بازدید «سردار سلیمانی» از مراحل احداث صحن بزرگ حضرت زهرا(س) در حرم امیرالمومنین(ع)+عکس

به گزارش خبرگزاری تقریب، سردار سرلشکر "قاسم سلیمانی" فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از مراحل تکمیلی طرح توسعه حرم مطهر علوی که به‌دست متخصصان ایرانی در حال اجراست، بازدید کرد.

در طی بازدید، حسن پلارک رئیس ستاد بازسازی عتبات عالیات گزارشی از روند اجرای طرح، چگونگی تامین مصالح پروژه از صنایع داخلی، هزینه‌کرد نذورات مردمی جهت رونق بخشیدن به صنایع داخلی و ویژگی‌های رفاهی و فنی پروژه ارائه کرد.

مشخصات فنی بزرگ‌ترین پروژه عمرانی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور

صحن حضرت زهرا(س) در نجف اشرف، محیطی دلنشین در جوار حرم علوی و بخشی از طرح توسعه جامع این حرم است که چند سالی است چشم‌ها را نوازش داده و در ماه‌های آینده رخ نقاب برداشته و میزبانی از زائران امیرالمومنین (ع) را تسهیل می‌کند.

محوطه این صحن، از محل مقام حضرت زین‌العابدین (ع) شروع شده تا محل فعلی حرم مطهر امیرالمومنین(ع) ادامه می‌یابد و طراحی آن به نحوی است که 60 درصد زائرین ورودی به حرم مطهر از همین ورودی وارد شوند.

از مقام حضرت زین‌العابدین (ع) تا گنبد طلایی امام اول شیعیان 450 متر فاصله است؛ این همان محلی است که امام سجاد(ع) برای زیارت مخفیانه قبر مطهر جد پدری خود می‌ایستادند و سلام و عرض ارادت کرده و به سمت ضریح مطهر گام برمی‌داشتند؛ مقام صافی صفایمانی هم جنب همین مقام است.

ساخت و ساز صحن حضرت زهرا (س) بر اساس معماری ناب اسلامی ایرانی صورت گرفته است؛ چرایی این کار هم به سابقه ساخت و سازهای مربوط به حرم مطهر حضرت علی‌(ع) باز می‌گردد؛ معماری حرم امیرالمومنین را می‌توان به 9دوره از زمان آل‌بویه تاکنون تقسیم کرد که آخرین معماری هم مربوط به 300سال پیش و متعلق به نادرشاه افشار بوده است.

علیرضا فداکار؛ رئیس ستاد بازسازی عتبات عالیات در نجف اشرف در این باره می‌گوید: در بخش غیرزیارتی، موزه و کتابخانه هرکدام به مساحت 16500 مترمربع، بخش اداری به مساحت 10 هزار مترمربع و هتل به مساحت 11 هزار مترمربع ساخته شده است؛ کتابخانه‌ای هم در 5طبقه با گنجایش یک میلیون کتاب در حال ساخت است؛ 500 زائر می‌توانند خودروی خود را در این بخش پارک کنند؛ 3 آمفی‌تئاتر هم برای این بخش تعبیه شده است که گنجایش هر کدام 100 نفر است.

به گفته حسن پلارک؛ رئیس ستاد بازسازی عتبات عالیات، عظمت صحن حضرت زهرا(س) به‌حدی است که بزرگ‌ترین پروژه عمرانی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور محسوب می‌شود؛ بخش زیارتی صحن حضرت زهرا(س) در 4طبقه به مساحت 100 هزار مترمربع و بخش غیرزیارتی هم در 5 طبقه و به مساحت 12 هزار مترمربع ساخته شده است.

طراحی صحن به‌گونه‌ای انجام گرفته که ارتفاع نهایی پروژه از 15 متر تجاوز نکند چرا که موجب اخلال در دید گنبد خواهد شد.

سید حسن خوشرو؛ معاون فنی و مهندسی ستاد بازسازی عتبات عالیات هم از کیفیت بالای ساخت و ساز در این صحن و مقاومت مصالح به کار رفته در آن می‌گوید: «ستون‌ها و سازه اصلی صحن حضرت زهرا(س) با مقاومت بتنی 500کیلوگرم سیمان در واحد مترمکعب ساخته شده که بیشترین مقداری است که می‌توان در یک پروژه بتنی به کار گرفت.»

به گفته خوشرو، بیش از 70درصد محصولات و مصالح استفاده شده در صحن حضرت زهرا(س) ایرانی است؛ عمده سنگ‌های به کار رفته در این صحن، از معادن سنگ استان‌های خراسان جنوبی، مرکزی، لرستان، و شهرهای آذرشهر، مراغه و سیرجان تامین می‌شود که برخلاف سنگ‌های نمای مسجد النبی (ص) و مسجد الحرام که مخلوطی از سنگ و پلیمر است، طبیعی بوده و به‌لحاظ کیفیت نیز بسیار بهتر از آنهاست.

هرچند تمام هزینه‌های ساخت صحن حضرت زهرا(س) از کمک‌های مردمی تامین می‌شود اما طراحان این پروژه تمام تلاش خود را کرده‌اند که هزینه‌های صورت گرفته در عملیات عمرانی این صحن به حداقل برسد لذا با وجود آنکه روزانه به طور متوسط 25 کامیون و تریلی مصالح وارد صحن می‌شود اما با حذف واسطه‌های خرید و انتقال کالا به عراق، هدایا و نذورات مردمی در اقتصادی‌ترین حالت هزینه می‌شود.

یوسف افضلی؛ معاون هماهنگی و مشارکت‌های مردمی ستاد بازسازی عتبات حتی از متبرعین بزرگی می‌گوید که بخش عمده‌ای از اجناس مورد نیاز ساخت این صحن را تامین می‌کنند: «برای مثال فردی در محلات استان مرکزی بیش از 10 میلیارد تومان سنگ از معدن خود برای این صحن اختصاص داده است.»

با اتمام هر رواق از بخش‌های زیارتی، آن بخش بلافاصله و بدون هیچ تشریفات خاصی در اختیار تولیت حرم قرار می‌گیرد تا آنها هم بتوانند از آن بهره‌برداری کرده و در اختیار زائران قرار می‌دهند؛ این کار در 40 ماه اخیر به صورت مستمر انجام شده است.

زائرانی که در ایام اربعین سال‌های گذشته علاوه بر کربلا به نجف هم سفر کرده‌اند عموما تجربه استفاده از این فضاهای جدیدالاحداث را داشته‌اند و شاهد افزایش مستمر فضای رواق‌ها بوده‌اند.