اجرای مطالبات قرآنی رهبری بیش از بودجه به اراده نیاز دارد
تصمیم ستاد راهبری طرح ملی حفظ قرآن‌کریم برای تحقق مطالبات قرآنی رهبر انقلاب امیدوارکننده است، البته اگر عزم و اراده راسخ در میان مسئولان برای اجرای این طرح وجود داشته باشد.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه فرهنگ وهنر خبرگزاری تقریب، تربیت 10 میلیون حافظ قرآن، مطالبه‌ای است که رهبر معظم انقلاب در سال 1391 آن را مطرح کردند. به دنبال فرمایش مقام معظم رهبری هر یک از دستگاه‌های قرآنی به فکر افتادند تا گامی در این مسیر بردارند و حرکت‌هایی هم در این زمینه انجام شد امّا حرکت عمیق و گسترده‌ای صورت نگرفت و برخی از نهادها برای اینکه خود را مجری مطالبات رهبری بدانند، آمارهای عجیبی دادند و بعضاً حافظان سوره حمد و کوثر را هم به‌عنوان حافظ قرآن شمارش کردند.
تقریباً 6 سال از طرح موضوع تربیت 10 میلیون حافظ قرآن از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی می‌گذرد و تازه تیرماه امسال بود که شورای عالی انقلاب فرهنگی، «طرح ملی حفظ قرآن‌کریم» را جهت اجرا به نهادهای دولتی و مردمی ابلاغ کرد. تاکنون گزارش و یا آمار دقیقی از گام‌هایی که در طول این 6 سال برای نزدیک شدن به چشم‌انداز رهبری برداشته شده، منتشر نشده است.
محمد انجم‌شعاع دبیر ستاد راهبری طرح ملی حفظ قرآن در مصاحبه اخیر خود با یکی از رسانه‌ها، مهم‌ترین مشکل و آسیب پیش‌روی طرح ملی حفظ قرآن را عدم پشتیبانی اعتباری از منابع مالی منشور توسعه فرهنگ قرآنی و سایر منابع قرآنی کشور اعلام کرده و گفته است، در سال 97 تنها 16 درصد اعتبارات محقق شد که البته این رقم هم تاکنون در اختیار ستاد طرح قرار نگرفته است.
اگر بخواهیم گفته دبیر ستاد راهبری طرح ملی حفظ را مورد ارزیابی قرار دهیم باید ابتدا به بودجه فرهنگی کشور نگاهی گذرا داشته باشیم. بودجه‌ای که بر اساس آمار رسمی اعلام شده، برای همه دستگاه‌های فرهنگی کشور اعم از صداوسیما، وزارت ارشاد و سایر نهادها و مؤسسات فرهنگی 2/5 درصد بودجه عمومی و 0/7 درصد (کمتر از یک درصد) بودجه کل کشور است. پس موضوع کمبود بودجه و مشکلات اقتصادی همه‌گیر است و مسئولان، رسانه‌ها و بودجه‌گیران کشور می‌دانند و باید بدانند که درآمد‌های کشور کاهش یافته است. بنابراین کاهش بودجه‌های فرهنگی و طبیعتاً بودجه قرآنی کشور خبر جدیدی نیست که دبیر ستاد راهبری طرح ملی حفظ قرآن آن را مطرح کرده و نمی‌تواند آن را توجیه خوبی برای عدم اجرای موفق طرح ملی حفظ قلمداد کرد.
شاید بهترین نقدی که می‌توان به مطالب دبیر ستاد راهبری طرح ملی حفظ قرآن وارد کرد، این نکته باشد که اولاً مسئول مستقیم پیگیری و تامین بودجه قرآنی کشور، شورای توسعه فرهنگ قرآنی است. شورایی که اکنون 9 سال تمام از تشکیل آن می‌گذرد و بسیاری از افراد حتی در سطح وزیران مرتبط، معتقدند که این شورا، دبیرخانه و کمیسیون‌هایش در تحقق اهداف منشور توسعه فرهنگ قرآنی و سامان بخشیدن به فعالیت‌های قرآنی کشور ناکارآمدند. ثانیاً تاریخ گواه می‌دهد که بزرگ‌ترین دستاوردهای این کشور، هیچگاه متکّی به بودجه و اعتبار نبوده و نیست. مصداق اصلی آن را نیز در هشت سال دفاع مقدس و یا پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی دیده‌ایم. اگرچه مردم ایران در زمان انقلاب اسلامی مشکلات اقتصادی داشتند، اما کسی یادش نمی‌آید که در آن برهه از انقلاب، یک شعار یا پلاکارد اقتصادی در دست مردم ایران دیده باشد. بنابراین بستن دست نهادها و مؤسسات و کاهش بودجه در سازمان‌های فرهنگی، دینی و قرآنی هرچند در رسیدن به افق چشم‌انداز و مطالبات رهبری بی‌تاثیر نیست امّا رمز استمرار انقلاب اسلامی همان رمز پیروزی است که آنهم با اقدام جهادی و به قول رهبر انقلاب، آتش به اختیار به‌دست می‌آید نه جلسات مکرر و مستمر. بنابراین ادعای کاهش بودجه و غیره نمی‌تواند ضعف اجرای طرح ملی حفظ را توجیه کند. ضمن اینکه مطالبه رهبری در این زمینه برای امسال و سال گذشته نیست که ما آن را به کاهش بودجه وصل کنیم، بلکه قبل از آنهم دستاورد مهمی در این زمینه به ارمغان نرسیده است.
