استاد دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس تهران در وبینار فرشتگان رحمت:
نقش آفرینی پرستار در سایه ایثار و فداکاری و علم و عقلانیت است
استاد دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس تهران تصریح کرد: آنچه صبر و تحمل و مهر و عطوفت حضرت زینب (س) را معنا دار و بلند می کند وارتقا می دهد،علم و عقلانیت حضرت زینب (س) است.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، دکتر عیسی محمدی استاد دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس تهران، در وبنیار «فرشتگان رحمت» که عصر چهارشنبه به مناسبت روز پرستار و به همت معاونت امور ایران - حوزه بانوان مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی برگزار شد، ضمن تبریک ولادت حضرت زینب (س) و روز پرستار و همچنین درود به روح شهدای عرصه سلامت، دلایل نامگذاری میلاد حضرت زینب (س) به عنوان روز پرستار و اینکه پرستاری چه نسبتی با شخصیت حضرت زینب (س) دارد را تشریح کرد.
وی اظهار داشت: حضرت زینب (س) شخصیتی نقش آفرین و تأثیر گذار در تاریخ بوده اند؛ از عصر عاشورا و پس از شهادت حضرت اباعبدالله الحسین(ع) به بعد، سرپرستی کاروان کربلا را در کنار امام سجاد(ع) به عهده داشتند و نقش آفرینی ایشان همراه با رنج و تحمل و صبر و ایثار و فداکاری و عطوفت و مهربانی بوده است.
محمدی با بیان این مطلب ادامه داد: شخصیت حضرت زینب (س) منحصر به بُعد صبر و تحمل و رنج کشیدن و مهر و عطوفت نیست؛ اگر چه واقعا اینگونه یکجانبه به شخصیت حضرت نگاه شده و می شود، اما واقعیت این است که شخصیت حضرت زینب(س) وجه دیگری هم دارد که آن اصل و اساس بوده و در روایات مختلف در مورد حضرت زینب (س) تحت عنوان عالمه غیر متعلمه و عقیله بنی هاشم به کار رفته است.
وی اضافه کرد: این ویژگی بیان می کند که حضرت زینب (س) عالم و عاقل بود؛ یعنی آنچه صبر و تحمل و مهر و عطوفت ایشان را معنا دار و بلند می کند و ارتقا می دهد، علم و عقلانیت حضرت زینب(س) است که بسیار در بیانات و خطبه ها و در رفتارهای ایشان در مواقع مختلف دیده شده است. به عبارتی آنچه که صبر حضرت زینب (س) را بالا برده و اثر گذار بوده و مهر و عطوفت ایشان را به موقع و به جا معنا دار کرده است، علم و عقلانیت اوست.
استاد دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس تهران گفت: پرستاری این دو وجه را هم زمان و هماهنگ با شخصیت زینب(س) دارد، اما حضرت زینب (س) این وجوه را در حد کمال داشته است. او یک شخصیت فقط دینی نیست، بلکه یک شخصیت انسانی است که ارزشهای صبر و تحمل و عطوفت و ایثار و فداکاری و علم و عقلانیت را در حد کمال بروز داده است.
وی خاطر نشان کرد: پرستار هم اگه بتواند نقش آفرین و احیا کننده باشد، در سایه تحمل رنج وعطوفت و مهربانی و ایثار و علم و عقلانیت است؛ به همین خاطر پرستاران دوره های طولانی را در تحصیل علم می گذارند و زمانی که علم و عقلانیت را با ایثار و فداکاری و تحمل در می آمیزند، چنین ترکیبی پرستاری حیات بخش است و می تواند احیا گر سلامت جامعه و مردم باشد.
محمدی تأکید کرد: مهمترین ویژگی تعریفی به معنای پرستاری، مراقبت است؛ یعنی پاسداری و پایش و دیده بانی عالمانه و صبورانه از حریم سلامت افراد و جامعه. تنها کسی که در نظام سلامت به طور مستمر و 24 ساعته بیدار و پایش کننده است پرستار می باشد.آن هم پایش و مشاهده مستمر، هوشیارانه، آگاهانه و عاقلانه از شرایط و موقعیت بیماران. تا تشخیص به موقع و صحیح و اقدام به موقع کند و گزارش صحیح و به موقع به پزشک معالج بدهد و تصمیم و اقدام به موقع و مؤثر انجام شود.
وی ادامه داد: این کارکرد عالمانه و عاقلانه و صبورانه که ملهم از شخصیت حضرت زینب (س) بوده است و با مهر و عطوفت همراه است، میتواند حیات بخش باشد و هر روز که پرستار اینگونه عمل کند، روز پرستار و روز مبارکی است.
محمدی اظهار داشت: اگر انتظار داریم درخت پرستار همیشه بارور و سرحال و در اهتزاز و احیاکننده باشد، برای سلامت جامعه، لازم است از آن مراقبت شود.یعنی شرایط مناسب برای باروری و حیات بخشی او فراهم شود؛ از جمله شرایط کار مناسب، حقوق مناسب و همه شرایطی که این درخت بتواند به اهتزاز درآید برایش فراهم شود تا او بتواند میوه مراقبت را به دیگران اهدا کند.
