دولت با همه توان حامی صددرصد سربازان خط مقدم بخش سلامت و درمان کشور استشرایط کنونی، شرایط جنگ سیاسی نیستاعیاد شعبانیه فرصت خوبی برای تجلیل از خادمان کشور است | خبرگزاری تقریب (TNA)
دولت با همه توان حامی صددرصد سربازان خط مقدم بخش سلامت و درمان کشور است/شرایط کنونی، شرایط جنگ سیاسی نیست/اعیاد شعبانیه فرصت خوبی برای تجلیل از خادمان کشور است
رئیس جمهور با بیان اینکه تصمیمات در ستاد ملی مبارزه با کرونا با اتفاق آراء اتخاذ می شود، تاکید کرد: هیچ تصمیمی تا امروز در ستاد ملی مبارزه با کرونا اتخاذ نکرده ایم مگر آنکه در کمیته های تخصصی بحث کرده ایم و متخصصان آن راه را در آن مقطع، بهترین تشخیص دادند.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه سیاست و اقتصاد خبرگزاری تقریب به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی روز یکشنبه در جلسه هیات دولت، حفظ سلامت و امنیت و تداوم چرخه تولید را از جمله اصولی دانست که تصمیمات بر اساس آنها اتخاذ می شود.متن سخنان دکتر روحانی به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
روز میلاد با سعادت پرچمدار حادثه کربلا؛ قمر بنی هاشم(ع) و روز تجلیل و احترام به جانبازان عزیز سراسر کشورمان را تبریک عرض می کنم و امیدوارم از فرصت معنوی این ایام که ایام میلاد شعبانیه است و روز بعد هم میلاد امام سجاد(ع) را داریم، برای توجه بیشتر به خداوند و معنویت استفاده و از همه خادمان کشور به خوبی تجلیل کنیم.
میخواهم در این فرصت از مردم عزیز و بزرگواری که در این ایام تحمل کردند و به دستوراتی که مسئولین بهداشتی کشور داشتند و توصیههایی که کردند، توجه فرمودند و همچنین گروهی که برای زندگی مردم و تأمین مایحتاج عمومی مردم همه توان خودشان را بکار بردند، سپاسگزاری و تشکر کنم.
اولاً در کشور ما اصل اول در شرایط فعلی سلامت مردم است؛ باید از بخش بهداشت و درمان و همه سربازان مقدم این خط، یعنی پزشکان، پرستاران و کادر درمانی تقدیر و تشکر و از آنها حمایت کنیم؛ دولت با همه توان حامی اینها خواهد بود؛ نیازمندیها، تجهیزات، هر آنچه در داخل و خارج باید تأمین شود، ما این حمایت صد در صد را از بخش بهداشت و درمان داریم.
دیروز یک جلسه ویدئو کنفرانسی بسیار خوبی با حدود 30 نفر از متخصصین و پزشکان عالیرتبه کشور در بخشهای مختلف عفونی، ویروس، در بخشهای دیگر پزشکی که با این بیماری جدید و ویروس کرونا مرتبط میشود داشتیم و بحثهای خوبی کردیم و خوشبختانه نظرات بسیار بهم نزدیک است و یک جور فکر میشود.
در سوالاتی که از این عزیزان داشتم همه آنها قبول داشتند که این یک موضوع غافلگیرکننده برای جهان بود؛ یعنی هیچ کس در دنیا، هیچ مرجع علمی و پزشکی در سالهای پیش، پیشبینی نمیکردند که در این روزها با یک بیماری مسری مهاجم اینچنینی مواجه شویم که بتواند در یک زمان کوتاهی همه سطح جهان را شامل شود و همه را مبتلا کند.
بعضی از متخصصین در جلسه دیروز میگفتند، شبیه این 140 سال پیش بوده؛ اما از 140 سال پیش تاکنون یک چنین بیماری مسری که به این صورت عالمگیر بوده و در این حد قدرت سرایت داشته باشد و بتواند همه ارکان جامعه را از سیاست، اقتصاد و روابط اجتماعی تحت تأثیر قرار دهد، نداشتیم و این اولین بار بعد از گذشت بیش از یک قرن است که با این حادثه مواجه میشویم.
از همه این عزیزان پرسیدیم که در ماجرای کرونا در ایران کجای داستان هستیم؟ آیا ما از نقطه پیک و اوج عبور کردیم و در نقطهای هستیم که به سمت شرایط بهتر حرکت میکنیم؟
پاسخ دوستانی که صحبت کردند این بود که در بعضی استانها بله، از پیک عبور کردیم و در شیب پایین قرار گرفتیم، اما در بعضی استانها هنوز نمیتوانیم با اطمینان صحبت کنیم؛ برخی از آنها میگفتند باید منتظر پایان تعطیلات عید نوروز باشیم و بعد قضاوت کنیم که در چه وضعیتی هستیم.
اما یک نکته بسیار مهمی بود که چون مورد اتفاق همه بود میخواهم خدمت مردم عزیز کشورمان بگویم؛ و آن اینکه ماجرای کرونا این نیست که مثلاً یک هفته و یا 10 روز دیگر به زمانی برسیم که ویروس کرونایی در عالم یا در ایران نباشد.
این ویروسی که آمده و وارد جامعه شده، ممکن است یک سال یا دو سال دیگر باشد؛ منتها باید شرایط جامعه را برای نوعی مواجه شدن با این ویروسی که شرایطاش ضعیف میشود و اکثریت جامعه در برابر این ویروس قدرتمند میشوند و بدنها توانمند میشود، قابل تحمل کنیم.
یکی از پزشکان مثالی میزد و میگفت این هم مثل آنفلوآنزایی است که هست، میرود و بعد میآید، اوج میگیرد و تمام میشود و دو مرتبه میآید. بنابراین باید خودمان را برای زندگی با یک چنین ویروس تا زمانی که معالجه قطعی و یا واکسن قطعی برای آن پیدا شود که هیچکدام اینها تا امروز هنوز نشده است، آماده کنیم.
بنابراین تلاشها باید برای این باشد که نگذاریم یک مرتبه در یک استان، شهر و جامعهای یک اوج و پیک پیش روی ما قرار بگیرد که دستگاه درمان را با اضطراب و مشکل مواجه کند؛ شرایط را باید به گونهای مدیریت کنیم که دستگاه درمان بتواند اینها را درمان کند و به تدریج از این مسأله عبور کنیم.