شهر مقدس قم در سالروز شهادت حضرت امام محمد باقر(ع) پنجمین پیشوای شیعیان جهان غرق در عزا و ماتم شد.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه استانهای خبرگزاری تقریب، حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) به همین مناسبت یکپارچه سیاهپوش شده و آیین‌های عزاداری و سوگواری از شب گذشته دراین مکان مقدس برپاست.
شیفتگان خاندان عصمت و طهارت دراین روز با بر پایی آیین‌های عزاداری در سوگ شهادت امام محمد باقر(ع) بر سرو سینه می‌زنند و اشک ماتم می‌ریزند.
هیات‌های مذهبی نیز درحرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) اجتماع کرده و درسوگ شهادت امام پنجم شیعیان عزاداری می‌کنند.
زائران و مجاوران حضرت معصومه(س) همچنین با قرائت زیارت‌نامه امام محمد باقر (ع)در سوگ شهادت آن امام همام اشک ماتم می‌ریزند.
دربیوت آیات عظام تقلید و دفتر مقام معظم رهبری نیز آیین‌هایی به همین مناسبت طی دیشب و امروز برپا شده و سخنرانان گوشه‌هایی از زندگانی گهربار امام محمد باقر(ع) را بیان می‌کنند.
مسجد مقدس جمکران و مقابر امامزادگان نیز دراین روز غم بار شاهد برگزاری آیین‌های عزاداری و سخنرانی با حضور زایران و مجاوران است.
مسلمانان خارجی مقیم قم نیز با برگزاری آیین های سوگواری به شیوه سنتی عشق و علاقه خود را به آن امام محمد باقر(ع) نشان دادند.
سر در مساجد، تکایا، اماکن و مغازه‌های قم هم سیاهپوش شده است و ارادتمندان اهل‌بیت عصمت و طهارت با نصب پارچه نوشته‌هایی در خیابان‌ها و معابر سالروز شهادت حضرت امام محمد باقر(ع) را تسلیت گفته‌اند.
امام محمد باقر(ع) پنجمین امام شیعیان، در سوم صفر سال ۵۷ هجری قمری و بنابر روایتی در اول رجب در مدینه دیده به جهان گشود. پدربزرگوار ایشان امام سجاد(ع)، فرزند امام حسین(ع) و مادر ارجمندشان، فاطمه(س) فرزند امام حسن مجتبی(ع) بود.
کنیه آن امام همام ابوجعفر و دارای القابی چون شاکر، هادی و از همه مهمتر باقر به معنای شکافنده علوم است. دوران کودکی امام باقر(ع) با حکومت یزیدبن معاویه و حادثه خونین کربلا همراه شد، دوران سخت و طاقت فرسایی که با صبر و تحمل آن امام بزرگوار سپری شد. دوره امامت امام محمد باقر(ع) از سال ۹۵هجری قمری با شهادت پدر ارجمندشان، امام زین العابدین(ع) آغاز شد و بیش از ۱۹سال ادامه داشت.
در دوران پربار امامت، ایشان وقایع مهمی را چون انقراض حکومت امویان، برروی کار آمدن عباسیان و شروع مشاجره های سیاسی، شاهد بودند. امام محمدباقر(ع) در سراسر عمر پربارش در راه نشر علم، معارف دینی، تعلیم حقایق قرآنی و احادیث نبوی گام بر می داشت، ایشان گنجینه با ارزش انوار حکمت و احکام الهی بود، صدها حدیث، روایت و کلمات قصار از امام باقر(ع) به یادگار مانده است.
آن امام همام با افکار و عقاید انحرافی و احادیث جعلی آن دوره به مبارزه علمی پرداخت و مردم را با فرهنگ اصیل و غنی اسلامی آشنا کرد، به گونه ای که می توان گفت در مکتب تربیتی امام باقر(ع) علم و فضیلت به شیوه ای مطلوب به مردم آموخته شد.
امام باقر(ع) علاوه بر علم و دانش، اخلاق و سیره بی نظیری داشت، بسیار مهربان، بردبار و بخشنده بود و هماره به یاری نیازمندان و مستمندان می شتافت، در کنار امامت؛ در فعالیت های اقتصادی و امور کشاورزی حضور گسترده ای داشت و همیشه اطرافیان را به کار و کوشش پند می داد.
امام محمدباقر(ع) که با علم و دانش فراوان خود به مبارزه با کفر و ظلم زمانه پرداخته بود، در هفتم ذی الحجه سال ۱۱۴هجری قمری در۵۷سالگی در مدینه توسط هشام بن عبدالملک مسموم شد و به شهادت رسید و پیکر مطهر ایشان در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
