زنان فلسطینی در تظاهرات‌ها و انجمن‌های مختلف حضور پررنگی دارند
فعال فرهنگی بین‌الملل اندونزی گفت که زنان فلسطینی از همان ابتدای آغاز درگیری رژیم صهیونیستی و فلسطین، نقش پررنگی در تظاهرات‌ها و تشکیل انجمن‌ها در دفاع از سرزمین خود داشتند.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، زینب الزهرا، فعال فرهنگی بین‌الملل اندونزی در وبینار طوفان الاقصی با عنوان «نقش بانوان در مقاومت اسلامی و فلسطین» که از سوی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی برگزار شد، اظهار داشت که یمن اولین کشور در خاورمیانه است که برای دفاع از فلسطین به پا خاست.
وی افزود: «یمن، فقیرترین کشور عربی است؛ اما جرأت داشت تا صدای حمایت از برادران و خواهران فلسطینی خود را بدون ترس از ایالات متحده و انگلیس بلند کند.»
زینب الزهرا در رابطه با نقش زنان فلسطینی از آغاز درگیری بین فلسطین و اسرائیل، گفت: «زنان فلسطینی از زمانی که استعمارگران انگلیسی منطقه را به دو قسمت برای مسلمانان فلسطینی و آوارگان یهودی تقسیم کردند، فاجعه‌ای را پیش‌بینی کرده بودند که بعدا در سال 1948 اسرائیل تاسیس شد.»
وی ادامه داد: «در سال 1844 زنان فلسطینی برای اولین بار در کنار مردان در تظاهرات علیه اولین شهرک‌های یهودی در نزدیکی شهر عفوله شرکت کردند. بین سال‌های 1900 و 1910، زمانی که منطقه فلسطین (که اردن کنونی را شامل می‌شود) تحت حکومت عثمانی قرار داشت، زنان عرب انجمن‌ها متعددی را ایجاد کردند.»
وی خاطرنشان کرد: «این سازمان ها بیشتر در شهرهای بزرگتر و به ویژه در شهرهایی با جمعیت زیاد مسیحی مانند یافا، بیت‌المقدس، حیفا و عکا شکل گرفتند. در سال 1917، آنها در تظاهرات بزرگ در زمان اعلامیه بالفور شرکت کردند. آنها هیئتی 14 نفره تشکیل دادند و خواستار لغو اعلامیه بالفور و توقف مهاجرت یهودیان به فلسطین شدند.»
فعال فرهنگی بین‌الملل اندونزی در ادامه گفت که در سال 1921، زنان فلسطینی جامعه خود را به عنوان انجمن زنان عرب مستقر در قدس سازماندهی کردند که تظاهراتی را علیه شهرک‌های یهودی‌نشین فلسطینی ترتیب داد.
وی گفت: «به دلیل کمبود بودجه و فشارهای اجتماعی و سیاسی که بر زنان انجمن زنان عرب وارد شد، پس از دو سال فعالیت این گروه متوقف شد. در همین راستا زنان یک «کمیته نجات» برای جمع‌آوری کمک‌های مالی به منظور احیای آن تشکیل دادند.»
زینب الزهرا با اشاره به کشته شدن تعداد زیادی از زنان در شورش‌های سال 1929، افزود: «پس از ایجاد اسرائیل در سال 1948، مشارکت زنان فلسطینی در اپوزیسیون به دلیل نظم اجتماعی سختگیرانه در جامعه آن زمان تقریبا وجود نداشت.»
وی در رابطه با حجاب زنان فلسطینی گفت: «زنان در کرانه باختری از حجاب به عنوان نمادی علیه اشغالگری اسرائیل استفاده می‌کنند. زنان فلسطینی در بیت‌المقدس شرقی از حجاب به عنوان هویت خود استفاده می کنند.»
این فعال فرهنگی اندونزی تاکید کرد که حجاب فقط نماد سیاسی نبود. قبل از شروع انتفاضه اول (1987-1993)، حجاب بخشی از قانون پوشش زنان مسن فلسطینی و نمادی از عفت و احترام محسوب می‌شد.
