند، قطعا بسیاری از هجمه های فرهنگی از جامعه اگر رخت برنبندد، اقلا به حداقل می رسد.
با چنین دیدگاهی می توان خبرنگاران را مهدی یاور دانست، چراکه می کوشد فرهنگ مهدوی را در جامعه زنده کند و معارفی که اهل بیت(ع) در طول قرن ها برایش تلاش کردند را در جامعه به طریق دیگری مطرح کند.
حواسمان به خودمان و امام مان باشد
محسن شریف نیا، خبرنگار حوزه دین و مسجد: «خبر» جزء جدایی ناپذیری از زندگی بشر است، هر آن چه که آدمی به آن محتاج است، وابسته به آگاهی و خبردار بودن او است و در این میان تاریخ زندگی بشر گواهی می دهد که برخی از باخبران بوده اند که بخشی از خبر را نگفته اند و یا وارونه جلوه داده اند و یا … که در نهایت باعث گمراهی فرد یا افرادی از انسان ها شده اند و از جهان برای ساکنانش محیط نا منی ساخته اند.
پس برای اصلاح مسیر بشر باید اصحاب خبر، پرهیزکار باشند هر خبری را با هر هدفی و با هر ابزاری نگویند تا بنا بر تمایلات خود و دیگری بر مدار زر و زور و تزویر اخبار را تولید و منتشر نکنند و در نتیجه بتوانند خبر از آمدن کسی بدهند که قرار است بسیاری از مناسبات تنیده شده در تاریخ حیات بشر را بگسلاند و رشته های آن را به درستی بر هم گره زند تا حق به حق دار برسد.
به نظر آنچه که امروز ما به آن بسیار نیازمند هستیم این است که حواسمان به خودمان باشد، بسیاری می خواهند که خبرنگاران حق که نه بلکه دروغ را بگویند و این همان چیزی است که یک خبرنگار منتظر که پیگیر فراهم آوردن بستر ظهور منجی بشر(عج) است باید از آن دوری کند.
خبرنگار؛ از نقش های اول سناریوی انتظارِ زمینه ساز
فریبا پازوکی، خبرنگار بین الملل: در عصر حاضر که به واسطه رشد تکنولوژی، جوامع تا حدی از معنویت که نیاز اصلی بشریت است دور مانده اند، این خبرنگاران هستند که با گسترش ارتباطات و پیشرفت های رسانه ای می توانند با آگاهی بخشی و سوق دادن افراد به سوی حقایق و خرافه زدایی، تشنگان معنویت را سیراب کنند. از آنجا که مهدویت هم ریشه در اخلاق و معنویت دارد، خبرنگاران می توانند با پرداخت صحیح به آن به رفع عطش مخاطبان خود کمک کنند.
ضمن اینکه اصحاب رسانه می توانند ترفندهای دشمن و معاندان با مهدویت را با مخاطبان بشناسانند و در مورد آن آسیب شناسی کنند تا اعتقادات منتظران، بازیچه دست آنها قرار نگیرد. بیراه نیست اگر بگوییم که خبرنگار همچوم معلمی دلسوز و هدایتگر است که می تواند ابعاد انتظار و ویژگی های منتظر را معرفی کرده و در ساخت جامعه ای مهدوی نقش آفرین باشد.
خبرنگار تریبون امام غایب(عج) باشد
یک خبرنگار حوزه فرهنگی: مقوله انتظار در میان تمامی ادیان پذیرفته شده است؛ پیروان مکتب شیعی هم منتظر ظهور امام عصر «عج»هستند؛ اما زمان این انتظار تا ظهور امام غایب(عج) مشخص نیست، لذا وظیفه خبرنگار مهدوی در روزگار معاصر که تعدد شبهات به اصل انتظار وارد می کنند، روشنگری درباره مهدویت، انتظار و فلسفه غیبت و ظهور حضرت حجت(عج) است.
