نوجوان سوئدی: آتش به خانه ما افتاده

خبرگزاری تقریب، حوزه سایر رسانه ها: من به اینجا آمده ام تا بگویم خانه ما در آتش می سوزد.
طبق اعلام پنل بین دولتی سازمان ملل در موضوع تغییرات اقلیمی ما کمتر از 12 سال دیگر تا رسیدن به نقطه ای فاصله داریم که دیگر قادر به اصلاح اشتباه های خود نخواهیم بود. تا آن زمان تغییرات بی سابقه ای در تمام جنبه های جامعه باید صورت گیرد، از جمله کاهش دست کم 50 درصدی تولید آلودگی های دی اکسید کربن از سوی ما.
و لطفا توجه داشته باشید که این اعداد شامل مواردی نیست که برای تحقق اهداف توافقنامه پاریس در یک مقیاس جهانی ضرورت بی چون و چرایی دارد. همچنین شامل نقاط اوج یا چرخه های بازخوردی نظیر آزاد شدن بسیار گسترده گاز متان از پرمافراست های در حال ذوب شدن قطبی نیست.
در مکان هایی چون داووس افراد دوست دارند داستان هایی را از موفقیت های خود بازگو کنند. اما این موفقیت مالی آنها به بهایی غیرقابل باور به دست آمده است. و در موضوع تغییرات اقلیمی باید تصدیق کنیم که ما شکست خورده ایم. تمام جنبش های سیاسی در شکل فعلی شان نیز شکست خورده اند و همچنین رسانه ها نیز در ایجاد آگاهی عمومی گسترده در این باره ناکام مانده اند.
اما گونه انسان راست قامت هنوز شکست نخورده است.
بله، ما در حال شکست خوردن هستیم، ولی هنوز برای برگرداندن روند وقایع زمان داریم. هنوز می توانیم این مسئله را رفع و رجوع کنیم. هنوز همه چیز در دستان ماست. اما اگر ناکامی فراگیر سیستم های فعلی مان را به رسمیت نشناسیم، به احتمال زیاد هیچ شانس دیگری نخواهیم داشت.
ما با فاجعه ای از رنج های ناگفتنی تعداد بی شماری انسان مواجه ایم . و اکنون زمان سیاستمدارانه سخن گفتن یا تمرکز بر آنچه که می توانیم یا نمی توانیم بگوییم نیست. اکنون زمان روشن و شفاف سخن گفتن است.
حل بحران آب و هوایی بزرگ ترین و پیچیده ترین چالشی است که گونه انسان راست قامت با آن مواجه است. اما راه حل اصلی این معضل چنان ساده است که حتی یک بچه خردسال نیز می تواند آن را درک کند. ما باید انتشار گازهای گلخانه ای را متوقف کنیم. یا این کار را می کنیم یا نمی کنیم.
شما می گویید که هیچ چیز درزندگی سفید یا سیاه نیست اما این یک دروغ است. دروغی بسیار خطرناک. یا ما از گرمایش یک و نیم درجه سانتی گرادی زمین جلوگیری می کنیم یا نمی کنیم. یا از برقرار کردن این زنجیره جبران ناپذیر کنش و واکنش که کنترل آن ورای توان انسان ها خودداری می کنیم یا نمی کنیم.
یا انتخاب می کنیم به عنوان یک تمدن به زندگی و حیات خود ادامه دهیم یا نمی کنیم. این مسئله به همین اندازه که می بینید سیاه یا سفید است. وقتی پای بقا به میان می آید هیچ منطقه خاکستری وجود ندارد.
همه ما با یک انتخاب مواجه ایم. ما می توانیم تلاشی را ورای ترتیبات و تنظیمات رایج آغاز کنیم که هدف آن صیانت از ضروریات حیات برای نسل های آینده باشد. یا می توانیم مثل همیشه به کسب و کار خودمان ادامه دهیم و شکست بخوریم. اتخاذ این تصمیم بر عهده من و شماست.
بعضی ها می گویند که نباید در فعالیت های زیست محیطی درگیر شد. به جای این کار ما باید همه چیز را بر عهده شما سیاستمداران بگذاریم و برای حصول یک تغییر فقط رای دهیم. اما وقتی هیچ خواست سیاسی وجود ندارد چه می توانیم کنیم؟ وقتی سیاست ها در هیچ جا تحت نظارت و مراقبت قرار ندارند چه می توانیم کنیم؟
اینجا در داووس – مثل هر جای دیگری – همه از پول حرف می زنند. به نظر می آید که پول و رشد اقتصادی تنها دغدغه های بزرگ ما محسوب می شوند.
و از آنجا که هیچگاه حتی یک بار هم که شده با تغییرات اقلیمی به عنوان یک بحران برخورد نشده، مردم خیلی ساده از تمام عواقبی که این بحران بر زندگی روزمره ما خواهد داشت مطلع نیستند. مردم آگاهی ندارند که اصولا چیزی به نام بودجه کربن وجود دارد، نمی دانند که بودجه کربن آنقدر اندک است که باور نمی توان کرد. این وضعیت همین امروز باید تغییر کند.
در حال حاضر هیچ چالش دیگری وجود ندارد که بتواند با اهمیت تشکیل ایجاد یک آگاهی گسترده عمومی و درک عمومی از بودجه کربن به سرعت در حال ته کشیدن ما برابری کند، بودجه ای که می تواند و باید به پول جهانی جدید ما و به قلب اقتصادهای آتی و امروز ما تبدیل شود.
ما در نقطه ای از تاریخ قرار داریم که در آن هر کسی که درباره بحران آب و هوایی که تمدن ما – و کل جو زمین - را مورد تهدید قرار می دهد اندک شناختی دارد، باید به زبانی روشن و رسا سخن بگوید، بی آن که اهمیتی داشته باشد که این کار چه اندازه می تواند کار ناراحت کننده و غیرسودآوری باشد.
ما باید تقریبا همه چیز را در جوامع فعلی مان تغییر دهیم. هر چه اثرانگشت کربنی شما، بزرگ تر باشد، وظیفه اخلاقی که بر عهده دارید بزرگ تر است. هرچه تریبون بزرگ تری در اختیار داشته باشید، مسئولیت بزرگ تری بر دوش دارید.
از شما می خواهیم به گونه ای عمل کنید که به هنگام بحران عمل می کنید. از شما می خواهم به گونه ای عمل کنید که گویی آتش به خانه تان افتاده است. چرا که حقیقتا خانه ما در آتش می سوزد.
نویسنده: گرتا تانبرگ (Greta Thunberg) دختر دانش آموز 15 ساله ساکن استکهلم سوئد
منبع: yon.ir/THu9R

انتهای پیام.