مجموعه سخنان عالمان اهل سنت در رابطه با مناقب امام هشتم(ع)

به گزارش حوزه استان های خبرگزاری تقریب، همزمان با فرارسيدن ايام الله دهه كرامت و ميلاد مسعود و مبارك حضرت علي بن موسي الرضا(ع) و حضرت فاطمه معصومه(س) مجموعه اي از سخنان عالمان بزرگ اهل سنت پيرامون شخصيت و كرامات امام هشتم(ع) با عنوان نكته هاي ناب از امام رضا(ع) در بيان عالمان اهل سنت در ادامه می آید:

تعابیر زیبای حاکم نیشابوری در وصف حضرت رضا(ع)
محدث، قاضی و فقیه مشهور اهل سنت در معرفی امام رضا علیه‌السلام می‌نویسد:
«امیرالمؤمنین علیّ بن موسی بن جعفر بن محمدبن علی بن الحسین بن علی بن ابی‌طالب(رضی‌الله‌عنهم) الرضا ابوالحسن الامام الشهید...سلطان اولیا، برهان اتقیا، وارث علوم المرسلین، مهبط اسرار ربّ العالمین، ولیّ الله، صفی الله، فلذةُ کبد رسول‌الله، غوث الامّة و کشف الغمّةُ ...، سلطان المقرّبین یوم الحشر والجزاء الامام ابوالحسن علیّ بن موسی‌الرضا صلوات الله و سلامه علی رسول‌الله و علی آله الائمة المعصومین و اتباعهم اجمعین الی یوم‌الدین»
حاکم نیشابوری، محمدبن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص207

ابن طلحه: علی بن موسی‌الرضا(ع) به‌حق وارث امیرالمؤمنین علی(ع) است
ابن طلحه، شاعر، قاضی و فقیه اهل سنت در بیان مناقب حضرت رضا علیه السّلام می‌آورد:
«کسی که در شخصیّت ایشان تأمل کند در می‌یابد که علی ابن موسی به حقّ، وارث امیرالمؤمنین علی و زین‌العابدین علی بن الحسین است... ایمان به آن حضرت، بالنده؛ برهانش آشکار و روشن؛ یارانش بسیار؛ استعداد و توانش، گسترده و استوار؛ والامقام، بلندپایه، عزیز، محبوب، نیرومند و بانفوذ است. فضایل و سیرت و منش او والا و شکوهمند، صفات و شخصیّت او درخشان و نورانی و مکارم اخلاق و خصلت‌های ایشان، پیامبرگونه است. کرامت، شرافت و سخاوت جزو ذات و اصالت اوست. هر آنچه از امتیازات ایشان شمارش شود، بازهم کم گفته‌شده و والاتر از آن است؛ و هراندازه از مناقب آن حضرت گفته و تبیین شود، رتبه و درجه ایشان بالاتر از آن خواهد بود.»
ابن طلحه، ابوسالم کمال‌الدین محمد، مطالب السؤول فی مناقب آل الرسول، ص295

عالم اهل سنت: حدیث سلسله الذهب رضا(ع) شفا می‌دهد
فضل‌الله بن روزبهان خنجی از محققین صاحب ‌نام اهل سنت، در قسمتی از صلوات خود بر امام رضا علیه‌السلام به مناسبت ذکر حدیث سلسلة الذهب به این تجربه خویش اشاره می‌کند: «و این فقیر حقیر تجربه کرده‌ام که هر مریض که او را عیادت کرده و اجل او نرسیده بود من به صدق، این اسناد بر او خواندم؛ حق، او را در روز، شفا کرامت فرموده و اثر صحّت فی الحال در او ظاهر شده و این از مجرّبات فقیر است.»
فضل‌الله بن روزبهان، وسیله الخادم إلی المخدوم، ص217
او در مهمان نامه‌ی بخارا نیز از همین تجربه یاد می‌کند: «ازجمله‌ی خواص این حدیث یکی آن است که اگر به صدق آن را با اسناد بر بالین خسته خوانند که مشرف به هلاکت باشد، اگر در اجل او تأخیر باشد فی الحال اثر صحّت بر او ظاهر گردد و این فقیر بر بسیاری از خستگان خوانده‌ام و اثر آن تجربه کرده.»
فضل‌الله بن روزبهان، مهمان نامه‌ی بخارا، ص342

ابراز تواضع شگفت‌انگیز ابن خزیمه در زیارت قبر حضرت امام رضا(ع)
حاکم نیشابوری می‌گوید: «از ابوبکر محمدبن مؤمّل بن حسن ابن عیسی شنیدم که می‌گفت: با پیشوای اهل حدیث ابوبکربن خزیمه و همطراز او ابوعلی ثقفی و گروهی از استادانمان برای زیارت مرقد علیّ بن موسی‌الرضا_ درحالی‌که آنان بسیار به زیارت مرقد آن حضرت می‌رفتند [از نیشابور] _به سمت طوس خارج شدیم. در آنجا چنان تواضع و احترام و تعظیم و تضرّعی از ابن خزیمه نسبت به آن بقعه دیدم که همه را شگفت‌زده کرد؛ به‌طوری‌که عده‌ای از خاندان سلطان؛ آل شاذان ابن نعیم و آل شنقشین و گروهی از علویان نیشابور، هرات، طوس و سرخس نیز که در آنجا شاهد این نحوه‌ی زیارت بودند، شادمان شدند و به شکرانه‌ی آن صدقه دادند و همگی می‌گفتند: اگر این امام [ابن خزیمه] آنچه را در آداب زیارت انجام داد، سنّت و فضیلت نمی‌دانست آن‌ها را به‌جا نمی‌آورد.»
جوینی خراسانی، ابراهیم بن محمد، فرائدالسمطین، ج2، ص 198

امام رضا(ع) و رفع مشکلات عالم اهل سنت
ابن حبّان، محدث، مورخ، لغوی، قاضی و فقیه اهل سنت در کتاب الثقات آورده است:
«علیّ بن موسی الرّضا از عقلا، بزرگان و خردمندان اهل‌بیت و بنی‌هاشم است... مرقد ایشان در سناباد، خارج از نوقان، در کنار قبر هارون‌الرشید، مشهور و معروف است و مردم به زیارت آن می‌روند. من نیز فراوان آن را زیارت کرده‌ام. وقتی در طوس بودم هر مشکلی که بر من وارد می‌شد به زیارت مرقد علیّ بن موسی الرّضا _ که درود خدا بر او و جدّش باد _ می‌رفتم و از خداوند حلّ آن را می‌خواستم و خداوند نیز دعایم را استجابت می‌کرد و آن سختی از من برطرف می‌شد. این کار را به دفعات تجربه کردم و جواب گرفتم. خداوند ما را با محبّت رسول خدا صل اله علیه و آله و اهل‌بیت او بمیراند.»
ابن حبّان، محمد، کتاب الثّقات، ج8، ص456

اجابت دعاهای عالم سنی مذهب توسط امام رضا(ع)
ابومنصور محمّدبن عبدالرّزّاق طوسی (350ه ق) به حاکم طوس معروف به «بیوردی» که فرزند نداشته، گفته است: «چرا به مشهدالرّضا نمی‌روی و در آن جا دعا نمی‌کنی که خداوند به تو فرزندی عنایت کند. من خود خواسته‌هایی داشتم که در آنجا از خداوند درخواست کردم و اجابت شد. حاکم می‌گوید من به مشهد رفتم و نزد مرقد رضا دعا کردم تا خداوند فرزندی به من دهد. پس‌ازآن خداوند فرزند پسری به من عنایت کرد. ابومنصور پس از شنیدن خبر استجابت دعای من، مرا انعام و اکرام کرد.»
ابوالحسین بن ابی بکر فقیه نیز گفته است: «خداوند همه‌ی خواسته‌های مرا نزد مشهدالرّضا اجابت کرده است از جمله از خداوند خواستم فرزندی به من عنایت کند که خداوند آن را به من روزی کرد.»
ابن‌بابویه، محمدبن علی، عیون أخبارالرضا(ع)، ج2، ص701
همچنین حاکم نیشابوری از علما و مؤلفین اهل سنت می‌نویسد: «خداوند کرامات بسیاری از تربت حضرت رضا(ع) را به من شناسانده است؛ ازجمله به علت سرمای شدید، راه رفتن برایم بسیار سخت بود، به زیارت رفتم و از آنجا با کفشی از جنس کرباس به نوقان برگشتم. فردای آن روز، درد پای من از بین رفت و سالم به نیشابور برگشتم.
جوینی خراسانی، ابراهیم بن محمد، فرائدالسمطین، ج2، ص220.

پاسخ استخاره عالم سنی به قرآن درمورد زیارت حضرت رضا(ع)
حاکم نیشابوری به نقل از علی بن محمدبن یحیی و او به نقل از ابوالفضل بن ابی نصرصونی به نقل از محمدبن ابی علی صائغ آورده است که گفت: از مردی نزد مرقدالرضا [علیه السلام] _که اسم اورا از یاد برده ام _ شنیدم که می گفت: من در شرف قبر و صاحب آن مردد بودم و در قلبم نسبت به بعضی از آنچه در شرافت آن حضرت گفته می شد حالت انکار، خلجان می کرد. پس به مصحف تفأل زدم این آیه سه بار آمد: «وَیَستَنبِئونَکَ أحَقُّ هُوَ قُل إي وَ رَبّي إنَّهُ لَحَقٌّ.» (سوره یونس، آیه53)
جوینی خراسانی، ابراهیم بن محمد، فرائدالسمطین، ج2، ص218.

خواب عالم اهل سنت درخصوص زیارت حضرت رضا(ع)
شهاب الدین ابو سعید عبدالملک بن سعد بن عمرو بن ابراهیم در نزهة الاخیار آورده است که از شیخ زکی ابوالفتوح محمدبن عبدالکریم بن منصوربن غلان شنیده است که گفت: «از شیخ ابوالحسن محمدبن قاسم فارسی در نیشابور شنیدم که می گفت: من کار کسانی را که قصد زیارت مشهد[الرّضا] داشتند نمی پسندیدم و یا جایز نمی دانستم و بر آن اصرار می ورزیدم تا اینکه شبی در خواب دیدم که در طوس در مشهد[الرّضا] هستم و رسول خدا صلی الله علیه و آله پشت صندوق قبر ایستاده در حال نمازند. پس صدایی را از بالا شنیدم که می سرود: هرکس دوست دارد قبری را ببیند که اگر آن را زیارت کند، خداوند او را از سختی ها و بلاها نجات بخشد به زیارت این قبر بیاید؛ [زیرا] خداوند سلاله ای برگزیده از رسول خدا را در آن سکنا و آرامش بخشیده است؛ و به رسول خدا صلی الله علیه و آله اشاره می کرد.
عرق ریزان از خواب بیدار شدم، خدمتکارم را صدا زدم که مرکبم را فوراً آماده کند. بلافاصله به زیارت رفتم و از آن موقع سالی دوبار به زیارت میروم.»
بیهقی، محمدبن حسین، تاریخ بیهقی، ص712

انتهای پیام/