«سید حسن نصرالله» پس از شهادت فرزندش گفت: «ما در راه حزب الله، فرزندانمان را قربانی میکنیم. وقتی پسرانمان به خط مقدم میروند، احساس غرور میکنیم و وقتی شهید میشوند، سرمان را بالا میگیریم.»
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بینالملل خبرگزاری تقریب، در 12 سپتامبر 1997، رزمندگان حزبالله لبنان در منطقه «جبل الرفیع» در جنوب این کشور در درگیری با نیروهای اسرائیلی، چهار اشغالگر را به هلاکت رساندند. اما در هنگام بازگشت از ماموریت با نیروهای اشغالگر درگیر شدند و سه نفر از آنان به شهادت رسیدند.
یکی از سه رزمندهای که در ابتدا مفقود شد، «هادی»، فرزند ارشد «سید حسن نصرالله»، دبیر کل حزب الله لبنان، بود.
سید حسن نصرالله در مصاحبهای با المنار در سال 2018، با بیان اینکه از شهادت فرزندش اطلاع داشته، گفت: «در آن شب به من اطلاع دادند که سه رزمنده ما مفقود شدهاند. برادری که تلفنی با من صحبت میکرد به من نگفت که هادی یکی از این سه نفر است، اما من به دلیل تماسهای مکرر او، این موضوع را احساس کردم.»
شهادت این سه رزمنده در روز بعد توسط اتاق عملیات مقاومت که ناظر بر ماموریت آنها بود تایید شد و به سید حسن نصرالله اطلاع دادند که فرزندش یکی از آن شهداست.
سید حسن نصرالله، رهبر قاطع و استوار
سید حسن نصرالله علیرغم اخبار ناراحت کننده از شهادت رزمندگان، در روز 13 سپتامبر 1997، در مراسمی با ایراد سخنرانی، شهادت فرزندش را با افتخار اعلام کرد.
سید حسن نصرالله در این مراسم گفت: «خدا را شکر میکنم که با نگاه به خانوادهام و انتخاب یک شهید، ما را مورد رحمت خود قرار داد.»
وی افزود: «هادی هم مانند همه مجاهدان مقاومت، این راه را انتخاب کرد و کاملا از آن آگاه بود... ممکن است دشمن اسرائیلی فکر کند که با کشتن پسر دبیرکل حزب الله به دستاوردی دست یافته است. دشمن اسرائیلی هادی را در منطقه «حاره حریک» بیروت به شهادت نرساند، بلکه هادی در جبهه جنوب لبنان بود. او ماموریت جهادی علیه اشغالگران اسرائیل را بر عهده داشت.»
پیکر هادی و دو شهید دیگر «علی کوثرانی» و «هیثم مغنیه» به اسارت رژیم صهیونیستی درآمد. ویدئویی نیز در رسانههای اسرائیل منتشر شد که در ژوئن 1998 حزب الله و رژیم صهیونیستی 60 اسیر لبنانی و اجساد 40 شهید حزب الله را با اجساد سربازان اسرائیلی کشته شده در جنوب لبنان در سال 1997، مبادله کردند.
شهادت هادی نصرالله موجی از عزت و احترام به دبیرکل حزب الله لبنان را به راه انداخت. چند سال پس از پایان جنگ داخلی در لبنان، هرگز دیده نشد که فرزند یکی از رهبران گروه های سیاسی که در جنگ داخلی شرکت داشتند، در این جنگ به شهادت رسیده باشند.
پدر مهربان و عاشق فرزند
سید حسن نصرالله در کنار این سربلندی بزرگ، به صراحت احساسات خود را نسبت به شهادت فرزندش نشان داد و گفت: «بله، مطمئنا گریه کردم. من یک پدر هستم، من یک انسان هستم.»
وی در شعری تاثیرگذار با نام «پرنده مهاجر سپتامبر» نیز به سوگ هادی پرداخت:
«من یتیم تو هستم پسرم...
برو...
اشکهایم در خلوت شبانه خفهام کرده است...
هر گاه پرندهای در سپتامبر مهاجرت کند، دلم برایت تنگ خواهد شد...»