محمدعلی آذرشب میراثی گرانبها در گفتمان وحدت اسلامی و تمدّن عربی-ایرانی است

به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، متن سخرانی ایشان در ادامه می‌آید:

خوشحالم که با برادری عزیز که جلسات، انجمن‌ها، تالارهای گفتگو و سخنرانی‌های متعدد ما را با او و حلقه‌ای از دانشمندان اسلام گرد هم آورد – هرچند با ضبط فیلم – دیدار می‌کنم.حلقه‌ای که همیشه در دیدگاه‌ها و ترسیم چشم‌اندازی واقع‌گرایانه از آینده امت اسلام، هم‌نظر بوده‌ایم.

ابتدا پس از سپاس از خداوند متعال، از این اقدام پیشگامانه دانشگاه مذاهب اسلامی تشکر و قدردانی می‌کنم که با تجلیل از عالم برجسته، استاد دکتر محمدعلی آذرشب، جایگاهی علمی و گوهری تمدنی را ارج نهاده است.

مردی که صاحب اندیشه، تألیفات، گفتمان‌ها، و گام‌هایی در راستای وحدت مسلمانان و نشر اندیشه هم‌زیستی است که با وجود آن، تعصب، فرقه گرایی و تفرقه جایی ندارد.

با برادر عزیزم، استاد دکتر محمدعلی آذرشب، در گردهم‌آیی‌های مختلفی در جمهوری عربی سوریه، لبنان، جمهوری الجزایر، جمهوری اسلامی ایران، جمهوری عربی مصر و دیگر کشورها همراه بودیم.

زمانی که به تمدن و گفتگوی تمدن ها فکر می کردیم با هم بودیم.به اصالت فرهنگ عربی-اسلامی و فرهنگ شرقی سرشار از معنویت فکر می‌کردیم.

برخلاف اندیشه مادی‌گرای غربی که ریشه آن از تمدن آتن در قرن پنجم پیش از میلاد است و تا امروز ادامه دارد.از این رو، همواره سطح ارائه فرهنگ ایمانی خود را که موجب اعتلای مقام انسان می‌شود، بالا می‌بردیم،زیرا [انسان] خلیفه خدا در زمین است و خداوند متعال از میان همه موجودات عزت را فقط برای او (انسان) مقدر کرده است.

همچنین با هم در گفتمانی تمدنی همراه شدیم، که در آن با «جهانی شدن» به «گلوبالیسم» پاسخ می‌دادیم و چقدر با هم در گفتگوهایی وارد شدیم که گلوبالیسم را در پروژه فکری خود با واشنگتن دفن کردیم!

بارها با هم چشم‌انداز و آینده فلسطین را ترسیم کردیم و به آینده مقاومت که تنها راه و روش ما برای فروپاشی و محو رژیم غاصب صهیونیست از سرزمین فلسطین است، چشم دوختیم!و اکنون آن آرزوهای ما پس از ربع قرن، این روزها در غزه، در سراسر فلسطین، جنوب لبنان، جولان سوریه و در همه عرصه‌های دیگر به ثمر نشسته است.

ما همچنین در یک نظریه راهبردی مهم همسو بودیم؛به خودم این اجازه را می‌دهم که از دوست فقیدمان دکتر جمال حمدان، اندیشمند استراتژیست مصری، نظریه «نبوغ مکانی» را وام بگیرم.

همیشه با هم در مورد «نبوغ مکانی» عربی-اسلامی در سرزمین‌های عربی، سرزمین جمهوری اسلامی ایران و دیگر سرزمین‌های آفریقایی-آسیایی اسلامی و عربی بحث می‌کردیم.چون این مکان، حلقۀ پیوند امت‌ها است.

جهان اسلام ما، از طنجه تا جاکارتا، توسط دانشمندان استراتژی به عنوان «قاره میانی» نامیده شده است، زیرا تمام جهان در آن و از آن می‌گذرد.

حلقه پیوند جهان از طریق زمین، دریا و هواست،این جغرافیا شامل همه انواع منابع کشاورزی، حیوانی و غیره است،به ویژه میراث تمدنی در شبه جزیره عربستان از طریق یمن،که با اسناد و مدارک ثابت شده است که قدمت تمدن در آنجا حداقل به پنجاه هزار سال پیش از میلاد می‌رسد.به همین ترتیب، تمدن ایران که در طول قرن‌ها و هزاران سال انباشته شده است.اینها همه در فضای اعتقاد دینی اسلامی در هم آمیخته است.

وقتی از اسلام و وحدت مسلمانان صحبت می کنیم، مقصودمان اتحاد علیه دیگر ادیان نیست،ما این وحدت را تضمینی برای هم‌زیستی می‌دانیم که شامل همه اقشار ملت می‌شود؛ به ویژه مسیحیان که شرکای اصلی ما در بیشتر سرزمین عرب و جهان اسلام هستند.

از این رو به دانشگاه مذاهب اسلامی در انتخاب این مقام علمی و چراغ راه علم برای تکریم تبریک می‌گویم.

زیرا برادر عزیز و دوست‌داشتنی‌ام، یار چندین دهه: استاد دکتر محمدعلی آذرشب میراث انباشته‌ای در گفتمان وحدت اسلامی و تمدّن عربی-ایرانی و در بسیاری موارد دیگر است.

از خداوند متعال می‌خواهم که به ایشان طول عمر و سلامتی عنایت فرماید
و دانشگاه مذاهب اسلامی بیش از پیش بدرخشد و ان شاء‌ الله به زودی فرصت ملاقات مستقیم دست دهد.

باز هم به خاطر این مراسم تکریم، تبریک می‌گویم.

انتهای پیام/