اگر اروپایی‌ها نفوذی بر شرکت‌هایشان ندارند چرا با ایران مذاکره کردند؟
رئیس شورای راهبردی روابط خارجی با اشاره به تأخیرهای مکرر اتحادیه اروپا برای عملیاتی کردن SPV، اینکه اروپایی‌ها توان حمایت و هدایت شرکت‌هایشان را برای همکاری با ایران ندارند، قابل دفاع و پذیرش ندانست.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه جامعه خبرگزاری تقریب، «سید کمال خرازی» رئیس شورای راهبردی روابط خارجی در دیدار با هیأتی از موسسه ایتالیایی امور بین‌المللی (IAI) با بیان اینکه هدف ترامپ، رئیس جمهور آمریکا فقط اعمال فشار بر ایران نیست، بلکه تضعیف و تجزیه اروپا را دنبال می‌کند، تصریح کرد: اقدام آمریکا برای برگزاری اجلاس ضدایرانی در لهستان در راستای تشدید اختلاف بین کشورهای اروپایی نیز هست.
وی با اشاره به اینکه ایران صداقت خود را در اجرای برجام نشان داده و نگاه افکار عمومی ایران به رویکرد اروپا در قبال برجام منفی‌تر شده است، افزود: منافع اروپا ایجاب می‌کند که گام‌های عملی در قبال برجام بردارد.
رئیس شورای راهبردی روابط خارجی با تأکید بر اینکه تن دادن اروپا به فشارهای آمریکا در این مقطع موجب فشارهای بیشتر آمریکا بر اروپا در آینده خواهد شد، هشدار داد که شکست برجام، امنیت اروپا را نیز تحت الشعاع قرار خواهد داد.
به گزارش فارس، خرازی در عین حال روابط ایران و اروپا را حائز اهمیت خواند و ادامه داد: گفت‌وگو در زمینه‌های مختلف بین طرفین مفید خواهد بود.
وی در بخش دیگری از این ملاقات با اشاره به عهدشکنی آمریکا در قبال برجام گفت: امضای دولت‌ها به معنی تعهد بین‌المللی کشور متبوع‌شان است، لذا رویکرد ترامپ در قبال برجام که سندی بین‌المللی است و به تائید شورای امنیت سازمان ملل هم رسیده، از نظر حقوق بین‌الملل محکوم و غیرقابل قبول است.
رئیس شورای راهبردی روابط خارجی با اشاره به تاخیرهای مکرر اتحادیه اروپا برای عملیاتی کردن سازوکار ویژه مالی (SPV) ادامه داد: اینکه دولت‌های اروپایی توان حمایت و هدایت شرکت‌های اروپایی را برای همکاری با ایران ندارند، قابل دفاع و پذیرش نیست.
خرازی تاکید کرد: این بدان معناست که نمی‌توان به امضای دولت‌های اروپایی اعتماد کرد و این سؤال مطرح می‌شود که اگر دولت‌های اروپایی می‌دانستند که بر شرکت‌های خود نفوذی ندارند، چرا با ایران وارد مذاکره شدند؟
وی تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران برای حفظ استقلال خود هزینه سنگینی پرداخته و ضمن اینکه تسلیم فشارها نخواهد شد، تدابیر لازم را برای تامین نیازهای کشور اتخاذ کرده است.
وزیر خارجه اسبق کشورمان گفت: آمریکا اروپا را گروگان خود گرفته است و به همین خاطر اروپا در آینده با مشکلات بیشتری در قبال آمریکا مواجه خواهد شد.
خرازی ادامه داد: آمریکا به دنبال آن است که خود را تنها قدرت بلامنازع جهان نشان دهد و اروپا باید چگونگی مقاومت در برابر آمریکا را از نحوه واکنش چین و روسیه در قبال آمریکا بیاموزد.
اعضای هیئت ایتالیایی نیز در این ملاقات با تاکید بر اینکه ظرفیت‌های همکاری ایران و اروپا بسیار وسیع‌تر از موضوع هسته‌ای است، خروج آمریکا از برجام را مورد اعتراض اروپا هم دانستند و تصریح کردند: انتظار ایران برای گام‌های عملی اروپا جهت بهره‌برداری از منافع اقتصادی ناشی از توافق هسته‌ای قابل درک است.
اعضای هیأت ایتالیایی همچنین بر اینکه آمریکا با خروج از برجام حقوق بین‌الملل را نقض کرده است، تاکید کردند و گفتند با این حال در هم تنیدگی و وابستگی اروپا به آمریکا شدید است.
به گزارش فارس، پس از خروج دونالد ترامپ از برجام در 18 اردیبهشت ماه سال جاری (1397) و امضای سندی برای بازگرداندن تحریم‌های هسته‌ای علیه ایران، رایزنی‌هایی بین ایران و اتحادیه اروپایی برای تضمین منافع اقتصادی ایران از برجام آغاز شد و در نهایت بامداد سوم مهر ماه 1397 و در حاشیه هفتاد و سومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک بود که وزرای خارجه ایران و 1+4 به همراه موگرینی نشستی را برگزار و در پایان بیانیه‌ای 12 بندی از سوی موگرینی و ظریف قرائت شد.
در این بیانیه 12 بندی حاضران پیگیری اقدامات مشخص و موثر برای تضمین کانال های پرداخت با ایران و تداوم صادرات نفت و میعانات گازی، محصولات نفتی و پتروشیمی را مجددا مورد تایید قرار دادند. مقامات شرکت کننده در این نشست از پیشنهادات عملی برای حفظ و توسعه کانال های پرداخت و به طور مشخص ابتکار تاسیس یک «سازوکار ویژه» SPV برای تسهیل پرداخت‌های مربوط به صادرات (شامل نفت) و واردات ایران، که فعالان اقتصادی را در تعقیب تجارت مشروع با ایران مساعدت کرده و به آنها اطمینان مجدد می‌دهد، استقبال کرده و بر اراده قوی خود برای حمایت از فعالیت بیشتر برای عملیاتی کردن این «سازوکار ویژه» در کنار تداوم تعامل با شرکای منطقه‌ای و بین‌المللی تأکید کردند.(جزییات بیشتر)
از آن زمان تاکنون بارها مقامات اروپایی بر اجرایی کردن این سازوکار تأکید کرده‌اند و حتی پیش از این اعلام شده بود که تا پایان سال گذشته میلادی (2018) این سازوکار کلید می‌خورد، ولی هنوز این سازوکار محقق نشده است.
