کارشناسان اقتصادی معتقدند رؤیای همگرایی اقتصادی کشورهای عربی از سالن نشستهای مسئولان این کشورها و بیانیه های آنها فراتر نرفته بلکه جابجایی افراد و سرمایه بین کشورهای عربی هم اکنون نسبت به پنجاه سال پیش دشوارتر شده است.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقریب(تنا)، الجزیره در گزارشی پیرامون همکاری اقتصادی کشور های اتحادیه عرب اعلام کرد: همگرایی اقتصادی بین کشورهای عربی شعاری است که مسئولان کشورهای عربی از ۶۰ سال پیش همواره تکرار کرده اند و به این منظور صدها توافقنامه تصویب و دهها سازمان تأسیس شده است اما در عمل، موفقیتی به دست نیاورده اند.
الجزیره می افزاید: مساحت کل کشورهای عربی به ۱۴میلیون و۲۰۰ هزار کیلومتر مربع و جمعیت این کشورها به ۳۳۰ میلیون نفر می رسد و کل تولید ناخالص داخلی کشورهای عربی یک تریلیون و ۹۰۰ میلیارد دلار است و کشورهای عربی ۳۲ درصد تولید نفت جهان و ۶۲ درصد ذخایر نفت جهان و ۲۴ درصد ذخایر گاز طبیعی جهان را در اختیار دارند.
طرح وحدت سیاسی و اقتصادی کشورهای عربی حتی زودتر از کشورهای اروپایی مطرح شد . در سال ۱۹۴۵اتحادیه عرب تأسیس شد و این کشورها در سال ۱۹۵۳ توافقنامه ای را برای تسهیل تبادلات بازرگانی بین خود امضا کردند و در سال ۱۹۵۷ توافقنامه وحدت اقتصادی عربی با هدف آزادی انتقال افراد و سرمایه ها، آزادی مبادلات کالا و محصولات، آزادی اقامت و کار، و آزادی جابجایی و ترانزیت تصویب شد.
در سال ۱۹۶۴ توافقنامه تأسیس بازار مشترک عربی امضا شد که پایه گذاران آن کشورهای مصر و سوریه و اردن و عراق بودند و در سال ۱۹۷۶ کشورهای عربی صندوق عربی پول را تأسیس کردند و در سال ۱۹۹۷ توافقنامه آزاد سازی تجارت بین کشورهای عربی ظرف مدت ده سال بین آنها امضا و قرار شد عوارض گمرکی بین کشورهای عربی در سال ۲۰۰۷ کاملا حذف شود.
اکنون در سال ۲۰۱۱ هستیم و وضع کشورهای عربی از نظر همکاری و همگرایی سیاسی و اقتصادی تفاوتی با گذشته نکرده است حتی موانع در برابر جابجایی افراد و کالاها نسبت به ۵۰ سال قبل، پیچیده تر شده است و الان داد و ستد بین کشورهای عربی فقط۱۰ درصد کل داد و ستد خارجی این کشورها را تشکیل می دهد.
اکنون این سئوال مطرح است که وقتی اروپایی ها با وجود اختلاف زبانها و ادیان توانستند وحدت بین خود را تحقق بخشند، چرا کشورهای عربی با وجود اشتراکات فراوان نتوانستند به سمت همگرایی اقتصادی حرکت کنند.همین مسئله موجب شده است شهروندان کشورهای عربی اجلاس رهبران خود را صرفا گرد هم آیی های بی نتیجه بدانند.