وحشت صهیونیست‌ها از تحریم ورزشکاران این رژیم از سوی ورزشکاران عرب
تحریم ورزشکاران رژیم صهیونیستی تا حدود زیادی موجب ترس و وحشت مسئولان این رژیم شده است؛ به نحوی که چنین اقدامی از سوی ورزشکاران عرب را ریشخند خود می‌دانند.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بین الملل خبرگزاری تقریب، منابع خبری صهیونیستی از پدیده تحریم ورزشی این رژیم توسط ورزشکاران عرب بشدت ناراحتند.
روزنامه عبری «یدیعوت آحارونوت» در سر مقاله امروز خود به این مسئله پرداخت و نوشت، زمانی که «فتحی نورین» ورزشکار الجزایری در مسابقات جودو حاضر نشد با ورزشکار اسرائیلی مبارزه کند، «جهان ورزش اسرائیل، به صورت کامل وارد شوک نشد».
پایگاه خبری «عربی-۲۱» ضمن ترجمه این یادداشت، گزارش داد، ورزشکاران عرب با تکرار چنین اقداماتی، رژیم صهیونیستی را مضحکه می‌کنند.
به گزارش این روزنامه، ورزشکار الجزایری، «سطح تحریم ورزشکاران اسرائیلی را یک درجه ارتقا داد و به صورت علنی اعلام کرد که در توکیو، مسابقه نمی‌دهد. او با افتخار در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که نمی‌خواهم دستهایم را با [لمس] او، کثیف کنم».
بنا بر این گزارش، «عمار بن خلیف» مربی وی نیز در این زمینه گفت: «مسئله ساده است. در قرعه کشی شانس نیاوردیم. یک اسرائیلی، حریف ما شد و مجبور شدیم که انصراف دهیم».
این روزنامه ادامه داد: «دشوار است که بفهمیم چگونه به این وضعیت رسیده‌ایم که در آن، سخن گفتن تا این اندازه آزاد است. کمیته المپیک درباره سیاست، موضع محکمی دارد- از جمله اظهار نظر سیاسی در زمان مسابقات-، ولی چگونه ممکن است این مسائل، پشت سر هم رخ دهد؟».
به گزارش این روزنامه، مجازات نورین و مربی وی، اخراج آنان از دهکده المپیک است. این یک اقدام روشن علیه تحریک ضد رژیم صهیونیستی در جهان است؛ «زیرا تورین حتی به خود زحمت نداد که علت واقعی را مخفی کند، بلکه در آن اغراق کرد. زیرا از نظر وی و افراد زیاد دیگری، این مسئله، یک اقدام غیر عقلانی نیست».
یدیعوت به انصراف «محمد عبدالرسول» جودوکار سودانی از مسابقه با رقیب اسرائیلی خود پرداخت و نوشت، اقدام این جودوکار سودانی، شکست در روند عادی‌سازی روابط با سودان است.
به گزارش این روزنامه، تمامی اقدامات مربوط به عادی‌سازی در گذشته ثابت کرده است که نمی‌تواند واقعیت را تغییر دهد. همان طور که اسلام الشهابی ورزشکار مصری نیز حاضر نشد در المپیک ۲۰۱۶ برزیل با ورزشکار اسرائیلی دست بدهد.
بنا بر این گزارش، همه این توافقات [عادی‌سازی] و بندهای اصلی و فرعی در آن، فقط بر روی کاغذ وجود دارد، ولی در عالم واقع که روابط انسانی بر آن حاکم است، «ورزشکاران این کشورهای عربی ثابت کرده‌اند که اسرائیل از نظر آنان، وجود ندارد».
