خوشحالی مسلمانان استرالیا از دریافت مجوز ساخت مسجد واگاواگا
مسلمانان واگاوا در ایالت نیو ساوت ولز استرالیا که تا کنون مجبور بودند در اماکنی چون زمین بسکتبال نماز بخوانند، از صدور مجوز ساخت مسجد، خوشحال شدند.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، پس از دهه‌ها اقامه نماز در زمین‌های بسکتبال و سالن‌های دانشگاه، حکومت استرالیا به جامعه رو به رشدی از مسلمانان برای ساخت اولین مسجد چراغ سبز نشان داده شده است.
شورای شهر واگا واگا در ایالت نیو ساوت ولز ساخت مسجدی با ظرفیت 100 نمازگزار را تصویب کرد.
هاک که به همراه همسرش جسمین از بنگلادش به استرالیا مهاجرت کرده‌اند، در این باره تصریح کردند: «وقتی از بنگلادش به اینجا آمدیم، اولین چیزی که متوجه شدیم این بود که هیچ مسجدی در واگا یا هیچ یک از شهرهای اطراف وجود ندارد. بر اساس اطلاعات سرشماری، جمعیت اسلامی واگا واگا از 92 نفر به بیش از 650 نفر در دو دهه گذشته افزایش یافته است».
وی گفت که این مسجد به عنوان مرکز اجتماعی عمل خواهد کرد و حتی مسلمانان بیشتری را به منطقه جذب می‌کند.
پروژه مسجد شهر واگا واگا توسط انجمن مسلمانان ناحیه ریورینا موسوم به (MARWA) راه اندازی شد. این گروه از آن زمان تاکنون بیش از 1.8 میلیون دلار از طریق کمک‌های مالی از سراسر استرالیا و خارج از کشور جمع آوری کرده است.
ساجد لطیف، نایب رئیس مروا، با بیان این که زمانی که این تاییدیه از سوی شورا صادر شد، مردم اشک ریختند، گفت: «ما واقعاً خوشحال بودیم و از حمایت‌ها قدردانی می‌کنیم».
لطیف اظهار داشت که جامعه مسلمانان این منطقه، دهه‌های گذشته را به نماز در یک اتاق در محوطه دانشگاه سپری کرده است و تعداد رو به رشد آنها سبب شد تا خارج از اتاق نماز بخوانند. این گروه از مسلمانان به سراسر این منطقه رفته‌اند تا در هر مکان موجود، از جمله زمین‌های بسکتبال و سالن های مدرسه، نماز بخوانند.
ساخت این مسجد حدود 2 میلیون دلار هزینه خواهد داشت و مروا امیدوار است که در اواسط سال 2024 تکمیل شود.
در زمان برگزاری نمایشگاه عمومی، توسعه مسجد بیش از 50 مورد از ساکنان را به خود جلب کرد و 11 مورد هم خواستار رد آن شدند.
دن هیز، یکی از اعضای شورای کارگری، گفت که اکثر موارد منفی صرفاً برای بیان دیدگاه‌های نژادپرستانه بوده است.
هیز در این باره توضیح داد: «اکثریت این اعتراضات واقعاً به هیچ وجه مربوط به توسعه نبود. اعتراض‌ها واقعاً فرصتی بود برای اقلیت کوچکی از مردم تا از دیدگاه‌های منزجرکننده و فاسد برخی از اعضای جامعه ما حمایت کنند.»
هیز با بیان این که که این روند پیشرفت پروژه را کند کرد و بودجه سازمان را هدر داد، اظهار داشت: «تصویب برای چند هفته به تأخیر افتاد و همچنین باید گزارش‌هایی برای جلسه شورا نوشته می‌شد که همین امر هزینه‌ای را تحمیل می‌کرد».
