اصطلاح "دعوی مطرح شده" به دعاوی حقوقی اشاره دارد که توسط یک یا چند طرف علیه طرف دیگر اقامه شده اند و به تصمیم یک دادگاه یا نهاد قضایی سپرده شده اند.
تعریف دعاوی مطروحه
دعاوی مطرح شده به عنوان یک مفهوم حقوقی به هر نوع دعوایی اشاره دارد که افراد یا نهادها به طور اختیاری و مستقیم به دادگاه ارائه می دهند.
در این نوع دعاوی، طرفین خود اقدام به طرح ادعاها، اختلافات یا مسائل حقوقی می کنند، بدون اینکه تحت فشار قانونی یا تشویق دولت باشند.
این دعاوی شامل حوزه های مختلف حقوقی مانند حقوق مدنی، حقوق خانواده، حقوق کار و غیره می شود.
مزایای این نوع دعاوی حقوقی
دعاوی مطرح شده مزایای چشمگیری دارند که بر جامعه و حقوق افراد تأثیر مثبت می گذارند. این دعاوی ابزاری حیاتی برای ارتقای عدالت و حل اختلافات میان افراد و سازمان ها فراهم می کنند.
نخست، دعاوی مطرح شده به افراد این امکان را می دهند که حقوق و تعهدات خود را بر اساس قوانین و اصول حقوقی ادعا کنند و از دادگاه ها یا مراکز حل اختلاف بهره مند شوند.
دوم، این دعاوی نقش حقوق را در جامعه تقویت می کنند و فرآیند قضائی را به عنوان یک وسیله اصلی برای دستیابی به عدالت اجتماعی و حفظ حقوق فردی معرفی می کنند.
ایراد در دعاوی مطروحه
ایرادات دعاوی مطرح شده می توانند از جنبه های مختلفی ناشی شوند و ممکن است در هر مرحله از فرآیند قضائی به وجود آیند. برخی از ایرادات رایج عبارتند از:
نقض فرآیند قانونی: اگر در هنگام ارائه دعوا یا در جریان دادگاه، فرآیند قانونی به نحوی نقض شود، این می تواند موجب ایراد دعوا گردد. برای مثال، ارائه ادله ناقص یا نقض حقوق رویه ای قانونی می تواند از جمله این ایرادات باشد.
اطلاعات نادرست یا تقلبی: اگر اطلاعات یا ادعاهای ارائه شده توسط یکی از طرفین در دعوا صحت نداشته باشد یا به وضوح متضمن تقلب یا ناصحیح باشد، طرف دیگر می تواند ایرادی به دعوا وارد کرده و از دادگاه بخواهد که این اطلاعات رد شوند.
عدم ارائه اطلاعات مورد نیاز: اگر یکی از طرفین درخواست اطلاعات مورد نیاز جهت دفاع یا اثبات ادعاها را نادیده بگیرد یا اطلاعات مرتبط را در اختیار دادگاه قرار ندهد، این می تواند به عنوان یک ایراد دعوا مطرح شود.
عدم استفاده از مراکز حل اختلاف: در برخی موارد، اگر طرفین به طور غیرمنطقی از مراکز حل اختلاف یا جلسات تسویه استفاده نکنند و به جای آن به دادگاه متوسل شوند، این می تواند به عنوان یک ایراد مطرح گردد.
این ایرادات می توانند موجب تأخیر در روند قضائی و حتی رد دعوا شوند و به همین دلیل، شناخت و پیشگیری از آن ها برای حفظ عدالت و کارآیی سیستم قضائی اهمیت دارد.
نقش وکیل در مورد این موضوع
در دوره صفویه، نایب السلطنه را "وکیل" می گفتند و عنوان "وکیل الرعایا" نیز از همین جا برخاسته است. به منظور اطمینان در برخی موارد و پرونده های حساس، می توان برای وکیل انتخابی حد و مرز مشخصی تعیین کرد.
این حدود و مرزها می توانند مشخص کنند که وکیل در چه زمینه ای اجازه وکالت دارد و در چه زمینه ای شخص باید خود حضور داشته باشد. این کار نه تنها به حفظ حقوق و منافع فرد کمک می کند، بلکه از سوءاستفاده های احتمالی نیز جلوگیری می کند.
وکیل پایه یک دادگستری کیست؟
وکیل پایه یک دادگستری شخصی است که پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی در مقطع لیسانس یا بالاتر در رشته حقوق، فقه و مبانی حقوق اسلامی، یا معادل آن در حوزه علمیه، در آزمون کانون وکلای دادگستری شرکت کرده و موفق به کسب معدل و ترازی شده باشد که او را در میان تعداد زیادی از رقبا به عنوان کارآموز وکالت پذیرفته می شود. این آزمون هر سال یک بار برگزار می شود و رقابت در آن بسیار سنگین و نفس گیر است.
وکیل تسخیری کیست؟
در مواردی که دعوایی کیفری جریان دارد و حضور وکیل در دادرسی و محاکمات ضروری است، اما متهم به دلیل امتناع از اخذ وکیل یا نداشتن بضاعت مالی، وکیلی برای دفاع از خود ندارد، دادگاه به تشخیص خود، از بین وکلای دادگستری وکیل رایگانی برای او تعیین می کند. وکیلی که به این ترتیب وارد پرونده می شود، "وکیل تسخیری" نامیده می شود.
وکیل اتفاقی کیست؟
اگر شخصی تحصیل کرده رشته حقوق باشد ولی شغل او وکالت نباشد و بخواهد به صورت موقت برای حل مشکلات بستگان نزدیک خود در مراجع قضایی وکالت کند، می تواند خارج از چرخه و آزمون های سخت کانون وکلای دادگستری، برای همان مورد خاص پروانه وکالت موردی بگیرد. با طی مراحل قانونی و پرداخت هزینه مربوطه، این امر ممکن است. شخصی که با این روش برای دفاع از حقوق بستگانش پروانه وکالت گرفته است، "وکیل اتفاقی" نامیده می شود.
شما اگر در مورد دعاوی گفته شده مشکل دارید و نیاز به مشورت وکیل دارید
این مجموعه کمک بگیرید یا می توانید از آشناهای خود یک وکیل مجرب که قبلا با آنها کار انجام داده اند، پیدا کنید. وکیل با توجه به علمی که دارد بهتر شما را راهنمایی می کند.
