پیام آیت الله جناتی به سی و هفتمین کنفرانس وحدت اسلامی/ اتحاد یک امر مبرهن عقلی است
آیت الله العظمى جناتى در پیامی به سی و هفتمین کنفرانس وحدت اسلامی تأکید کرد که باید میان عالمان مذاهب اسلامی ارتباط، بحث علمی و گفت و گوی مستمر برقرار باشد.
اشتراک گذاری :
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، متن این پیام به شرح زیر است:
السلام عليكم ورحمة الله و بركاته بسم الله الرحمن الرحيم و صلى الله على محمد وآله الطاهرين
روشن است که طبیعت دین اسلام در ذات خود با وحدت گره خورده و از این رو اسلام همیشه پیروان خود را در عرصه های دینی،اخلاقی اجتماعی و سیاسی به وحدت و تفاهم و همزیستی دعوت کرده است؛ چنانکه خدای متعال در قرآن می فرماید:«وإن هذه أمتكم أمة واحدة وأنا رَبَّكُمْ فَاتَقُونِ» (أنبياء / آیه (۹۲) ، «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تفرقوا» (آل عمران آیه (۱۰۳).
از سوی دیگر آنها را از اختلاف، تشت و چند دستگی بر حذر داشته و می فرماید: ولَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (مائده / آیه ۹۱).
همان گونه که پیامبر گرامی اسلام (ص) در اهمیت این موضوع می‌فرماید: «الجماعة رحمة و الفرقة عذاب» و «لا تختلفوا فإن من كان قبلكم اختلفوا فهلكوا»؛ به رغم این همه توصیه و سفارش حیات‌بخش و همچنین تلاشهای مخلصانه علمای فریقین در جهت وحدت در طول تاریخ متاسفانه مشاهده میکنیم بخشی از پیروان مذاهب از این مهم غفلت کردند و خسارت های جبران ناپذیری را از این ناحیه بر پیکره است اسلامی وارد نمودند و دشمنان نیز از همین خلاء سوء استفاده های زیادی نمودند، ما امروز مکلف هستیم از گذشته های تلخ عبرت بگیریم و با اتحاد و همبستگی خودآنها را جبران کنیم.
بنابراین بر علمای اعلام و دانشمندان و روشنفکران جهان اسلام اعم از شیعه و سنی لازم است در این مقطع سرنوشت ساز و شرایط حساس تاریخی که توطئه های دشمنان علیه مسلمانان گسترش یافته و پیچیدگی خاصی به خود گرفته است، در یک اقدام اساسی و تشکیل جلسات علمی و تفاهم نظری مستمر در جهت ایجاد وحدت میان پیروان مذاهب تلاش کنند و دست مستکیران و توطئه گران را از بلاد اسلامی برای همیشه قطع نمایند.
پیرامون اهمیت وحدت اسلامی در ابعاد گوناگون می‌توان بحث کرد که این جانب در مقدمه جلد اول کتاب دروس في الفقه المقارن به صورت مفصل به آن پرداخته ام و موانع و عناصر تقویت آن را بر شمرده‌ام.
آنچه که در این فرصت کوتاه می‌توانم به محضر اساتید و علمای اعلام و اندیشمندان گرامی تقدیم دارم این است که باید میان عالمان مذاهب اسلامی ارتباط، بحث علمی و گفت و گوی مستمر برقرار باشد و بر اساس و تبادل آراء و نظرات در فضای سالم و آرام و منطقی موارد اختلاف تفاهمی را در مسائل فرعی نظری (از راه بیان دلایل هر مذهب در مواردی که جمع و تقریب امکان پذیر نباشد) بر طرف کرده و وحدت را حفظ کنند.
حفظ وحدت تنها بر همین اساس ممکن خواهد شد، بحمدالله در اصول دین و آنچه که اساس اسلام به آن بستگی دارد، اختلافی میان پیروان وجود ندارد و در مسائل فرعی هم مشترکات زیادی داریم اما در مواردی که تقریب امکان پذیر نیست باید دلایل هر مذهب به دنبالش آورده شود و پیرو هر مذهبی پیروان مذاهب دیگر را معذور بدارد؛ زیرا در مسائل نظری اختلاف طبیعی است و بر اساس اجتهاد و ادله معتبر شرعی برای مجتهدان واجد شرایط تجویز شده است.
بر علمای اعلام و اندیشمندان اسلامی واجب است بیدار باشند و فرصتها را از دست ندهند و وحدتی که خدای سبحان در میان ما مسلمانان به ودیعه گذارده را حفظ کنند و در این امر کوشا باشند و بدانند که دشمنان امت اسلامی از قرنها پیش تاکنون برای ایجاد اختلاف و بدبینی و تشتت از هیچ فرصت و شیطنتی دریغ نکرده و نمی‌کنند و با بهانه های گوناگون پیروان مذاهب را علیه هم تحریک می‌نمایند.
سزاوار نیست که پیروان مذاهب اسلامی با این همه نقاط مشترک در اصول و در بسیاری از مسائل فرعی نظری از تفاهم و تبادل افکار و بحث و گفت و گو غفلت کرده و در برابر یکدیگر صف آرایی کنند.موضوع اتحاد اسلامی چیزی نیست که تنها اسلام قرآن و پیامبر(ص) بر آن تاکید کنند، بلکه یک امر مبرهن عقلی بوده و از ضروریات زندگی است و هستی و رشد و تعالی ما بستگی به آن دارد.
در پایان برای دست اندرکاران کنفرانس وحدت اسلامی و همه میهمانان عزیز از کشورهای مختلف اسلامی که گرد هم آمده اند و در جهت اتحاد و همبستگی جهان اسلام تلاش می‌کنند آرزوی توفیق دارم.
