مسجد «مبارک» در شهر چاو دوک، واقع در استان آن جیانگ ویتنام، یکی از قدیمیترین مساجد متعلق به اقلیت قومی چام محسوب میشود که یک اثر ملی معماری و فرهنگی است.
به گزارش حوزه بینالملل خبرگزاری تقریب، بنای اولیه مسجد «مبارک» در سال ۱۷۵۰ میلادی ساخته شد و فرآیند ساخت آن ۲۳ سال به طول انجامید. این مسجد در ابتدا از چوب بامبو و برگ نخل ساخته شده بود، اما در طول زمان چندین بار بازسازی شد.
در فاصله ۱۷۷۳ تا ۱۸۰۸، این بنا با ستونهای چوبی مقاوم از درخت اقاقیا و سقف برگپوش نوسازی شد. بین سالهای ۱۸۰۸ تا ۱۹۲۲ با استفاده از ستونهای چوبی گرد، دیوارهای آجری، سقف کاشیپوش و کفپوشهای سفالی مجدد بازسازی شد.
سرانجام در سال ۱۹۶۵ این مسجد با استفاده از بتن بازسازی شد و به شکل امروزی درآمد.
این مسجد علاوه بر اینکه یک بنای مذهبی مهم برای مسلمانان چام محسوب میشود، نقطه اتصال نسلهای مختلف این جامعه به تاریخ و فرهنگ خود است. مسجد مبارک محل عبادت، گردهماییهای اجتماعی و همچنین آرامگاه اجداد و بزرگان جامعه است.
بیشتر بازدیدکنندگان در قالب تورهای از پیش تعیین شده به این منطقه میآیند و در فصل تابستان تعداد آنها افزایش مییابد. گردشگران اجازه دارند در اطراف مسجد عکس بگیرند و با مردم محلی که برخوردی دوستانه دارند، گفتوگو کنند.
با این حال، احترام به مکان عبادی و رعایت پوشش مناسب هنگام ورود به شبستان اصلی از جمله مواردی است که به بازدیدکنندگان یادآوری میشود.
حفظ و نگهداری مسجد با همکاری اعضای جامعه چام و مقامات محلی انجام میشود. در صورت نیاز به مرمت، اعضای جامعه با کمکهای مالی و نیروی کار، برای بازسازی اقدام میکنند.
همچنین، مسجد بهطور روزانه توسط مردم محلی نظافت میشود. در برخی موارد، دولت محلی نیز حمایت مالی ارائه میدهد؛ مانند زمانی که سقف مسجد دچار نشتی شد و هزینههای تعمیر آن با کمکهای مردمی و دولت تامین شد.
مسجد مبارک، علاوه بر اینکه نمادی از اعتقادات مذهبی و فرهنگی جامعه مسلمانان چام محسوب میشود، نمونهای از تلاش مشترک مردم و دولت برای حفظ میراث تاریخی است.