انتشار خلاصه كتاب چهل حديث امام خميني به زبان روسی
کتاب "بر کرانه شرح چهل حدیث" به زبان روسی و با شمارگان سه هزار نسخه منتشر شد.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرگزاری تقريب(تنا)، ترجمه و چاپ این كتاب به همت معاونت امور بینالملل مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، با مشارکت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در مسکو و با هدف بسط اندیشههای عرفانی حضرت امام خمینی(ره) انجام شده است. این اقدام در راستای طرح بلندمدت مشاركت معاونت امور بینالملل مؤسسه نشر آثار امام(ره) با سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی صورت گرفته است.
این اثر تلخیص کتاب ارزشمند شرح چهل حدیث امام خمینی(س) است توسط جواد محدثی تدوین شده است.
شرح چهل حدیث از جمله سودمندترین آثار اخلاقی حضرت امام خمینی(ره) است كه از ویژگیهای منحصر به فردی همچون، غنای محتوا، استناد به آیات و روایات فراوان، طرح مباحث نظری اخلاقی، عرفان و اشاراتی بیشمار به دقایق عرفانی و نکات بدیع و نظری برخوردار است.
حضرت امام(ره) این کتاب را در شرح و بیان ۴۰ حدیث از معصومین نگاشتهاند. این کتاب، در اصل تقریرات امام خمینی(س) بوده که مضامین آن را در مدرسه فیضیه و مدرسه ملاصادق قم، ایراد فرمودند و سپس تصمیم گرفتند کتابی در همین زمینه تألیف کنند. تألیف کتاب ۴۰ حدیث در ۱۳۸۵ هجری قمری به پایان رسیده است.
۳۳ حدیث از احادیث این كتاب مربوط به اخلاقیات و مهلکات و منجیات و ۷ حدیث آخر در باب اعتقادات و معارف است. روش حضرت امام(ره) در توضیح احادیث این است که ابتدا حدیث را نقل کرده و سپس آن را به فارسی ترجمه کردهاند؛ آنگاه کلمات اصلی حدیث و گاه قالب تعبیرات و کلمات آن را شرح و معنا کردهاند و در معنای حدیث، نكاتی را كه در شرح آن سودمند است بیان داشتهاند. ایشان پس از فراغت از شرح تعبیرات و اصطلاحات و تمهیدات لازم، به شرح متن پرداخته و طی چند «فصل» شرح حدیث را به پایان بردهاند.
چنانکه بیان شد، ۳۳ حدیث اول کتاب مربوط به مسائل اخلاقی است. در این قسمت وجهه همت حضرت امام(ره) این است که هواهای نفس را آشکار کنند و مفاسد هر یک از ذمایم اخلاقی همچون کبر، ریا، غضب و حسد را شرح دهند و در خلال مطالب مواضعی درج کنند که در بازداشت نفس از معصیت سودمند باشد. در هر باب آیاتی از کلام آسمانی استشهاد کردهاند و گهگاه از سخنان ارباب ضمایر پاک نیز استفاده جستهاند.
۷ حدیث آخر این کتاب نیز در شرح مطالبی است که از سنگینترین و در عین حال عالیترین و نفیسترین مطالب و مباحث عرفانی محسوب میشود؛ مباحثی از قبیل جبر و تفویض عرفانی، بحث ذات و اسماء و صفات حق تعالی، شناخت باری و آفرینش آدم بر صورت او و مانند آن.