اعتصاب غذای روحانی مبارز و فعالان اسلامگرای آذربایجانی
در اعتراض به اهانت بازجویان سازمان مبارزه با جرایم سازمان یافته وزارت کشور جمهوری آذربایجان به ساحت ربوبی خداوند متعال، یکی از رهبران محبوس در این کشور دست به اعتصاب غذا زد.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه سایر رسانه ها خبرگزاری تقریب، منابع خبری فعالان اسلامگرای جمهوری آذربایجان، اعلام کردند: در اعتراض به اهانت بازجویان سازمان مبارزه با جرایم سازمان یافته وزارت کشور جمهوری آذربایجان به ساحت خداوند متعال، حجت الاسلام حاج طالع باقرزاده، رهبر محبوس جنبش اتحاد مسلمانان جمهوری آذربایجان اعتصاب غذای نامحدودی را شروع کرده است.
باقرزاده فعال سیاسی و فرهنگی خواهان محاکمه و مجازات عاملان اهانت به مقدسات دینی در حین بازجویی از اسلام گرایان در بازداشتگاه سازمان جرایم سازمان یافته وزارت کشور جمهوری آذربایجان شده است.
این روحانی، حرکت خود را "اعتصاب تا سرحد شهادت" نامیده و اعلام کرده که در صورت مجازات نشدن عامل اهانت به ساحت ربوبیت، اعتصاب خود را متوقف نخواهد کرد.
درپی شروع اعتصاب غذای این روحانی که از فعالان مقاومت در جمهوری آذربایجان محسوب می شود، تعداد دیگری از جوانان اسلامگرای زندانی در زندان های جمهوری آذربایجان نیز به این اعتصاب غذا پیوسته اند.
جبار جباروف، جوان زندانی اهل روستای نارداران، پولاد اصلان اف، روزنامه نگار محبوس و عباس حسین، از فعالان زندانی جنبش اتحاد مسلمانان جمهوری آذربایجان، از جمله دینداران زندانی هستند که به ابراز همبستگی با حاج طالع باقرزاده پرداخته اند.
اخیراً شماری از دینداران آذربایجانی که به علت حضور در محوطه اطراف دادگاه محل محاکمه "رازی همت اف"، یکی از اعضای این جنبش توسط نیروی پلیس باکو بازداشت شده بودند، از اعمال ضداخلاقی نیروهای اداره کل مبارزه با جرایم سازمان یافته وزارت کشور (باندوتدل) جمهوری آذربایجان خبر دادند.
ماموران "باندوتدل" (اداره کل مبارزه با جرایم سازمان یافته وزارت کشور جمهوری آذربایجان) به هنگام شکنجه و بازجویی اسلام گرایان بازداشت شده، به ساحت ربوبی خداوند متعال نیز فحاشی و اهانت کرده اند که موجب ابراز انزجار مردم مسلمان جمهوری آذربایجان شده است.
مایل کریم اف، یکی از اسلام گرایان بازداشت شده، گفته است: در اداره مبارزه با جرایم سازمان یافته وزارت کشور (باندوتدل) شلوارم را از تنم درآوردند و لباس زیرم را پاره کردند و می خواستند با باتوم تجاوز کنند که آنها را به خدا قسم دادم که این کار شنیع را انجام ندهند. دائم فحش می دادند و کتک می زدند و تاکید می کردند که باید برای ابراز همبستگی با بازداشت شدگان در نزدیکی دادگاه های محل محاکمه اسلامگرایان حاضر نشوم. با گرفتن این تعهد که در این دادگاه حاضر نشوم، قبول کردند که از تجاوز جنسی صرف نظر کنند، اما تهدید کردند که در صورت تکرار حضور در اطراف دادگاه های محل محاکمه زندانیان، مرا مجدد بازداشت و تجاوز خواهند کرد.
مقامات وزارت کشور جمهوری آذربایجان با استناد به "لائیک" و "سکولار" بودن نظام سیاسی این کشور، اهانت ماموران بازداشتگاه در اهانت به مقدسات دینی را جرم ندانسته و از برخورد با عامل اهانت به ساحت مقدس خداوند متعال خودداری کرده اند.
شیعیان جمهوری آذربایجان که 85 درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند یعنی بیش از ده میلیون نفر، سابقه ای طولانی در مبارزه دارند.
در این کشور محاکمه ها غیر علنی برگزار می شود و حضور فعالان و جمعیت های حقوقی در سالن های محاکمه و حتی بیرون از آنها به منظور پیگیری روند محاکمه، ممنوع است.
این در حالی است که دستگاه های امنیتی جمهوری آذربایجان با آزادی کامل، حقوق انسانی بازداشت شدگان را نقض می کنند.
تعرض دستگاه های امنیتی این کشور، به تعرض و تعدی به بازداشت شدگان و فعالان منحصر نمی شود بلکه همه مسلمانان شیعه را در بر می گیرد به گونه ای که آنان نمی توانند شعائر دینی خود از قبیل مراسم عاشورا را برگزار کنند یا در مدارس حجاب داشته باشند.
مسلمانان شیعه در جمهوری آدربایجان در همین حال نمی توانند از مسائل اسلامی خود از جمله مسئله فلسطین حمایت کنند.
این، موضوعی است که حاج باقر زاده حتی داخل زندان به آن اشاره و تاکید کرده است که «شکی نیست که قدس با مقاومت خود همه زنجیرها را خواهد گسست و زمان آن دور نیست».
وحشیگری حکومت جمهوری آدربایجان که ادعای غیر دینی دارد، دقیقا برگرفته از شیوه حکومت رژیم صهیونیستی است، رژیمی که حقوق بشر را نقض می کند و همه قوانین بین المللی را زیر پا می گذارد، هرچند چنین شباهتی اتفاقی نیست بلکه به روابط تاریخی و استراتژیک بین دو طرف باز می گردد و همین مسئله عامل اصلی حمایت همه جانبه اسرائیل از حکومت باکو و تلاش برای کنار زدن و حذف فعالان و گروه های حقوق بشری در جمهوری آذربایجان است.
آغاز روابط سیاسی بین تل آویو و باکو به تاریخ 25 دسامبر سال 1991 باز می گردد یعنی زمانی که اسرائیل استقلال جمهوری آذربایجان را به رسمیت شناخت و اولین رژیمی بود که پس از چند ماه، روابط دیپلماتیک با آن برقرار کرد.
جمهوری آذربایجان موقعیت ژئوپلتیک بسیار مهمی دارد و از منطقه ماوراء قفقاز امتداد می یابد به گونه ای که حیاط خلوت روسیه شده است.
این کشور علاوه بر این بیش از 700 کیلومتر مرز مشترک با ایران دارد و فرصت مهمی را برای اسرائیل فراهم آورده است تا به تاسیسات هسته ای ایران ضربه بزند یا از این تاسیسات جاسوسی و به آنها حمله سایبری کند.
آنچه این اقدامات را تسهیل می کند، وجود پایگاه های نظامی متعدد نزدیک مرزهای ایران است از جمله پایگاه سیتالکی در 500 کیلومتری ایران و این در حالی است که فاصله اسرائیل با ایران بیش از 1500 کیلومتر است.
