رژیم صهیونیستی همچنان به شکنجه زندانیان فلسطینی ادامه می‌دهد

به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، انجمن اسرای فلسطین (PPS) به مناسبت «روز جهانی مبارزه با شکنجه» در 26 ژوئن، اعلام کرد که اسرائیل به شکنجه و بدرفتاری با زندانیان فلسطینی ادامه می‌دهد.

این انجمن، شکنجه زندانیان با سیاست‌ها، روش‌ها و ابزارهای مختلف جسمی و روانی را یکی از برجسته‌ترین جنایات سازماندهی شده مقامات اشغالگر اسرائیل علیه اسیران و زندانیان فلسطینی توصیف کرد.

در این بیانیه آمده است که از ابتدای سال جاری و با تشدید مقاومت در برابر اشغالگری اسرائیل، مقامات اشغالگر برای سرکوب مقاومت، شکنجه زندانیان را تشدید کرده‌اند.

این شکنجه‌ها علاوه بر ممنوعیت ملاقات با وکیل آنها و بازجویی‌های طولانی مدت است و استثنایی برای زنان، کودکان، سالمندان، بیماران و مجروحان ندارد.

این بیانیه می‌افزاید: «هدف از این شکنجه، گرفتن اعتراف از زندانی، از بین بردن روح آنها به عنوان یک انسان و تحمیل کنترل بیشتر بر آنها است. از آغاز اشغال اسرائیل در سال 1967، حداقل 73 زندانی در زندان‌های اسرائیل در نتیجه شکنجه جان باخته‌اند.»

انجمن اسرای فلسطین گفت که شکنجه با دوره بازجویی آغاز می‌شود. این شکنجه‌ها شامل محرومیت از خواب به دلیل جلسات بازجویی مستمر تا 20 ساعت، محکم بستن دست‌ها تا حدی که خون به دست نمی‌رسد، ضرب و شتم، سیلی، لگد، توهین کلامی و تحقیر عمدی است.

تهدید به دستگیری یکی از اعضای خانواده، تهدید به آزار جنسی فرد بازداشت شده یا یکی از اعضای خانواده وی، تهدید به تخریب خانه یا قتل، محرومیت از استفاده از سرویس بهداشتی، محرومیت از دوش گرفتن یا تعویض لباس برای روزها یا هفته‌ها، قرار گرفتن در معرض سرما یا گرمای شدید و سر و صدای مداوم از دیگر موارد شکنجه است.

موارد دیگری از شکنجه نیز وجود دارد که تحت بازجویی‌های به اصطلاح «نظامی» انجام می‌شود، از جمله آن که فرد بازداشت‌شده مجبور می‌شود به مدت طولانی روی صندلی به عقب خم شود که باعث درد و مشکلات کمر می‌شود یا برای مدت طولانی با زانوهای خم شده و پشت به دیوار تکیه دهد. شکنجه محدود به مرحله اول بازداشت، به ویژه دوره بازجویی نیست، بلکه در طول زندان نیز ادامه دارد.

انجمن زندانیان اعلام کرد که علیرغم موضع صریح و روشن حقوق بین‌الملل در مورد شکنجه و ممنوعیت مطلق آن، مقامات اشغالگر اسرائیل همچنان از آن به عنوان بخشی از سیاست‌های ثابت خود استفاده می‌کنند و بدون کوچک‌ترین توجهی به قوانین و کنوانسیون‌های بین‌المللی، از جمله کنوانسیون منع شکنجه، به آن ادامه می‌دهند.

موافقت‌نامه شکنجه که رسما به عنوان کنوانسیون علیه شکنجه و سایر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز شناخته می‌شود، در 26 ژوئن 1987 اجرایی شد. این نقطه عطف مهمی در به رسمیت شناختن ممنوعیت جهانی شکنجه بود. یک دهه بعد، در 26 ژوئن 1997، مجمع عمومی سازمان ملل متحد این تاریخ را رسما به عنوان «روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه» نام‌گذاری کرد. هدف از این روز حمایت از شکنجه شدگان و افزایش آگاهی در مورد اثرات مخرب آن بر افراد است.