به گزارش حوزه استان‌های
خبرگزاری تقریب، به مناسبت سالروز ولادت با سعادت کریمه اهل بیت (ع) حضرت امام حسن مجتبی(ع) محفل انس با قرآن کریم، ویژه روحانیون مرکز بزرگ اسلامی شهرستان کامیاران برگزار شد.
در این جلسه حجت الاسلام جعفر سبحانی مسئول مرکز بزرگ اسلامی شهرستان کامیاران، با بیان اینکه ماه مبارک رمضان، ماه بهار قرآن و نزول آیات وحی است؛ اظهار داشت: شرافت ماه مبارک رمضان به نزول قرآن در این ماه است همانطور که خداوند در قرآن می فرماید: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَینَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ»، (بقره/ 185) .
سبحانی ضمن تاکید بر بهرمندی از ماه مبارک، بویژه قرائت قرآن و بهره مندی از دستورات آن به حدیث نبوی «أَنَّ هَذَا الْقُرْآنَ مَأْدُبَةُ اللَّهِ فَتَعَلَّمُوا مَأْدُبَتَهُ مَا اسْتَطَعْتُم»، اشاره کرد و تصریح کرد: این حدیث می فرماید که «قرآن سفره ضيافت خداست. پس تا مى توانيد از ضيافت او فراگيريد» که این خود بر بهرمندی هر چه بیشتر از قرآن دلالت دارد و آیه مبارکه (فَاقرَؤوا ما تَیَسَّرَ مِن القرآنِ)، نیز بر این نکته تاکید می نماید.
وی به ولادت با سعادت کریمه اهل بیت؛ حضرت امام حسن مجتبی (ع) اشاره کرد و خاطرنشان کرد: «کریم» یعنی کسی که اهل کرم و بخشندگیِ بدون چون و چرا است و اکرام او نیز فقط به خاطر خداوند و بدون در نظر گرفتن مذهب و مسلک کمک شونده می باشد و از آنجا که امام حسن مجتبی (ع) در طول زندگی خود عملا اهل کرم و بخشش و جود و توجه به فقرا و نیازمندان بود، به صفت «کریم» متصف شده اند تا جایی که ابن صباغ مالکی در کتاب الفصول المهمه و محمد بن طلحة الشافعي، صاحب مَطالِبُ السَؤول فی مَناقِب آلِ الرَّسول در این‌باره می‌گویند: «الكرم والجود غريزة مغروسة فيه»؛ یعنی کرم و جود، غریزه‌ای بود که در آن حضرت کاشته بود.
مسئول مرکز بزرگ اسلامی کامیاران، اولین کرامت حضرت را تقسیم اموال خود با نیازمندان دانست و گفت: در تاریخ زندگی آن حضرت بیان شده است که امام (ع) در طول زندگی، چندین بار اموال خود را به بین فقرا تقسیم کرد، تا جایی که ابن عساکر در کتاب «تاريخ مدينة دمشق» و «ترجمة الإمام الحسن (ع)» می نویسد: «أن الحسن بن علي قاسم الله تعالى ماله مرتين حتى تصدق بفرد نعله.»؛ یعنی حسن بن علی (علیه السلام) دو بار اموالش را با خدا تقسیم کرد، حتی یک لنگه از نعلینش را در راه خدا صدقه داد.
وی در ادامه به سخنان تاریخ یعقوبی اشاره کرد و گفت یعقوبی نیز در این زمینه می گوید: «وحج الحسن خمس عشرة حجة ماشيا، وخرج من ماله مرتين، وقاسم الله عز وجل ثلاث مرات، حتى كان يعطي نعلا ويمسك نعلا، ويعطي خفا ويمسك أخرى.»؛ یعنی امام مجتبی (علیه السلام) 25بار با پای پیاده به حج رفت، دو بار تمام اموال و دارايى خود را در راه خدا خرج كرد و سه بار همه اموالش را با فقرا تقسیم کرد به طوری که یک لنگه از نعلینش را می‌داد و لنگه دیگر را نگه می‌داشت.
سبحانی در پایان با اشاره به رفتار امام حسن مجتبی (ع) با دشمنان و جهال، یکی دیگر از کرامات آن حضرت را در نحوه برخورد با دشمنان دانست که همین امر و رفتار کریمانه، نسبت به دشمنان که بیشتر از نادانیان و جهال زمان بودند، باعث تغییر و منقلب شدن آنها گردید.
انتهای پیام/
